Wie een restaurant in Maleisië bezoekt, moet niet verbaasd staan te kijken bij het aantreffen van de meest uiteenlopende bedreigde diersoorten op de menukaart. Tijgerogen, krokodillenpenissen, vlees van zonneberen en zelfs van luipaarden. Het kan allemaal. Geen wonder dat de situatie in Maleisië zorgelijk is geworden. Van alle diersoorten die in het land leven, staat inmiddels 14% op de lijst van The World Conservation Union van bedreigde diersoorten.

Maleisië
In Maleisië staan lichaamsdelen en organen van vele bedreigde diersoorten op de menukaart van restaurants, zoals tijgerogen | Foto credit: IgorLaptev via Compfight cc

Maleisië en de illegale handel
Maleisië staat al langere tijd bekend om haar strategische positie voor smokkelaars, handelaars en stropers. Vanwege haar rijke biodiversiteit en makkelijke toegang tot het oerwoud zijn stropers in groten getale aanwezig in het land. Daarnaast kunnen producten gemakkelijk het land worden binnengesmokkeld of worden doorgesmokkeld naar andere Aziatische landen, waar de vraag naar deze producten vaak hoog is. In bijvoorbeeld China worden bepaalde bedreigde diersoorten gebruikt voor traditionele Chinese medicijnen. Zo zijn de schubben van de bedreigde pangolins of schubdieren zeer in trek in het land. De schubben van dit bijzondere dier worden verwerkt in de traditionele geneeskunde en het vlees wordt beschouwd als delicatesse. Door de grote handel is het schubdier inmiddels een van de meest bedreigde diersoorten in de wereld. Eerder dit jaar verscheen er een artikel op PiepVandaag over de zorgelijke situatie van deze diersoort.

Bedreigde diersoorten op het menu
Recent onderzoek van TRAFFIC, een organisatie die onderzoek doet naar de handel in wilde dieren, laat echter een piek zien in de vraag naar wilde dieren voor de voedselindustrie in Maleisië. De vleessoorten die zijn te vinden op de menukaart komen direct uit het land zelf of worden vanuit andere landen binnengesmokkeld. Manager van TRAFFIC Zuidoost-Azië Kanitha Krishnasamy, stelt dat de smokkelaars steeds nieuwe en innovatieve manieren vinden om de producten te vervoeren en de grens over te smokkelen. Dit maakt het voor de organisatie erg lastig om de smokkelaars op te sporen en te laten veroordelen.

Beperkte wetten en regelgeving
Daarnaast is de overheid laks in het handhaven van richtlijnen en wetten. Wanneer je als restauranteigenaar een geldige vergunning hebt, staat de overheid het verkopen van vlees van bedreigde diersoorten toe. Dit vlees moet in dit geval wel van bronnen komen die de overheid als legaal beschouwt. In de praktijk blijken vele restaurants echter vaak illegaal vlees aan te bieden dat van stropers en smokkelaars wordt gekocht.

De wetten die de wilde dieren in Maleisië zouden beschermen zijn allesbehalve waterdicht. Bovendien gelden ze alleen voor het schiereiland en niet voor de zelfbesturende staten Sarawak en Sabah op het eiland Borneo. In deze staten zijn de wetten verouderd en hier is de piek in het aanbod van wildvlees het hoogst. Lokale bewoners mogen in deze gebieden tot 5 kilo aan vlees van bedreigde diersoorten verkopen.

Goede initiatieven
Gelukkig hebben non-profit en commerciële organisaties de handen ineen geslagen om te vechten voor het behoud van de vele bijzondere diersoorten in Maleisië. Zo werkt de inlichtingendienst samen met de Maleisische Communicatie en Multimedia Commissie op verschillende websites zoals Facebook, Instagram en Mudah, een lokaal netwerk. Op deze manier willen ze de illegale handel die via internet plaatsvindt monitoren en terugdringen. De verkopers en consumenten van vlees van bedreigde diersoorten zullen worden opgespoord en DNA-analyses worden uitgevoerd om te bepalen waar het vlees vandaan komt.

Bronnen: National Geographic, New Straits Times ©PiepVandaag.nl Nadine van Wissen