“Bont is terug” stelde de Elsevier bij het nieuwe modeseizoen. “Bont is voor mietjes” kopte de zich bontvrij verklarende Elle. De publieke debat rondom bont is in ieder geval weer geopend, na jaren van relatieve stilte en weinig tot geen bont in het (Nederlandse) straatbeeld. Toch is de situatie wezenlijk anders dan pakweg 30 jaar geleden.
Onlangs presenteerde Mart Visser zijn nieuwe couturecollectie waarin veel bont wordt gebruikt. Fashionista Fiona Hering gaf in RTL boulevard zoals gebruikelijk haar commentaar, waarin ze stelde dat heel vaak na de modeshows van Mart Visser zijn ruiten worden ingegooid. Ze sprak de hoop uit dat dat niet weer zou gebeuren dit jaar. De ruiten zijn niet ingegooid. Fiona refereert aan de anti-bont beweging uit de jaren 80 en 90 die met opgeheven vinger de mensen vertelden dat het dierenleed dat met bont samenhangt onacceptabel is. Mensen mochten geen bont meer dragen, en wie niet wilde luisteren moest maar voelen. “Bont is moord” met spuitbussen op de jas gespoten was een kwestie van eigen schuld, dikke bult.
Maar de anti-bontbeweging heeft een transitie doorgemaakt: zo is bijvoorbeeld het Anti-Bont-Comité uit de jaren tachtig veranderd in Bont voor Dieren. Deze naamswissel is niet toevallig: het publiek vraagt erom. Oude actiemethoden werken niet meer en zijn ook minder nodig. Maatschappelijk consumeren is de trend en het appèl op ethiek bij de consument werkt beter dan enkel het verbieden. Bovendien is het anti-bontactivisme mogelijk geworden op veel grotere schaal dan vroeger, met name via social media. Mensen kunnen op gemakkelijke wijze participeren door een muisklink, vrienden worden gemobiliseerd en bontvrije merken/ontwerpers worden rond getwitterd. Bontactivisme kenmerkt zich niet meer door het bevrijden van nertsen of agressieve acties maar activisten hebben ingezien dat de kritische consument best te overtuigen is met redelijke argumenten en positieve beeldvorming. Het ultieme bewijs hiervan werd wel het afgelopen jaar geleverd. Terwijl Bontactivisten een bontvrije expositie van topdesigners organiseerden, stonden buiten op de stoep demonstranten te protesteren voor hun recht op bont. De omgekeerde wereld: antibontbeweging als establishment.
Er is helaas ook een andere trend gaande. Was bont in het verleden nog een exclusief luxeproduct, tegenwoordig is het overal goedkoop te krijgen. We hebben het dan niet over de ouderwetse nertsjas, maar over kragen, tassen en schoenen die zijn versierd met randjes van bont. Dit bont komt van dieren uit een verborgen bio-industrie, uit landen waar ze het niet zo nauw nemen met dierenwelzijn, zoals China. Het zijn voornamelijk wasbeerhonden, konijnen en vossen. Deze dieren worden op grote schaal in het buitenland gefokt omdat het hier verboden is, onder erbarmelijke omstandigheden tot aan anale elektrocutie en levend villen toe.
Vraag een jongere op straat wat hij of zij van de zeehondenjacht vindt en de afschuw is overduidelijk. Vraag vervolgens welk dier er aan de jas hangt en het antwoord blijft schuldig. We zien die ontwikkeling ook met het eten van vlees. Men wil bij het kopen van vlees vooral niet meer zien waar dit vlees vandaan komt. Koppen, poten, alles is verwijderd en wat we kopen is een blank filétje. Hetzelfde geldt voor bont. Nertsen, vossen en wasbeerhonden zijn onherkenbaar verwerkt in de mode en de drager ervan heeft geen idee van het dierenleed dat erachter schuilgaat. De bio-industrie erachter is ver weg en verborgen.
Gelukkig lijkt de trend zich te keren, na de eersts schok dat de strijd tegen bont toch niet helemaal gestreden was. De lijst van bontvrije ontwerpers groeit gestaag en de bontvrije fashionstatements des te meer. Op internationaal gebied hebben Vivienne Westwood, Ralph Lauren, Stella McCartney, Calvin Klein en Tommy Hilfiger zich bontvrij verklaard, in Nederland onder meer Iris van Herpen, And Beyond, Antoine Peters, Bas Kosters, Jan Taminiau en Hans Ubbink. Het is vrij uniek dat vanuit de ontwerpers zelf het signaal wordt gegeven dat ze bewust geen bont gebruiken.
Nu is het nog de beurt aan de consument, om af te zien van bontkragen en tassen versierd met vossenstaarten. Waar gelukkig iedereen het over eens lijkt te zijn, is dat mode allang niet meer alleen gaat over esthetiek, maar ook over ethiek, over maatschappelijke verantwoordelijkheid en duurzaamheid. Het wirwar aan keurmerken als clean clothes en Fair wair onderstreept dat. Het wordt tijd dat het bontvrij label net zo vanzelfsprekend is.
Aan de actievoerders zal het niet liggen: zij hebben de afgelopen 30 jaar niet stilgezeten en gewerkt aan een Europese labelplicht voor bont, een verbod op de invoer van honden-, katten- en zeehondenbont en een Nederlands verbod op het houden van vossen en chinchilla’s. Als de consument het vervolgens af laat weten is dat onacceptabel.
Nicole van Gemert
Directeur Bont voor Dieren
14 Comments
Reageren is niet meer mogelijk.
De confrontatie met hondenfokker Kevin T. in Belgie waar we hem na een intensief onderzoek eindelijk vonden. Dit weekend in Nederland opgepakt. Hopelijk gaat hij zijn opgelegde straf van 9 maanden uitzitten.
Veroordeelde hondenfokker Deurne weer opgepakt, blijft honden mishandelen via @NUnl
Als klein meisje zag ik de beelden van activisten met spuitbussen op zeehondjes spuiten om ze te beschermen tegen een gruweldood en mensen met een bontjas werden gewoon bespoten, de jas kon weg en niemand durfde meer een bontjas aan!! Jaren een bontvrij straatbeeld . Echter bont is weer terug. Sommige mensen hebben er lak aan en veel weten niet dat ze echt bont dragen omdat het ze niet verteld wordt en het ook gewoon niet in het label vermeld staat. Er zijn dus grote groepen nietsvermoedende consumenten. Er moet een meldingsplicht komen zodat mensen weten welk produkt ze aanschaffen en waar het vandaan komt. kijk op de site van bont voor dieren!!! Draag je bont dan maak je het bond!!! Het is niet te rechtvaardigen!!!Als mensen de waarheid wisten dan raakte het vanzelf weer uit het straatbeeld!!
Go vegan!
http://www.veganisme.org
Bont en vlees vergelijken is appels met peren vergelijken. Beiden een dier maar totaal verschillende doelen en gebruik.
Als mens, een alleseter, hebben wij tegenwoordig gelukkig de keuze biologisch te leven en te eten. Eskimo’s die een zeehond doden, gebruiken de pels, vlees, botten, vet… niets wordt weggegooid en het dier leefde in het wild en had ook gedood kunnen worden door een orka, gelijke kansen tussen prooi en roofdier.
Maar dieren fokken in kleine kooien en op de meest goedkope manier houden en doden puur alleen voor menselijk vermaak en mode is afschuwelijk. Het leed die de dieren ondergaan voor bont is in geen geval te vergelijken met een koe die geslacht wordt. Het is een hele andere discussie, hele andere onderwerp.
Bont is een luxe product en verrijkt in geen geval iemands leven. Het wordt gebruikt voor mode, een imago, een uiterlijke verschijning waar de drager geen enkele lichamelijke voordeel van ondervindt dan het in zijn of haar ogen streling voor de ego omdat ze denken dat ze meer status hebben of mooier uitzien.
Het eten van vlees kan diervriendelijker. Biologisch, pijnloze slachting. Geen jongen dieren of wild welke hier in onze klimaat niet thuishoren (de exoten). Bewust eten en bewust leven. En dus ook bewust dragen.
Als je bont en vlees wilt vergelijken. Dan is bont te vergelijken met het levend eten van een aap zoals ze in Azië nog recentelijk deden (en waarschijnlijk nog doen). Dierenleed voor menselijk vermaak.
Wat mensen doen met dieren en ook de medemens is ongekend wreed. Circussen met wilde dieren, stieren- en hondenvechten. Of het met de kids gezellig kijken naar hoe een tijger een koe levend opeet (omdat de tijger nooit heeft leren doden) in Japan. Bont hoort in dat rijtje thuis. Dierenleed voor menselijk vermaak. Een onnodig luxe product welke veel, enorm veel leed veroorzaakt.
En vergeet niet de honden en katten die van straat worden geplukt en doorgefokt worden voor bont en illegaal in Europa wordt verkocht als ‘konijn’ of ‘chinese wolf’. Hoe goedkoper, hoe groter het leed was.
Dragen van bont is weer hip? Ik kan het gewoon niet begrijpen dat mensen zo’n dierenvel dragen. Ten eerste is het niet eens mooi. Ja, het is prachtig op een dier, maar bij een mens is het afschuwelijk! Bont voor Dieren zegt het perfect: “Fur is worn by beautiful animals and ugly people”.
Ten tweede vind ik het wel zo afschuwelijk en onacceptabel dat zo’n diertje, na een afschuwelijk leven te hebben gehad, enkel en alleen voor zijn huid wordt vermoord! En waarom is het ook nodig zo’n beeste op zo’n afschuwelijke wijze te doden? Doodknuppelen, anaal electrocuteren, levend villen???!!! Dit kan toch niet nodig zijn?
Weten mensen dit niet of wíllen ze het niet weten?? Bont, het zou verboden moeten worden!!
@Franky: het meeste konijnenbont. Het is te zeggen, nagenoeg alle konijnenbont behalve dan de soorten aangeduid met de namen castor rex of Orylag, want die worden in de eerste plaats gekweekt voor hun bont (ook al wordt hun vlees achteraf toch ook verbruikt). De andere soorten worden in de eerste plaats voor het vlees gekweekt en bont is hiervan een bijproduct. Van de huiden van een aanzienlijk deel van die ‘vleeskonijnen’ worden er wel degelijk kragen, stola’s, sjaals en ook jassen in konijnenbont vervaardigd. Ook worden de lange haren vaak weg geschoren en wordt de dunnere vacht dan gebruikt als uitneembare voering in regenjassen en andere stoffen jassen.
Dan heb je alle bont van lammeren (behalve de persianers en astrakans). Ik denk aan goudlam, toscaans lam en – louter technisch bekeken – is elke lammycoat een bontjas die binnenste buiten gekeerd gedragen wordt.
Geitenbont bestaat ook. Draagt vaak de benaming kid. Eén van de Engelse benamingen voor (bepaalde) geiten. Kan er erg eenvoudig uitzien, maar ook er ook nagenoeg identiek uitzien als astrakan. Kan bovendien ook langharig gekeerd gedragen worden met een suède of lederboom tweede kant.
Hopelijk heb ik hiermee in voldoende detail aangegeven welke bontsoorten ik bedoelde met die categorie.
Marc wat een kolder verkondig je.
Vleeskonijnen worden geslacht op een leeftijd van 10 tot 12 weken. Deze jonge dieren hebben een korte, ongelijke vacht. Bovendien worden vleeskonijnen gewoonlijk geslacht in de warmere lente- en zomermaanden, wanneer hun vacht dun is en de haren niet stevig aan de huid vastzitten. Daarom zijn de onvolwassen en ongelijkmatige huiden van jonge vleeskonijnen niet geschikt voor kwaliteitsbont!
Bontkonijnen worden geslacht wanneer hun pels optimaal is en dan zijn zo’n 5 maanden oud. Zonnestralen kunnen het bont van de konijnen verbleken, daarom mogen bontkonijnen nooit natuurlijk zonlicht zien. Wanneer het bont na vijf maanden van prima kwaliteit is, adviseert men om het voedsel te beperken tot 75% van wat het konijn normaal zou eten. Dit houdt het bont langer in de geschikte conditie, produceert betere kwaliteitshuiden, drukt voederkosten, en vermindert het vetgehalte dat het bont kan beschadigen.
Om zachter bont te kweken worden de mannelijke bontkonijnen gecastreerd. Er worden twee methodes gebruikt om konijnen te castreren. Eén gebruikte methode is eenvoudigweg de testikels met een scheermesje of scalpel af te snijden. Een andere methode die wordt gebruikt om mannelijke konijnen te castreren is de testikels met calciumchloride in te spuiten, wat de testikels binnen een paar dagen zal desintegreren. Het is moeilijk om een konijn behoorlijk te verdoven; het is dus hoogst onwaarschijnlijk dat er ooit verdoving tijdens deze pijnlijke ingrepen wordt gebruikt.
Konijnen worden gedood door hen de nek breken of dood te knuppelen. De voorkeur gaat uit naar het breken van de nek, waarbij de kop van het konijn naar achter wordt getrokken waardoor de nek breekt. Bij het doodknuppelen, wordt een botte stok of de zijkant van de hand gebruikt om het konijn te doden.
Wat is er in godsnaam nou nog diervriendelijk aan?
@Marc: “Er is bijvoorbeeld bont dat afkomstig is van het verbruik van vlees, als bijproduct.”
Welk bont dan?
Heel vroeger was bont nodig om de mens warm te houden ,maar nu in deze tijd met de moderne stoffen (textiel) is het absoluut niet meer van doen.
Er zou dus een strikt verbod moeten komen om überhaubt nog kleding en andere zaken van bont te maken en verkopen.
Beste, alle bont over & kam scheren is te eenvoudig, te zwart/wit. Er is bijvoorbeeld bont dat afkomstig is van het verbruik van vlees, als bijproduct. Daar kan je toch alleen als diehard vegetariër (2% van de westerlingen) iets tegen hebben. Dan heb je een heleboel bont dat speciaal gekweekt wordt. Daar kan je tegen zijn. Maar op basis waarvan precies?
Ofwel vind je de manier waarop die dieren gehouden en geslacht worden niet kunnen. Dat is een wezenlijke discussie rond dierenwelzijn. Die we trouwens met z’n allen zouden heel open moeten voeren over bont, maar ook over vlees. Want ik weiger de stelling dat bont luxe zou zijn en vlees een noodzaak. Het gaat in beide gevallen om een emotionele keuze.
Wat doet de bontsector op dit vlak? Kortweg, 2 belangrijke initiatieven. Een initiatief rond de traceerbaarheid van bont (zie ook http://www.originassured.org) en een in de maak zijnde initiatief rond externe controle op het welzijn van pelsdieren in de kwekerijen. Dat draagt de naam ‘Welfur’ en wordt mede gefinancierd door de Europese Unie. Tegen begin 2013 zal er dus een, extern en onafhankelijk gecontroleerd, label zijn dat aangeeft dat de dieren die gekweekt en geslacht werden voor een bontjas goed behandeld werden, met respect voor dierenwelzijn.
Je kan ook tegen bont zijn omdat je het doel fout vindt. Dan kom ik terug op de vraag waarom vlees meer aanvaardbaar zou zijn dan bont. Daar is echt geen rationele reden voor te bedenken in rijke landen als Nederland en België. Enkel dat vlees voor meer mensen een gewoonte is. Ja, we moeten ons voeden. Maar dat wil niet zeggen dat we alle dagen zo goedkoop mogelijk vlees moeten eten. En neen, ik probeer niet het ene vermeende kwaad te verdoezelen door over een ander ‘kwaad’ te beginnen. Maar elke discussie moet open, genuanceerd en volledig zijn. En je moet bereid zijn de 2 mogelijke argumenten tegen bont, ‘de manier waarop’ en ‘het doel op zich’ allebei te beoordelen. Je verbergen achter ‘bont is luxe’ en ‘vlees is nodig’, of nog ‘liever inconsequent goed dan consequent fout’ of andere slogans, zijn slechts slogans. Zo kom je niet tot een evenwicht tussen respect voor leefmilieu en dier aan de ene kant, en voor de individuele vrijheid van keuze aan de andere kant. De geschiedenis heeft het al meer dan eens bewezen. Zij die een paradijs op aarde proberen te scheppen en op te leggen, hebben alleen de hel voor elkaar gebracht. Elke mening is evenwaardig en mag niet afgedaan worden op een zwart/wit of emotionele basis.
Hoi Marc,
Leuk om te weten waar het bont vandaan komt en met het keurmerk van Origin Assured dan dus niet uit China. Maar dierenleed uit Finland, ook Origin Assured, is toch net zo erg.
http://www.youtube.com/watch?v=YGixked9EtE
Ik begrijp sowieso niet hoe je erbij komt dat het fokken van wilde dieren in kleine kooien te vergelijken valt met een koe in de wei. Biologisch vlees is een keuze en bont is simpelweg bio-industrie. Bio-industrie valt niet te rijmen met dierenwelzijn en bont dus ook niet. Zelfs niet met een keurmerk met een hoog blabla gehalte.
Bont heeft zijn functie verloren en het wordt dan ook hoog tijd dat dit dierenleed ophoudt.
beste marc,
wij als nederlanders zouden een van de beteren leef omtandig heden hebben voor pels dieren, ik weet niet of jij weet hoe het er hier aan toe gaat maar in de meesten gevallen valt daar geen goed woord over te spreken .
en ik ben van mening dat er veelste veel vlees word geslacht er is veel meer aanbod dan afnamen . maar hierbij gaat het in de meesten gevallen als je een beetje meer geld uit geeft en niet die zogenaamde “kilo knallers koopt” vaak ik zeg niet altijd maar vaak veel betere leef omstandig heden vooral bij uitloop vlees “koeien, varkens,kippen etc” die gewoon buiten lopen.
maar om even terug te komen op het topic want het gaat hier over bont en niet over consumptie vlees,
vind ik dat in deze tijd met zo veel mogelijk heden tot andere materiale die ook hip en luxe uitstralen dat wij als mensheid bont moeten afschaffen en dan spreek ik over alle soorten bont en ook de dons veeren in jassen en kussens want die beesjes worden levend geplukt.
en dan over een keur merk waar je het over heb, er zijn al meerdere bont keur merken maar als er ondercover word gefilmt komt er een heel andere waarheid aan het licht we moeten dr gewoon mee kappen want inwezen betaal je gewoon voor het leed van een ander wezen.
en als een wijs man ooit zij ,
De beschaving van een volk leest men af aan hoe men met de dieren omgaat.
Beste Marc,
voor ieder die minder kennis heeft over de herkomst van bont zou je verhaal aannemelijk vinden, however er is veel meer wat bont onacceptabel maakt in een westers land als nl, waar men een voorsprong heeft op de kijk hoe er met dieren zou moeten worden omgegaan. Een belangrijke verschil is dat men hier veel gezelschapsdieren in huis hebben, zoals honden en katten. Over het algemeen zijn mensen dol op hun trouwe viervoeters. Nu komt het, er mag dan een verbod zijn op honden en katten bont, maar hoe ziet men nu het verschil? Zolang bont verkocht mag is de kans altijd aanwezig dat het bontje van een herder/berner sennen/golden retriever afkomt, weleens gezien hoe ze dat doen? Er mag dan ‘keurmerk’ bestaan, wat niks zegt na het zien van undercover beelden laatst gemaakt in furfarms met zo’n ‘keurmerk’. Dus een beetje huiswerk en het leed en de dierenmishandeling komt gewoon naar voren. Een dier houden in een kleine kooi om vervolgens na een klein jaartje te vergassen/anaal te electrocuteren of levend te villen voor een klein bontrandje aan een kledingstuk lijkt mij compleet overbodig! Ieder die durft naar de beelden te kijken die er zijn over furfarms en hoe de dieren gedood worden zal een beter beeld krijgen van de waarheid.
Elke keer verbaas ik me weer ,dat mensen zich niet realiseren ,wat een lijdensweg dieren ondergaan ,door het dragen van bont.
dan heb ik het nog niet eens over het levend villen van wasbeertjes honden en katten .
mensen gebruik je ratio en koop geen BONT.
Als het eenmaal in de winkels ligt is het leed geschied * en denken de mensen ‘Het dier is nu toch dood en dus koop ik het maar’ er moet een omdenken komen ‘Als ik het niet koop gebeurt het niet meer’.
* Dat geldt voor alle foute producten