Beatboxing oud als onze voorouders 

Onderzoekers hebben ontdekt dat orang-oetans vocale vaardigheden bezitten die lijken op beatboxing, waarbij ze twee verschillende geluiden tegelijkertijd kunnen produceren. Het onderzoek suggereert dat deze vocale vaardigheden bij orang-oetans mogelijk bestonden bij oude, uitgestorven verwanten van de mens. Ze kunnen mogelijk de ontwikkeling van de menselijke spraak beïnvloed hebben.

Beatboxen werd populair in de jaren 1980, als eerste in de hiphopscene van New York City. De zaden van deze zangtechniek, waarbij twee geluiden tegelijk worden gemaakt, zijn echter al honderden jaren geleden terug te vinden, onder andere bij Hindoestaanse zangers. Maar zou deze zangstijl nog verder terug kunnen gaan? Onderzoekers hebben aanwijzingen gevonden bij een van onze naaste verwanten, de orang-oetang.

Beatboxing

Onderzoekers observeerden orang-oetans op Borneo en Sumatra en registreerden 3800 uur geluid van twee populaties, die beatbox-achtige vocalisaties maakten. Madeleine Hardus, co-auteur van het onderzoek:

“Mensen produceren zelden stemgeluid en stemloze geluiden tegelijkertijd. De uitzondering is beatboxing. Maar juist het feit dat mensen anatomisch in staat zijn om te beatboxen, roept vragen op over waar dat vermogen vandaan komt. We weten nu dat het antwoord zou kunnen liggen in de evolutie van onze voorouders.”

Piepjes en rollende geluiden

Orang-oetans kunnen speciale geluiden produceren waarbij ze twee verschillende klanken of andere geluiden combineren. Vrouwtjes op Sumatra produceren bijvoorbeeld tegelijk ‘kuspiepjes’ en ‘rollende geluiden’ om andere orang-oetans te waarschuwen voor roofdieren. De auteurs van het onderzoek zeggen dat dit hun indrukwekkende vocale controle en coördinatievaardigheden benadrukt. Adriano Lameira, universitair hoofddocent psychologie aan de Universiteit van Warwick en co-auteur van het onderzoek:

“Mensen gebruiken de lippen, tong en kaak om de stemloze klanken van medeklinkers te maken, terwijl ze de stemplooien in het strottenhoofd activeren met uitgeademde lucht om de stemhebbende, open klanken van klinkers te maken. Orang-oetans zijn ook in staat om beide soorten geluiden te produceren – en allebei tegelijk.”

Invloed op menselijke spraak

De auteurs zeggen dat de bevinding doet vermoeden dat soortgelijke vocale vaardigheden kunnen hebben bestaan bij oude, uitgestorven verwanten van de mens en invloed kunnen hebben gehad op de ontwikkeling van de menselijke spraak. Lameira:

“Het feit dat twee verschillende populaties orang-oetans werden waargenomen die twee oproepen tegelijk maakten, is het bewijs dat dit een biologisch fenomeen is.”

De evolutie van spraak is een lang bestaand mysterie in de wetenschap. Onderzoekers hebben jarenlang zangvogels bestudeerd, om meer te leren over de complexe hersen- en cognitieve veranderingen die betrokken zijn bij geavanceerde vocale controle. De vocale vaardigheden van mensapen, onze naaste levende verwanten, zijn echter over het hoofd gezien, hoewel zij de beste voorbeelden zijn van gedragingen voordat de menselijke spraak ontstond. De auteurs stellen dat we de vocale controle en coördinatievermogens van wilde mensapen hebben onderschat, in vergelijking met de aandacht die is besteed aan de vocale vaardigheden van vogels. Hardus:

“Het produceren van twee geluiden, precies hoe vogels zang produceren, lijkt op gesproken taal, maar de anatomie van vogels lijkt niet op die van ons, dus het is moeilijk om verbanden te leggen tussen vogelzang en gesproken menselijke taal.”

Oefenen en luisteren

Spraak, en mogelijk ook menselijke zang, is waarschijnlijk ontstaan uit verschillende vocale vaardigheden die al bij onze voorouders aanwezig waren. De auteurs roepen op tot meer onderzoek naar de geluiden en lichaamsbouw van vogels en mensapen, om inzicht te krijgen in de specifieke kenmerken die onze spraak mogelijk maakten.

Er is ook meer onderzoek nodig om te begrijpen hoe orang-oetans hun vermogen om hun ‘beatboxing’ roep te produceren van nature ontwikkelen, of aanleren. De overeenkomst tussen hoe mensen beatboxing leren en andere mensapen vocalisaties leren, doet vermoeden dat oefenen en luisteren naar geluiden een rol zou kunnen spelen. Lameira:

“Nu we weten dat dit vocale vermogen deel uitmaakt van het repertoire van de mensapen, kunnen we de evolutionaire verbanden niet negeren. Het zou mogelijk kunnen zijn dat de vroege menselijke taal leek op iets dat meer klonk als beatboxen.”

Beatboxen?

Mocht je geen idee hebben wat human beatboxing is, dan is onderstaande video wellicht fascinerend:
.

.
Bron:

• Mongabay
  .

©AnimalsToday.nl Aurora van de Loo