De natuur zit vol muziek. Maar in ons dagelijks leven, vol ruis van voorbijsnellende auto’s en zoemende apparaten, vergeten we al gauw naar die muziek te luisteren. Muzikant en bioloog Bernie Krause vormt daarop een uitzondering. Drie decennia lang verzamelde hij gepassioneerd geluiden uit de natuur.
Voor deze bonte akoestische collectie bezocht Krause plekken ver buiten onze moderne wereld, zoals donkere regenwouden en verlaten gletsjers. Hier maakte hij opnamen van bulderende stormen, krakend ijs en borrelende waterstromen. Zorgvuldig legde hij geluiden vast van grommende berggorilla’s, melodieus zingende vogels en zoemende mierenkolonies.
Onlangs publiceerde de muzikant en bioloog zijn boek ‘The Great Animal Orchestra: Finding the Origins of Music in the World’s Wild Places’. Het is een persoonlijk verslag geworden van zijn reis langs de vergeten geluiden van de natuur. Hij deelt met zijn lezers hoe we de wereld zouden beleven als we meer auditief, in plaats van visueel, zouden zijn ingesteld. In weelderige bewoordingen vertelt hij over wat hij gehoord heeft: over jaguars in nachtelijke jungles, koren van kikkers, badende olifanten en meer. Hij maakt zijn lezers bewust van de akoestische rijkdom van de natuur en leert ons op een andere manier naar onze omgeving te luisteren.
Krause beschrijft hoe hij de oorsprong van de akoestiek in de natuur terugvindt op de afgelegen plekken die hij bezoekt. Je hoort hier dezelfde geluiden als voordat de mens op aarde kwam en het geluidsbeeld voorgoed veranderde. Hier is de sonische wereld in zijn meest pure vorm bewaard gebleven.
De natuurgeluidendeskundige heeft op zijn reizen ervaren hoe auditief het dierenrijk is ingesteld, dieren vertrouwen bijna volledig op hun gehoor om te overleven. Hij waarschuwt zijn lezers dat externe ruis van de mens het ecologisch evenwicht aan het wankelen brengt. Het heeft schadelijke gevolgen voor dieren, voor zowel de jager als zijn prooi.
De geluiden van de natuur en het dierenrijk om ons heen, vormden ook een basis voor de muzikale expressie van de mens. Krause legt uit hoe de stemmen en ritmes van de aarde en haar bewoners de grootste inspiratiebron zijn voor onze muziek.
Volgens Krause is onze natuurlijke akoestische omgeving een onschatbare bron van informatie. Het geeft geheimen prijs over onze oorsprong, ons verleden en ons heden. Hij pleit voor het behoud van de muziek uit de natuur, een van onze meest onderschatte en vergeten natuurlijke hulpbronnen.
Bron ©PiepVandaag.nl Isabelle Oostendorp
Wereldbank financiert varkensflats en andere megaveebedrijven
De walvis is als rechtspersoon erkend in Polynesië. Inheemse leiders hebben dit in een verdrag vastgelegd, met als doel betere bescherming.
Social Media