Vandaag kreeg ik een artikel onder ogen waarvan ik echt van mijn stoel viel. 

Onlangs verscheen een sensationeel artikel over de onbetrouwbaarheid van dierexperimenten in het gezaghebbende British Medical Journal (BMJ). Dit artikel wordt ook nog eens ondersteund met een uitgebreid voorwoord van de hoofdredacteur. 

Muis - onbetrouwbaarheid
Foto: Tambako the Jaguar via photopin cc

Het artikel heeft als titel: “Is animal research sufficiently evidence based to be a cornerstone of biomedical research?” De wetenschappers Pandora Pound en Michael Bracken betogen dat de meeste dierexperimenten slecht zijn opgezet en ook nog eens wetenschappelijk en commercieel vooringenomen. Die slechte opzet van het onderzoek zou nog wel verholpen kunnen worden. Echter, de schrijvers gaan nog veel verder. Zij betogen dat zelfs als de onderzoeksopzet en de hele uitvoering van het dieronderzoek tot in de puntjes in orde zou zijn, de kans op een goede voorspelling van de werking bij mensen miniem is. Daarvoor zijn de verschillen tussen de soorten (lees mens versus proefdier) op moleculair en metabolisch niveau te groot.

Het zou heel flauw zijn om nu te roepen: “zie je nu wel, een mens is geen muis”.

Maar stiekem denk ik dat toch. Maar dat wetenschappers dit op een dergelijk prestigieus platform durven te roepen getuigt van lef en een open mind.

Fiona Godlee, de hoofdredacteur van BMJ, sluit haar voorwoord af met de vraag waar we ons geld in zouden moeten stoppen. In verbetering van de diermodellen of juist meer investering in klinisch onderzoek? Als het aan Godlee lag, zou zij kiezen voor klinisch onderzoek. En ik ook. Opnieuw is bewezen dat  innovatief gezondheidsonderzoek zonder proefdieren echt beter is voor mens en dier.

Hoe denk jij hierover?

©PiepVandaag.nl Marja Zuidgeest, Directeur Proefdiervrij