De laatste weken staan mijn hondenvrienden op hun achterste poten. De RDA (Raad voor Dierenaangelegenheden) heeft een advies opgesteld om de “hondenbetenproblematiek” aan te pakken, en heeft dit advies aan interim Staatssecretaris Martijn van Dam (PVDA) aangeboden. Interessant gegeven is dat deze Staatssecretaris recentelijk zelf RDA directeur Paulien Krikke heeft benoemd. In de RDA zitten verder “circa 40 deskundigen met zeer uiteenlopende achtergrond en deskundigheid” zo staat op hun website te lezen. De RDA heeft met dit advies besloten dat de hondenbeten toe te schrijven zijn aan een bepaald DNA en uiterlijk, en dat alle honden met dat DNA en uiterlijk daarom preventief in hun vrijheid beperkt moeten gaan worden.

Pitbullachtige honden van Light Town Dogs Eindhoven die United Dog Squad als voorbeeld gebruikt | Foto: Lonneke Engel

Dit staat er in het advies:

“De problematiek rondom hondenbeten is niet nieuw maar adequate gegevens over omvang, oorzaak en context ontbreken. De RDA ziet echter in de recente ontwikkelingen voldoende aanleiding om preventieve maatregelen af te kondigen en hierin onderscheid te maken tussen hondenrassen.”

De RDA gaat een lijst opstellen voor welke “hoogrisicohonden” (HR-honden) deze maatregelen moeten gaan gelden, want dat weten ze ook nog niet precies. Dus ze weten eigenlijk vrijwel niets, maar stellen wel veel ingrijpende maatregelen voor op basis van het heersende sentiment. Dan heb ik het onder andere over een muilkorf, kort aanlijnen en één bijtincident (one strike) betekent euthanasie.

Aangezien de achtergronden van de Raadsleden heel divers zijn – er zijn dierenartsen, een varkensboer, en de Vice President van Ahold Europa met de portefeuille “Kwaliteit en Productduurzaamheid” – ben ik benieuwd wie van deze mensen daadwerkelijk expertise heeft op het gebied van hondengedrag. Wie heeft er zelf een hond, of traint er dag in dag uit mee? Én als ze dat doen, zijn het dan honden van rassen die zij nu met hun advies discrimineren?

Het volledige advies is hier te lezen.

 

Dierenbescherming
En of dit nog niet erg genoeg was, deed de directeur van de Dierenbescherming, Femke-Fleur Lamkamp, ook een duit in het zakje door zich achter het advies van de RDA te scharen. Op de Facebook pagina van de Dierenbescherming regende het honderden boze reacties van donateurs, en werden er per direct donaties stopgezet. Men vond het belachelijk dat de directeur van de Dierenbescherming niet opkomt voor alle honden, maar meegaat in het discrimineren van bepaalde honden. De dierenbescherming is er toch voor alle dieren zou je denken? Omdat veel van deze honden de meest erge dingen meegemaakt hebben, hebben zij júist onze bescherming hard nodig.

Zoals je in mijn vorige columns en bij andere columnisten gespecialiseerd in hondengedrag hier op Animals Today hebt kunnen lezen, voel ik mij ook geroepen om op te komen voor de honden en de hondeneigenaren die door dit advies geraakt worden.

Mijn hoogsteigen hoogrisicohond Bane | Foto: Lonneke Engel

New York
Volgens de RDA zou bijten “in de genen” zitten. Ik ben het daar totaal niet mee eens. Want hoe kan het dat in Manhattan, NYC waar ik woon – een plek waar miljoenen mensen en honderdduizenden honden dicht op elkaar wonen – mensen en honden in harmonie samenleven? Hier in de buurt wonen juist veel zogenaamde hoogrisicohonden dicht op elkaar in drukke gebieden, vooral veel raszuivere en gemixte HR-honden. Ik heb er een, en mijn buurman ook. Het zijn de meest slimme, lieve en loyale honden. Je kan ze alles leren en ze luisteren goed. En het mooiste van alles: er zijn heel weinig incidenten.

Zou er misschien dan toch een andere reden voor zijn dat het in Manhattan wel goed gaat? Hier wordt door de hulpverleners namelijk nooit gepraat over DNA of ras van een hond, maar wordt elke hond individueel bekeken door de asielen en instanties. Er is zelfs een asiel in Rochester NY dat sinds kort geen ras meer noemt bij de honden die te adopteren zijn, omdat bepaalde rassen een stigma hebben die niet bij de individuele hond past.

Ik denk zelf dat het goed gaat omdat de hondenbaasjes hier meer bewust zijn van de drukke stad die we met ons allen moeten delen. Ook zijn ze in mijn ogen wellicht meer bewust van de behoeftes van de hond. De hond is een belangrijk deel van het leven van de New Yorker. De stad zit daarom vol met dog walkers, doggy day cares, pet shops en andere bedrijven die focussen op het welzijn van de hond.

Lonneke en haar adoptiehond Bane | Foto: Dirk Verest

Leren van Amerika
Ik volg al jaren de wetten en ontwikkelingen hier in de USA. Er zijn op bepaalde plekken wetten tegen bepaalde honden zoals de RDA het nu ook adviseert. Op sommige plekken al meer dan 25 jaar. En ze zijn er nu achter dat ze juist averechts werken. Families worden uit elkaar gerukt, asielen zitten overvol, onschuldige honden worden vermoord en de kosten rijzen de pan uit. En het ergste is: de bijtincidenten zijn in die jaren niet afgenomen, maar soms zelfs toegenomen. De maatschappij is niet veiliger, soms zelfs onveiliger. Mensen met kwaad in de zin gaan honden in het geheim houden. Én het blijkt ineens dat honden van andere rassen ook kunnen bijten. Veel Amerikaanse steden willen daarom deze wetten verwijderen en honden meer individueel beoordelen. Dat zou goed nieuws zijn. Door deze ervaringen ben ik ook stellig dat wetten voor bepaalde rassen in Nederland niet gaan werken. Men moet zich focussen op de oorzaak van het probleem: de rotte appels van eigenaren die alles verpesten voor het gros van de hondeneigenaren die het wel goed doen.

Ondertussen zijn heel veel bedachtzame hondeneigenaren bang geworden. De onrust is groot.

Ik kreeg een email correspondentie onder ogen van een bezorgde eigenaresse van een HR-hond met de RDA. Deze wil ik jullie niet onthouden.
(geadresseerde is bekend maar we kozen er voor om het anoniem te plaatsen)

Van: Xxxx Xxxxx <xxx@xxx.nl>
Aan: Info RDA <info@rda.nl>
Onderwerp: Contact – Raad voor Dierenaangelegenheden
Beste RDA,

Ik heb gisteren jullie bericht in het nieuws en de krant over bijt honden gelezen.

Ik ben het zeker met jullie eens dat dit echt niet kan en mocht dat gebeuren dat er maatregelen worden getroffen. Maar de honden zijn hier het dupe van! Jullie zouden de rotte appels van baasjes er tussen uit moeten pikken en die zwaar aanpakken!!

Ik heb echt de liefste hond die er is een Amerikaanse Stafford,een echte knuffel die geen vlieg kwaad doet. Ik ga al vanaf dat ze pup is met haar naar de hondentraining en ze is nu 2. Ze is echt allermans vriendje, super lief met kinderen mensen en dieren. Ik kom juist vaak kleinere honden of andere ras honden tegen die willen aanvallen of willen vechten. Ik vind het echt heel erg dat juist deze lieve honden hier het dupe van worden, je kan toch niet elke hond over 1 kam scheren? Ik moet er niet aan denken dat ik mijn hond moet gaan muilkorven echt vreselijk gewoon!!!

Zouden jullie daar alstublieft nog even goed over willen nadenken ? En ook weten dat er hele lieve honden zijn in dit ras. En hun gewoon lekker hond laten zijn en genieten van het leven zonder muilkorf.

Heel erg bedankt voor u aandacht!

Groetjes xxxx

Van: Info RDA <info@rda.nl>
Aan: Xxxx Xxxxx <xxx@xxx.nl>
Onderwerp: FW: Contact – Raad voor Dierenaangelegenheden

Geachte mevrouw Xxxxx,

Dank voor uw bericht.

Het is bij honden een samenspel van eigenaar, omgeving en de hond zelf. Alle factoren zijn belangrijk. De eigenaar is verantwoordelijk voor de keuze van het ras, de fokker en de individuele hond. Ook bepaalt de eigenaar waar hij met zijn hond heen gaat en of hij “spannende” situaties opzoekt. En uiteraard is hij voor de opvoeding en socialisatie een belangrijke schakel.

Toch is ook de genetische “voorprogrammering” belangrijk en daar moeten we niet aan voorbij gaan. Die is door training niet helemaal te beïnvloeden. Ook hebben we honden die enigszins “verknipt” zijn, zonder dat een eigenaar daar iets aan kan doen. En daar lopen we dus risico. En die risico’s hebben we geprobeerd met de voorstellen in te dammen.

Aanlijnen en muilkorven verkleint het risico op een ernstig bijtincident. Overigens hoeft een muilkorf het welzijn van een hond niet aan te tasten. Het is even wennen voor de hond, maar binnen korte tijd zal hij/zij een muilkorf omdoen koppelen aan een leuke gebeurtenis, namelijk naar buiten.

Hoop dat je nog veel plezier mag beleven aan jouw hond en dat je andere hondenbezitters ook kunt overtuigen van het nut en noodzaak van een veilige omgeving voor hond en mens.

In de bijgevoegde link is de hele zienswijze nog eens na te lezen.

http://rda.nl/home/files/2017/RDA.2017.031%20Zienswijze%20Hondenbeten%20aan%20de%20Kaak%20gesteld,%20Preventie%20van%20Ernstige%20Hondenbeten%20bij%20Mens%20en%20Dier%20(DEF%20VERSIE%2023.02.2017).pdf

Met vriendelijke groeten,

Raad voor Dierenaangelegenheden

Vol ongeloof las ik deze email reactie van de RDA. Er wordt zo makkelijk over gepraat. Het is “even wennen” voor de hond om een muilkorf om te doen, ook al hoeven andere honden dat niet. Met een muilkorf om is een hond weerloos tegen agressieve honden, dit is dus zeer oneerlijk en geeft veel stress bij de bedachtzame eigenaren van de niet-agressieve HR-honden. Want jouw hond kan wel een muilkorf om hebben, maar je hebt andere eigenaren en hun honden niet in de hand.. Ik heb zelf meer dan eens mijn honden moeten beschermen tegen een “schattige” Poedel of Jack Russell die los liep tijdens onze wandelingen. Ook snapt de RDA niet dat veel van deze honden die zij nu uitsluiten, liefdevolle familieleden zijn die geen risico vormen.

Ik nodig ze graag uit om hier in NYC eens met mij en mijn zogenaamde “hoogrisico” hulphond Bane te gaan wandelen en mee naar het asiel te gaan waar ik mee samenwerk, zodat ze kunnen zien hoe een fijne samenleving met honden er in werkelijkheid uitziet, mét zogenaamde hoogrisicohonden. Dan zien ze ook dat men hier naar iedere hond als individu kijkt, en dat HR-honden juist de samenleving veiliger maken mits ze goed behandeld worden door hun eigenaar. Hier worden dit soort honden – vooral pitbullachtige HR-honden – dankzij hun intelligentie steeds vaker ingezet als hulphond, search & rescue hond en explosieven opsporingshond. Ook de politie haalt nu deze honden uit het asiel om te trainen als politiehond. Zelfs honden die de meest erge dingen hebben meegemaakt blijken zich heel goed aan te kunnen passen aan een nieuwe, veilige situatie. Daarnaast zijn ze van nature vrijwel nooit agressief naar mensen toe, want dat zit namelijk ook niet in de genen. (als je het dan toch over DNA wilt hebben.)

ARVE Error: Mode: lazyload not available (ARVE Pro not active?), switching to normal mode




Wordt het daarom niet eens tijd om in Nederland te stoppen met het mensen bang maken voor deze honden, en in plaats daarvan deze extreem intelligente honden op een positieve wijze in te zetten, net zoals men het in de USA doet? Volgens mij past die aanpak beter binnen de definitie van een fijne samenleving. Het zijn juist de negatieve verhalen die er voor zorgen dat deze mooie honden interessant zijn voor mensen met kwaad in de zin.

Er zijn zat verhalen bekend van hoogrisicohonden die een heldendaad verrichten. Zo was er laatst een Pitbull die een meisje redde toen ze aangevallen werd door een Labrador. Of dat verhaal van een Pitbull die inbrekers wegjoeg en werd beschoten maar wel daardoor 2 mensen redde. Of die andere Pitbull die een man hielp van zijn verslaving af te komen, en nu gaan ze samen op allerlei mooie reizen. En laatst nog was er in Nederland een incident in het nieuws waarbij een niet-hoogrisicohond een ree had doodgebeten. Nogmaals bewijs dat het niet aan het ras ligt of aan het DNA, want elke hond kan in principe bijten.

hoogrisicohondenhetze
De “dog run”, in Washington Square Park, NYC waar elke dag vele honden (inclusief zogenaamde hoogrisicohonden) gezellig met elkaar spelen. | Foto: Lonneke Engel

Kortom: het gedrag van elke hond is voor het grootste gedeelte bepaald door hoe de individuele hond wordt opgevoed, en of de eigenaar goed oplet of niet.

Om op te komen voor alle honden – en vooral diegene die nu het doelwit zijn – vonden we het tijd voor United Dog Squad Nederland : een community die ik met 2 vrouwelijke hondentrainers ben gestart, voor bedachtzame hondeneigenaren en hun geweldige honden. Wij staan voor gelijke rechten voor alle honden, en gelijke plichten voor alle hondeneigenaren. Wij delen de mooie “feel good”-verhalen van onze honden, en geven tips voor een fijnere samenleving met alle honden.

De ervaring van United Dog Squad is dat 99,9% van de honden te rehabiliteren is, zelfs wanneer de baas flink in de fout is gegaan. Wij willen daarom graag elke hond een eerlijke kans geven op een fijn leven: Een aanpak op maat voor elke hond, en vooral voor elke eigenaar. Niet geselecteerd op basis van ras, kleur of uiterlijk. Want dat is racisme en discriminatie, en daar houden we niet van. In de plaats daarvan willen wij een strengere handhaving van bestaande wetten zoals de “aanlijnplicht”, die op de meeste plaatsen al geldt maar veel hondeneigenaren aan hun laars lappen. Er zou juist een “One Strike” wet – een levenslang houdverbod bijvoorbeeld – moeten komen voor mensen die honden mishandelen of een gevaar zijn voor de maatschappij, niet voor de honden die daar het slachtoffer van zijn. Dan los je het probleem bij de oorzaak op. Met maatregelen zoals nu voorgesteld door RDA, creëer je schijnveiligheid en dat werkt juist averechts.

Ik wil zelf graag een veiligere, sociale maatschappij en ga daarom zelfs een stap verder in mijn visie: Elke (HR-) hond bij een goede, verantwoordelijke baas maakt de maatschappij júist veiliger. HR-honden hebben het talent dat ze heel sociaal, lief en alert zijn. Ze houden alles in de gaten, en hebben als geen ander door wanneer er iets niet in de haak is. Hun instinct is dan zo dat zij ons daarvoor willen waarschuwen. Daarom geven deze honden mij juist een rustig en veilig gevoel.

Lonneke Engel was jarenlang een van Nederlands meest succesvolle topmodellen en woont inmiddels 15 jaar in New York City. In 2008 studeerde Lonneke af als Certified Health Counselor, en startte ze haar website www.OrganiceYourLife.com.

©AnimalsToday