Antipodenalbatrosparen blijven een leven lang bij elkaar en brengen samen hun jongen groot, maar menselijke activiteit veroorzaakt een onbalans tussen de seksen die hun levenslange romance vernietigen. Dit jaar zijn ze als bedreigde diersoort op de IUCN Red List geplaatst vanwege de zorgwekkende afname.

Antipodenalbatros
De antipodenalbatros wordt met uitsterven bedreigd | Foto: Publiek domein

Deze majestueuze oceaanzwerver, die broedt op eilandengroepen bij Nieuw-Zeeland, zou binnen twintig jaar uitgestorven kunnen zijn als gevolg van schrikbarend hoge aantallen sterfgevallen door de visserij. Om deze tragedie te voorkomen, volgden onderzoekers 63 albatrossen via een satelliet, om te ontdekken waar ze de hoogste ‘bijvangst’ in de tonijnvissersvloten tegenkomen.

Antipodenalbatrossen beginnen pas met broeden vanaf de leeftijd van tien jaar en zelfs dan leggen ze bij elke broedpoging (meestal om de twee jaar) maar één ei. Deze langzame voortplantingssnelheid maakt de soort uiterst kwetsbaar. Wel kunnen ze meer dan zeventig jaar oud worden.

Sinds 2004 is al meer dan de helft van de broedpopulatie verloren gegaan door onbedoelde ‘bijvangst’ in de beugvisserij. De vrouwtjes hebben namelijk de neiging om te foerageren in gebieden met een hogere dichtheid van beugvisserij. Hierdoor lijdt de resterende populatie aan een scheve geslachtsverhouding: twee mannetjes voor elk vrouwtje.

Een leger van vrijgezellen

Onderzoekers bevestigden in 2019 satellietzenders op 63 antipodenalbatrossen, en volgden deze twaalf maanden. In deze periode werkten acht zenders niet meer in de buurt van vissersschepen, en één zender werd later teruggevonden, afkomstig van een vogel die was gevangen door een beuglijnvaartuig op volle zee.

Toen onderzoekers deze volggegevens overlapten met de distributies van beugvissersboten, ontdekten ze dat de gebieden met de grootste overlapping plaatsvonden in het midden van de Tasmanzee en in het noordoosten van Nieuw-Zeeland. Conclusie: verschillende belangrijke vissersvloten waren actief in gebieden die door deze albatrossoort werden bezocht, waaronder Taiwan, Vanuatu (hoewel schepen waarschijnlijk worden geëxploiteerd door bedrijven in Taiwan of China), Nieuw-Zeeland, China en Spanje.

Beugvissen is een van de oudste vormen van vissen; bij deze visserijmethode wordt er een lange hoofdlijn uitgezet met daaraan dwarslijnen met haken die voorzien zijn van aas.
De regering van Nieuw-Zeeland heeft de visserijsector al ingeschakeld, zowel nationaal als via internationale diplomatieke kanalen, om ervoor te zorgen dat maatregelen worden getroffen (zoals vogelverschrikkerlijnen, verzwaarde vislijnen, haakbeschermingsmiddelen en het ’s nachts instellen van de vislijnen). Ook werden voorschriften ingevoerd die camera’s aan boord vereisen op commerciële vaartuigen. Deze regelgeving wordt in 2021 verder uitgerold.

Bescherming

BirdLife International werkt samen met andere natuurbeschermingsorganisaties om te pleiten voor een betere bescherming van zeevogels in deze gebieden. Het is aangetoond dat met inzet van meer waarnemers de naleving van de maatregelen ter beperking van de bijvangst van zeevogels drastisch verbetert.

BirdLife voert gesprekken met scheepseigenaren wanneer ze vanuit Nieuw-Zeeland havens aan de overkant van de Stille Oceaan binnenkomen. In Fiji maakte BirdLife Pacific een programma waarbij een lokale Fijiër wordt ingezet om met vissers te praten over de regelgeving voor bijvangst van zeevogels. Er is zelfs een lokale vrouwengroep die vogelverschrikkerlijnen maakt voor schepen die de havens van Fiji binnenkomen. Dit werk heeft geleid tot een groter bewustzijn onder de bemanningen van schepen die aankomen in de haven van de hoofdstad Suva.

Zonder dringende maatregelen van de visserijsector en WCPFC wordt de toekomst van de antipodenalbatros echter steeds onzekerder. Dus wat kun jij doen voor deze karakteristieke vogel? Marktdruk is een van de krachtigste manieren om handelspraktijken te veranderen. Wanneer de vraag naar verantwoorde, zeevogelvriendelijke visproducten toeneemt, zullen bedrijven gedwongen worden te reageren. Maar uiteindelijk is het stoppen met de consumptie van visproducten het meest efficiënte alternatief voor het beschermen van de albatros en al het zeeleven.

Bronnen:

©AnimalsToday.nl Marianne Miltenburg