In Engeland is deze maand het doden van dassen weer van start gegaan. Het gebied waarin dassen worden omgebracht is fors uitgebreid. Het plan is om maximaal 33.347 dassen te doden, het gestelde minimum is 21.797: nog nooit was het beoogde aantal zo hoog. Op deze manier wil de Britse regering de verspreiding van rundertuberculose tegen gaan. 

Engelse dassen
©Yves Adams, Vilda natuurfotografen

Sinds de start van de dassendoding in 2013 zijn zo’n 15.000 dassen afgemaakt (buiten de illegaal gedode dassen, het totale aantal zal dan ook veel hoger liggen). Nu voor 21 gebieden vergunningen zijn verleend om dassen te doden, 11 meer dan vorig jaar, is het volgens Dominic Dyer van de Badger Trust mogelijk dat de komende weken maar liefst 33.000 dassen gedood worden. Dit terwijl er geen enkel bewijs is dat het doden van dassen een positief effect heeft op het voorkomen van de verspreiding van rundertuberculose. Het overgrote deel van de dassen is zelfs geen drager van de gevreesde ziekte. De ‘badger cull’ vindt momenteel plaats in de graafschappen Devon, Somerset, Wiltshire, Dorset en Cheshire.

Veehouderij is zelf verantwoordelijk
Rundertuberculose is een groot probleem voor Engelse veeboeren. De verspreiding hiervan onder vee krijgen ze niet goed onder controle en een rund met deze ziekte is niet meer geschikt voor ‘productie’ en wordt gedood. Dit betekent een schadepost. In 2016 zijn volgens de NFU (National Farmers Union) 29.000 runderen gedood die besmet waren met rundertuberculose. De bacterie Mycobacterium bovis wordt uitgescheiden door besmette runderen op het land waarop ze grazen en op deze manier kan het worden overgedragen op andere dieren, zoals dassen en herten.

Dassen zijn een beschermde diersoort in Groot-Brittannië, onder de Protection of Badgers Act. De overheid en de boerenorganisatie NFU blijven volhouden dat het nodig is dassen te doden om de verspreiding van rundertuberculose tegen te gaan, omdat de schuwe wilde dieren hieraan bij zouden dragen. Hiervoor is echter geen wetenschappelijk bewijs en uit onderzoek blijkt zelfs dat dassen juist vee vermijden. Sinds 2013 worden elk najaar in vastgestelde gebieden waar rundertuberculose voorkomt, vele dassen legaal gedood.

Dominic Dyer van de Badger Trust is woest dat het gebied waar dassen dit jaar gedood mogen worden nog verder is uitgebreid en de zorgen van wetenschappers, milieubeschermers en bezorgde burgers aan de kant worden geschoven. Hij pleit ervoor dat de boeren zelf de ziekte onder controle moeten krijgen door het nemen van bioveiligheidsmaatregelen, het ontwikkelen van betere testen waardoor zieke dieren niet ongemerkt in de kudde blijven en het beperken van veevervoer:

“Het is een ziekte die in de vee-industrie is ontstaan en die daar moet worden opgelost. Het uitroeien van wilde dieren helpt niemand. In Somerset en Dorset is het aantal gevallen van tuberculose bij vee sinds de aanvang van de dassendoding zelfs gestegen.”

Lijdensweg
Veel dassen worden gedood met een schot. Het is echter moeilijk om een das van een afstand gericht dood te schieten, daarom heeft de British Veterinary Association het doden van dassen op deze manier als inhumaan bestempeld. Het duurt namelijk zo’n 5-10 minuten voor een dodelijk gewond dier sterft, door bloedverlies en/of het uitvallen van organen. Desalniettemin is deze methode dit jaar weer toegestaan.

Kostbaar
Niet alleen veroorzaakt het doden van dassen veel leed, zonder dat het enig effect heeft. De kosten die ermee gemoeid zijn, zijn daarnaast erg hoog. Hoewel het vaccineren van een das € 93,- kost, is berekend dat de georganiseerde dassendoding maar liefst ruim € 7.700,-  per gedood dier kost.

Bronnen: BBC, The Telegraph ©Animals Today Angelique Lagarde