Beste meneer Rutte,

Eind vorige week  vonden 10.000 varkens de dood bij een stalbrand. Tienduizend dieren! Typerend echter voor de hele vee-industrie is dat een dier slechts een economisch goed is en verder niets, maar dan ook helemaal niets waard is als levend wezen.

Rutte
Wind in bamboe of gillende varkens? | Bron: Eyes on Animals

Toen ik het bericht over de stalbrand hoorde heb ik contact gezocht met fotograaf Jack Tummers die op de locatie aanwezig was. De brandweer was inmiddels weg en er liepen alleen nog twee mensen van de verzekeringsmaatschappij op het terrein. Tummers hoorde nog steeds gegil van varkens. Hij meldde dit bij de man van de verzekering maar die zei doodleuk dat het ‘bamboe bij de buren was’ waar de wind doorheen ging. Tummers hield echt vol dat hij echt varkens hoorde waarop de verzekeringsman toegaf dat er inderdaad nog levende varkens op het terrein aanwezig waren.

Zwaargewonde dieren die vanaf 7 uur de dag ervoor in doodsangst zijn geweest en die 20 uur later nog steeds gewoon aan hun lot werden overgelaten. Het dak van de schuur zag er vanbuiten intact uit, maar binnen was het plafond naar beneden gekomen. De schuur heeft ramen maar niemand heeft geprobeerd de dieren daar uit te halen of op zijn minst uit hun lijden te verlossen. Ik vraag me dan altijd af: wat als het honden of paarden waren geweest. Hadden mensen dan misschien wel de moeite genomen om in actie te komen? Het is wel erg makkelijk om te zeggen ‘te gevaarlijk wegens instortingsgevaar, laat maar zitten’. Ik heb alles en iedereen gebeld en uiteindelijk hoorde ik van Eyes on Animals dat er rond een uur of 4 eindelijk dierenartsen op het terrein waren. Uiteindelijk zijn de zwaargewonde varkens afgemaakt. Na een lijdensweg van 21 uur…

Half maart, in een stal in Ewijk, heeft de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) 50 dode kalveren en koeien aangetroffen. In een reactie liet de NVWA weten dat de veehouder niet meer in staat was om voor de dieren te zorgen. Sterke conclusie… De arme dieren kregen nog maar sporadisch te eten. En de mest lag torenhoog in de stal.

Eind maart  werden bij een veehouder in Noord-Brabant 119 ernstig verwaarloosde koeien in beslag genomen door de NVWA. Vorig jaar waren bij dezelfde boer 19 runderen in beslag genomen. Daarna mocht hij de situatie voor de overige dieren verbeteren. Dat heeft hij niet gedaan. Een jaar is lang als je geen droge en schone plek hebt om te liggen, geen fatsoenlijk voedsel krijgt, om over het gebrek aan medische zorg nog maar niet te spreken. En dat is dan nog niet alles. Deze boer werd al sinds 2006 in de gaten gehouden, wat daar dan ook onder verstaan mag worden.

En wat staat er zo ongeveer standaard onder dit soort berichten van de NVWA?

“Veehouders die hun dieren verwaarlozen doen dat meestal omdat ze door omstandigheden geen uitweg meer zien. Er is vaak geen opzet in het spel.”

Ongelofelijk! Alsof dat de situatie minder erg maakt.

En deze week het bericht over de boer in Berkelland in Gelderland, die 400 varkens gedurende 10 maanden liet doodhongeren. Hoe moet het er in die stal aan toe zijn gegaan. Hel op aarde. De man werkte inmiddels ergens anders maar woonde wel gewoon naast de stal. Hoe ga je slapen als je weet dat er 400 dieren ernstig lijden door jouw schuld en onder jouw verantwoordelijkheid, vlak naast je. Buren zeggen dat het ‘een stille man was’ en dat zij zich wel eens zorgen hebben gemaakt omdat de moeder van de boer een paar jaar geleden is overleden en hij nu alles alleen moest doen. En waarom is dan niemand gewoon eens gaan kijken? En de mensen die op het terrein zijn geweest, wat hebben die gezien? Misschien dachten ze net als de verzekeringsmensen bij de afgebrande stal ‘ach het zijn maar varkens laten we ons er vooral maar niet bemoeien’?

Ik word hier boos en ook verdrietig van. De grootste misstanden kunnen blijven bestaan omdat mensen simpelweg de andere kant op kijken en hun kop in het zand steken.

En als dit nu incidenten zouden zijn, maar dat zijn het allang niet meer. In een bericht laten nu ook landbouworganisatie LTO en de Nederlandse Voedsel en Warenwet weten zich zorgen te  maken over de toenemende verwaarlozing van landbouwdieren. Maar je zorgen maken is allang niet meer goed genoeg. Actie moet er komen om dit soort misstanden te stoppen.

Maar de NVWA lijkt daar niet de juiste instantie voor. Deze organisatie is er, zoals de naam al zegt, voor de waren en het voedsel. Als de dieren nog in leven zijn schiet hun optreden schromelijk te kort. Omdat voedsel en waren het inkomen van de boer dienen lijkt het in de naam besloten te liggen dat de NVWA meer aan de kant staat van de sector. De belangen van het dier (b)lijken bijzaak.

Hoe het bijvoorbeeld afgelopen is met de varkens in de schuur in het oosten van het land, die dag en nacht in het donker stonden en waar de stank niet te harden was, zal ik nooit weten. Volgens de NVWA was een ‘raampje wassen’ en ‘iets ter afleiding’ in de betonnen hokken voldoende om de situatie te verbeteren. En dat deze varkensboer zijn varkens niet heeft geoormerkt was vast en zeker geen dierenwelzijnsoverweging. En dat dode varken dat er lag wilde hij net weghalen. Ondertussen heb ik begrepen dat de mensen daar zijn gewaarschuwd voor radicale dierenactivisten, want dat zou ik zijn. Als ik daar ooit zou willen kijken of er nog steeds varkens worden gehouden overtreed ik de wet, dus dat kan ik niet doen. Ik ben afhankelijk van een organisatie die volstrekt met de industrie verweven is, de NVWA.

Toen ik trouwens belde met de NVWA om te vragen naar de vervolgcontroles bij de zogenaamde multiculturele zorgboerderij in Osdorp, waar een stervend kalfje tussen de dode kalfjes lag te creperen, kreeg ik als antwoord dat deze zaak gesloten was. De situatie is immers verbeterd, werd mij verteld. Dat klopt inderdaad: alle kalfjes zijn dood door ernstige verwaarlozing. Maar deze man houdt wel nog steeds andere dieren.

Dat maakt niet uit. Zaak gesloten, en dit bedrijf zal net zo vaak en streng gecontroleerd worden als ieder ander bedrijf…

Maar wat dan wel? Een levenslang houdverbod en veel strengere en frequentere controles is de enige oplossing om deze misstanden tegen te gaan. En aangezien de NVWA jarenlang heeft bewezen hier niet toe in staat te zijn stel ik voor dat er een nieuwe handhavingspartij aangewezen gaat worden. Een organisatie die wel iets met dierenwelzijn heeft. Ik ga er vanuit dat met deze opsomming, die slechts een fractie is van wat er zich werkelijk afspeelt, het levenslange houdverbod er dit jaar nog gaat komen.

Uiteraard licht ik het bovenstaande met alle plezier toe in een persoonlijk gesprek.

Hartelijke groeten,
Karen Soeters
Dierenbeschermer (van alle dieren)

©PiepVandaag.nl