Het dierenleed bij Nederlandse kalkoenen is nog erger dan bij de plofkip. Wakker Dier werd gealarmeerd door verontrustende berichten in de agrarische media over ziektes in de kalkoensector en liet onderzoek doen. Hieruit blijkt dat de plofkalkoen net als de plofkip lijdt aan de gevolgen van te snelle groei, vieze stallen en te weinig ruimte en worden ook deze dieren op de been gehouden met antibiotica. Daar bovenop eist de besmettelijke ziekte blackhead veel slachtoffers onder kalkoenen.
Er bestaat geen Europese wetgeving die de kalkoen beschermt. Staatssecretaris van Dam zei afgelopen maart dat hij Europese regels wil opstellen, waarbij de kalkoenen in 2030 een beter leven zouden moeten krijgen. Wakker Dier wil de dieren niet zo lang laten wachten, en wil dat Nederland nog dit jaar strengere eisen gaat stellen dan ze nu doet:
“Slappe EU-regels zoals de minimumnormen voor plofkip gaan te langzaam en bieden geen soelaas. Het leed onder kalkoenen is gigantisch en een verbod op snelgroeiende rassen wordt liever gisteren dan vandaag ingevoerd.”
Vetgemest
In Nederland leven bijna 800 duizend kalkoenen op zo’n 41 bedrijven die elk gemiddeld 20.000 dieren houden. Omdat er vanaf elk bedrijf meerdere keren per jaar kalkoenen naar de slacht gaan, worden er jaarlijks in totaal zo’n 2,3 miljoen kalkoenen in Nederland vetgemest voor de slacht. De slacht vindt plaats in Duitsland, wat ook de grootste afzetmarkt voor de Nederlandse kalkoen is. Het gros van de dieren komt nooit buiten, en leeft met veel dieren op elkaar gepropt in hun eigen poep. Gemiddeld weegt een kalkoenhaan bij de slacht na 21 weken maar liefst 20 kilo en een hen na 16 weken 10 kilo.
Voetzoolzweren
De snelle groei en slechte leefomstandigheden eisen hun tol van de dieren. Zo hebben veel kalkoenen last van pijnlijke voetzweren. En heeft één op de tien kalkoenen ernstige en chronische problemen met lopen. Veel dieren hebben geïrriteerde ogen of luchtwegproblemen door de slechte stallucht. Ook komen veel darmproblemen voor doordat de dieren een overschot aan eiwitten gevoerd krijgen. Om de dieren ondanks al deze problemen op de been te houden wordt veel antibiotica gebruikt, met het risico op het ontstaan van (multi-)resistente bacteriën tot gevolg.
Zwartekoppenziekte
Naast alle bovengenoemde ellende vormt blackhead – zwartekoppenziekte – een grote bedreiging voor de kalkoenen. In 2015 kampte 15 procent van de kalkoenbedrijven met de ziekte. De parasiet die de ziekte veroorzaakt kan in een besmette stal tot wel de helft van de kalkoenen doden. Er is geen werkbaar, toegestaan geneesmiddel voorhanden. De kalkoenen die de ziekte overleven zijn pas na drie tot vier weken uitgeziekt. Hun lijden kan in de tussentijd niet verlicht worden.
Stop de plofkalkoen
Wakker Dier wil met spoed een einde aan het lijden van de plofkalkoen. Dat betekent dat er paal en perk gesteld moet worden aan de groei van de dieren, en dat de leefomstandigheden snel en drastisch verbeterd moeten worden. Dan kan ook het antibioticagebruik op een verantwoorde manier naar beneden. Wakker Dier schrijft een brandbrief aan staatssecretaris Van Dam en zal ook supermarkten aanspreken op hun verantwoordelijkheid.
Persbericht Wakker Dier
3 Comments
Reageren is niet meer mogelijk.
De confrontatie met hondenfokker Kevin T. in Belgie waar we hem na een intensief onderzoek eindelijk vonden. Dit weekend in Nederland opgepakt. Hopelijk gaat hij zijn opgelegde straf van 9 maanden uitzitten.
Veroordeelde hondenfokker Deurne weer opgepakt, blijft honden mishandelen via @NUnl
Jeroen, je overdrijft weer eens schromelijk.
Nederland hanteert de strengste welzijnseisen van heel Europa.
En preventief antibiotica gebruik in de veehouderij is al vanaf 2006 verboden.
Antibiotica wordt (net als bij mensen) dus alleen gebruikt bij ziekte, en een dierenarts is in dat geval de enige die dit voor kan en mag schrijven.
Een een kalkoen die vol zit met en ladingen antibiotica komt namelijk niet in de voedselketen en is dus onverkoopbaar.
Hier wordt o.a. streng op gecontroleerd door de NVWA.
Een kalkoen die last heeft van verdriet, ellende, eenzaamheid, angst, pijn en verwondingen groeit niet.
Dus hier is de boer ook niet bij gebaat want hij mist zijn inkomen.
Een boer zal er dus alles aan doen om zijn dieren gezond te houden.
Wat is dit voor een land. Zijn we nu echt allemaal doof en blind. Kom op laten we nu eens aan deze arme dieren denken die afhankelijk zijn van onze hulp. Zij hebben geen stem maar WIJ wel.
Het is gewoon horror. Een bizarre griezelige film. Maar blijkbaar is dit de bikkelharde werkelijkheid en moeten we dat allemaal maar heel gewoon vinden. Dit moet stoppen! Mensen moeten veel meer voorgelicht worden over de gruwelen achter hun stukje kiloknallervlees. En boeren moeten ook gewoon kiezen voor respectvol en duurzaam met dieren omgaan zodat de supermarkten gedwongen worden te kiezen voor fatsoenlijke producten. Feitelijk heeft niemand baat bij dergelijke dieronterende mishandelingen en ellende. Dat mensen dat kopen en willen eten is ook verbijsterend. Ze eten verdriet, ellende, eenzaamheid, angst, pijn, verwondingen en ladingen antibiotica. Het is geen wonder dat veel mensen tegenwoordig zo snel OPGEFOKT zijn.