Ook in Nederlandse slachthuizen komen met grote regelmaat horrorpraktijken voor, vergelijkbaar met die in het Belgische slachthuis in Tielt. Dat blijkt uit voorbeelden die RTL nieuws heeft gehaald uit rapportages van de Nederlandse Voedsel en Warenautoriteit (NVWA). Zo zijn er meldingen over varkens die levend gekookt worden en kalveren die tegenspartelen bij het villen.
Bij het eerste voorbeeld dat is aangehaald wordt er in een nog levend schaap gesneden. Het dier is eerst onverdoofd de keel doorgesneden waarna de slachter de huid van de achterpoot van het dier begint los te snijden. Het schaap is echter nog bij bewustzijn en beweegt zijn poot. De NVWA-inspecteur geeft aan dat de slachter moet stoppen met het dier verder te villen.
De inspecteur ziet dat dezelfde slachter wat later opnieuw in schapen snijdt die nog bij bewustzijn zijn. Het bedrijf krijgt uiteindelijk een boete van 2500 euro. Verder worden door de inspecteur bloedingen geconstateerd op de karkassen van de schapen die aan haken hangen. Dit duidt erop dat de dieren eerder aan hun vacht zijn opgetild, wat zorgt voor onderhuidse bloedingen. Hiervoor wordt wederom een boete van 1500 euro opgelegd.
Levend gevild
Een ander voorbeeld uit het onderzoek is een kalf waar een slachter in snijdt, waarop het dier reageert. Het kalfje leeft dus nog. De NVWA inspecteur zegt dat de slachter moet stoppen en deze geeft aan dat dit ‘niet nog eens gaat gebeuren’. Enige tijd later ziet de inspecteur echter dat de slachter wederom in een kalf aan het snijden is dat nog beweegt.
Ondanks de duidelijke tekenen van het nog in leven zijn van dit dier gaat de slachter gewoon door en snijdt de huid van de kop van het kalf af. Als de slachter de klauwen van het kalf wil afknippen grijpt de NVWA inspecteur weer in. Volgens de inspecteur was de slachter er bewust op uit om te vroeg door te gaan met het slachtproces. In het rapport opgemaakt door de inspecteur wordt beschreven dat het dier pijn en extra leed is aangedaan. Het bedrijf krijgt hiervoor een boete van 1500 euro.
Levend gekookt
Een volgend voorbeeld dat wordt aangehaald gaat over het feit dat een inspecteur van de NVWA constateert dat de helft van de varkens die net zijn verdoofd en al dood hadden moeten zijn nog naar adem hapt. Medewerkers van het slachthuis zien dat het dier nog trapbewegingen maakt – en dus nog leeft – maar grijpen niet in.
Ook zouden de toestanden, zoals bleek uit de beelden van Animal Rights in Belgische slachthuizen waar levende varkens in kokend water worden gedumpt, hier net zo goed voorkomen. Varkens hangen aan hun achterpoten en worden zo een waterbad van 60 graden ingetakeld om de haren en het vuil los te weken. Een inspecteur ziet 4 levende varkens het hete bad in gaan. De beesten trappen met hun poten en proberen uit alle macht boven water te blijven. Omdat het niet de eerste keer is dat dit bij dit bedrijf is waargenomen wordt een boete van 4000 euro opgelegd.
Bij een ander bedrijf ziet de inspecteur hetzelfde gebeuren. Een varken dat zich nog probeert op te richten wordt vervolgens door de ijzeren buizenconstructie helemaal onder water geduwd en verdrinkt. De conclusie van de inspecteur is dat het varken ernstig lijden is toegebracht. Meer varkens zijn levend onderweg naar het bloedhete water en de inspecteur ziet dat nog de dieren naar adem happen. Het bedrijf krijgt uiteindelijk een boete opgelegd van 4500 euro. Een verhoogd bedrag omdat ook bij dit bedrijf eerder misstanden werden geconstateerd.
Snijden
Het volgende voorbeeld gaat over een slachter die onverdoofd probeert een kalf de keel door te snijden. De inspecteur van de NVWA meldt hierover:
“Ik zag dat na fixeren de medewerker vier keer moest snijden voordat hij de volledige hals van het kalf had doorgesneden. Tijdens dit snijden maakte het kalf duidelijke bewegingen met hoofd en poten.”
Omdat deze zelfde inspecteur de week ervoor gezien heeft dat precies hetzelfde gebeurde krijgt het bedrijf een boete van 2500 euro. Overigens blijkt uit meerdere onderzoeken dat bij het onverdoofd slachten van runderen bijna altijd meer dan 1 halssnede nodig is om de hals door te snijden.
Scherp voorwerp
Bij een ander voorbeeld ziet een inspecteur van de NVWA dat een medewerker van een slachthuis een dier op een zeer gevoelige plek op het lichaam prikt met een scherp voorwerp. Dit zorgde voor lijden. Het dier werd daarop naar de slachtplaats gesleept en dat is niet toegestaan; het dier had ter plekken moeten worden gedood. Een boete van 5000 euro is de straf die het bedrijf krijgt opgelegd.
Verder zijn er dieren met ontstekingen aan hun poten aangetroffen en andere lichamelijke problemen. Deze dieren hadden nooit naar het slachthuis vervoerd mogen worden. Omdat ook dit bedrijf eerder in de fout ging kreeg het een boete van 4000 euro opgelegd.
‘Tekortkomingen’
Toen vorig jaar bekend werd dat er in het Belgische Tielt vreselijke misstanden voorkwamen in het slachthuis reageerde toenmalig staatssecretaris Van Dam nog als volgt:
“Er zijn wel tekortkomingen, maar we hebben geen aanwijzingen dat zoiets wat in België is gebeurd ook in Nederland zou gebeuren.”
Dus wel.
Bron: RTL Nieuws ©AnimalsToday.nl
3 Comments
Reageren is niet meer mogelijk.
De confrontatie met hondenfokker Kevin T. in Belgie waar we hem na een intensief onderzoek eindelijk vonden. Dit weekend in Nederland opgepakt. Hopelijk gaat hij zijn opgelegde straf van 9 maanden uitzitten.
Veroordeelde hondenfokker Deurne weer opgepakt, blijft honden mishandelen via @NUnl
Ik vermoedde dit al. Toen Staatssecretaris Martijn van Dam van de PvdA vorig jaar na de gruwelijke onthullingen uit slachthuizen in België doodleuk voor de camera stond te beweren dat dit soort dingen in Nederland niet voorkomen had ik er weinig vertrouwen in.
Ik vind het onvoorstelbaar dat de “inspecteurs” van de NVWA daar met hun neus boven op staan te kijken en dan vervolgens een verslagje gaan schrijven. En pas wanneer het herhaaldelijk voorkomt krijgt het slachthuis eindelijk een “waarschuwing”. Er wordt dus gruwelijk veel intens leed geaccepteerd. Wanneer het dan steeds weer opnieuw gebeurt geeft men een belachelijk lage boete van 1000 of 1500 Euro. Dat is natuurlijk in geen enkele verhouding voor een industrie waar vele miljarden omgaan. Dat is minder dan dat je iemand met een modaal inkomen een boete van 1 cent zou geven wanneer hij zeer ernstige misdaden begaat. En let wel, voor zo’n boete moeten al herhaaldelijk de meest afschuwelijke en gruwelijke intens wrede zaken plaatsvinden. “Om een slachthuis met sluiten te bedreigen moeten ze het wel héél bont maken”, zo luidde het verslag… Maar zijn alle afschuwelijke verschrikkelijke horrorhandelingen dan nog niet bont genoeg??
Wanneer dit soort zaken “gewoon” gebeuren wanneer de inspecteurs erbij staan, wat gebeurt er dan allemaal wanneer zij er niet bij zijn? Het ligt enorm voor de hand dat het dan nog veel ernstiger zal zijn. Al tientallen jaren belooft de vee-industrie verbeteringen en men beweert steeds met droge ogen “dat het allemaal héél goed geregeld is in Nederland, dat de mensen die met die dieren werken van de dieren houden, dat de dieren het hier hartstikke goed hebben, dat zij heel goed en met respect behandeld worden, dat we trots mogen zijn dat het in Nederland zo enorm goed is voor de dieren, dat alle dieren uit de hele wereld het liefst zo snel mogelijk naar Nederland zouden willen gaan omdat zij het her zo goed hebben” en meer van dergelijke ONZIN !!
Het is een enorme big business waarin dieren niet6 meetellen maar alleen maar als productiemiddel worden beschouwd en behandeld. Zelfs de schamele wettelijke regels die er zijn worden constant zeer ernstig overtreden. Niets helpt hiertegen zolang mensen zo veel goedkoop vlees blijven kopen.
Daarom is de enige manier om het te verminderen en stoppen:
GEEN VLEES MEER ETEN !!!!
.
Jeroen, vooropgesteld, elk misstand is er een te veel.
Maar de vraag hoe erg het is als de inspecteurs er niet bij staan: niet, er is constant een inspecteur aanwezig.
Walgelijk dat dit gebeurt in een land dat zichzelf beschaafd noemt! Er zouden in alle slachthuizen camera ‘s opgehangen moeten worden die 24 uur per dag/ 7 dagen per week registreren wat er gebeurt. Daarnaast moeten de boetes veel hoger, niet een paar duizend euro want daar merken ze niets van. Gewoon een paar ton, klaar. Dat soort bedragen krijgen boeren soms ook als boete opgelegd dus waarom zo‘ n amoreel bedrijf met miljoenenomzet niet? En verder: wat is er op tegen om de namen van deze slachthuizen te publiceren? Iedereen zou moeten weten welk lot het vee te wachten staat dat daar naartoe wordt gebracht.
Zelf eet ik al jaren geen vlees meer en dit soort nieuws bevestigt telkens weer waarom ik dat niet meer doe. Een ieder die moeite heeft om vlees te laten staan, zou kunnen kiezen voor regionaal, biologisch vlees van dieren die ambachtelijk zijn geslacht. Boycot vlees dat afkomstig is uit de bio-industrie: het getuigt van minachting voor dieren, het belast het milieu aanzienlijk en is ook nog eens slecht voor de gezondheid. Hoe moeilijk kan het zijn?