Paarden trekken een gezicht al naar gelang ze nieuwsgierig zijn, of zin hebben om te spelen. Nieuw Australisch beeldonderzoek toont aan dat paarden vele gezichtsuitdrukkingen hebben. Met deze kennis kunnen we het gedrag en de persoonlijkheid van paarden als groep en individu beter leren begrijpen.

Nieuwsgierigheid en speelsheid zijn slechts enkele van de gemoedstoestanden van paarden die aan hun gezicht zijn af te lezen. Een speelse of aandachtige houding, agressieve of juist vriendelijke gevoelens; het gezicht van paarden spreekt boekdelen. Wetenschappers van de University of Portsmouth deden nieuw beeldonderzoek naar de gezichten van paarden en hun onderlinge gemoedstoestand. Niet eerder is dit zo uitgebreid gedaan.
Het gezicht van een paard spreekt boekdelen
Zie je een paard met de mond open, platte oren en grote ogen? Dat is de onderlinge boodschap om te willen spelen. In totaal zijn beelden van gezichten van 36 paarden bestudeerd, terwijl ze normaal gedrag konden vertonen ten opzichte van elkaar. Daarbij ontdekte men dat bepaalde gezichtsuitdrukkingen meestal in dezelfde context plaatsvinden, maar er wel verschillen zijn in de combinaties van reacties, vooral met oren, neus, wenkbrauwen en lichaamshouding. De intensiteit van de gezichtsuitdrukking varieert per situatie.

Met de neus naar voren geeft een paard aan vriendelijk gestemd te zijn, helemaal wanneer de oren naar voren staan. Een boos paard heeft de oren juist naar achteren. De neusgaten verwijden zich, ze trekken de binnenkant van hun wenkbrauwen op en houden het hoofd laag.
Gemeenschappelijke evolutionaire basis
Bij spelende paarden zie je meer oogwit, ze duwen hun neus naar voren, hebben vaak hun mond open met gespreide lippen, een ingetrokken onderlip en platte naar achteren gedraaide oren.

Volgens onderzoeker Kate Lewis van de University of Portsmouth is de opengesperde mond tijdens het spelen een gezichtsuitdrukking die ook te zien bij primaten en dieren als beren, waarmee ze aangeven niet agressief te zijn tijdens het spel. Omdat dit bij meer soorten voorkomt moet het een evolutionaire overeenkomstige basis zijn:
“Dit onderzoek laat zien hoe belangrijk het is om niet enkel te focussen op een aspect van het gezicht, zoals de oren. We moeten echt kijken naar alle individuele bewegingen in het gezicht om te zien van welke gezichtsuitdrukking sprake is.”
.

Een andere wetenschapper noemt het onderzoek:
“Baanbrekend voor iedereen die met paarden werkt.”
Het onderzoek geeft nieuwe inzichten in het gedrag van paarden, hun emoties en gezichtsuitdrukkingen daarbij:
“Dit leidt uiteindelijk tot betere zorg en een sterkere band tussen mens en dier.”
.

.
Bronnen:
- The Guardian
- Nu
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl BVR