De deelregering van West-Australië trekt zich niets aan van een eigen onderzoek onder de bevolking, waarin een overgrote meerderheid zich uitspreekt tegen het uitdunnen van de populaties witte haaien voor de kust. Ook negeert men de bewijzen die aantonen dat haaiennetten en lijnen met van aas voorziene haken veel schade aanrichten onder zeedieren, maar er niet voor zorgen dat de stranden vrij zijn van de zo gevreesde witte haai. Sinds begin van dit jaar heeft West-Australië de dieren vogelvrij verklaard.

Witte haai
Witte haai vogelvrij verklaard | Foto: Terry Goss, via Wikimedia Commons

In 2011 besloot de regering van West-Australië (WA) een witte haai om het leven te brengen, nadat een Amerikaan tijdens het speervissen door het dier was gedood. Normaal is er gemiddeld één haaienaanval per jaar, die overigens zelden fataal zijn. Maar dit was het derde dodelijke incident dat jaar en voor de overheid de druppel die de emmer deed overlopen. Vanaf het begin heeft onder meer Sea Shepherd Australië zich fel verzet tegen deze beslissing, maar de angst voor dodelijke incidenten was groter dan het gezonde verstand. De witte haai is een beschermde diersoort, maar er werd opdracht gegeven om het dier op te sporen en te doden. Ook ontstond het idee om haaiennetten en aaslijnen uit te zetten, in de hoop de haaien te vangen en uit de kustwateren te verwijderen.

In 2012 deed de Bond University uit Robina in Queensland een onderzoek naar de impact van haaiennetten en aaslijnen. Men kwam tot de conclusie dat deze anti-haaienmaatregelen veel slachtoffers maken onder zeehonden, zeeschildpadden, roggen, dolfijnen en zelfs walvissen, en beslist niet garanderen dat de stranden haaienvrij zijn. Ook op Hawaï was men al tot die ontdekking gekomen, waar al bijna twee decennia geprobeerd wordt om haaien te vangen om de veiligheid van strandbezoekers te garanderen. Maar deze feiten werden genegeerd en het plan van WA voor het uitroeien van de haaien bleef bestaan, omdat ze een te grote bedreiging zouden vormen voor de mens en daarmee het toerisme ontmoedigden.

Een jaar later werd echter een groot bevolkingsonderzoek gedaan in opdracht van de WA-regering. Men legde daarin de burgers onder andere de vraag voor wat ze van het uitroeien van haaien vonden om de veiligheid van recreanten te waarborgen. De uitkomst bleek verrassend: ruim 80 procent van de bevolking sprak zich uit tegen het doden van de haaien, omdat het niet de oplossing zou zijn voor het probleem, en slechts 2 procent gaf aan dat de angst voor de dieren een reden was om niet meer naar het strand te gaan. Bovendien vonden de meeste respondenten dat het risico bij de recreant ligt en de regering derhalve niet verantwoordelijk is voor eventuele haaienaanvallen. Een mooie reden om het plan te laten varen zou je zeggen, maar de praktijk pakte anders uit.

Begin 2014 gaf de federale Australische minister van milieuzaken Greg Hunt officieel toestemming voor een ‘cull’, het vangen van haaien om ze vervolgens af te slachten Daarmee kreeg West-Australië een uitzondering op de landelijke milieuwetgeving met betrekking tot beschermde diersoorten. Het bleek echter dat de uitkomst van het bevolkingsonderzoek door de regering van West-Australië is achtergehouden, zo meldt Sea Shepherd Australië op haar website. Volgens Jeff Hansen van Sea Shepherd hebben WA-premier Colin Barnett en zijn regering het onderzoek genegeerd en weggemoffeld, omdat de uitkomst niet in hun straatje paste en de uitzondering op de Australische milieuwetgeving wel eens in de weg zou kunnen staan. Het onderzoek is halverwege 2013 zelfs als vertrouwelijk bestempeld, zodat het niet meer door iedereen is in te zien. En zo werd de mening en democratie van West-Australië verkwanseld, ten koste van een beschermde diersoort die al 400 miljoen jaar op aarde voorkomt.

©PiepVandaag.nl Bart van Riel