Eksters rouwen, net als mensen, om hun dode soortgenoten. In een geval lag een dode ekster midden op de weg. Het dier was omringd door soortgenoten, die rondjes om hun dode vriend heen liepen en voortdurend hard krijsten. Een van de vogels stapte op het dode dier af, duwde voorzichtig tegen het lijfje en stapte weer naar achteren. Omdat het diertje niet bewoog, deed de vogel weer een stapje naar voren en duwde weer tegen het diertje aan. Daarna pakte de vogel een veer op. Vervolgens vloog een aantal eksters weg en kwam terug met wat gras, dat ze aan weerszijde van hun dode kameraad op de grond legden. Zo bleven ze een tijdje bij hun dode vriend staan.

Eksters
Foto: Skarabeusz/Wikimedia CC-BY-SA-2.5

Emeritus hoogleraar Marc Bekoff van de Universiteit van Colorado, die gespecialiseerd is in diergedrag en –cognitie, heeft dit gedrag bij eksters bestudeerd. Hij ziet het als bewijs dat eksters begrafenisrituelen hebben en complexe emoties vertonen van rouw en compassie. Bekoff is ervan overtuigd dat deze dieren morele intelligentie bezitten en emoties voelen voor hun mede-dieren. Dit gedrag is niet beperkt tot eksters. Ook raven en kraaien rouwen en voeren rituelen uit rond hun gestorven vriend.

Een dier moet weten of iets een negatieve emotie oproept als pijn of angst, om de oorzaak van deze emoties in de toekomst uit de weg te gaan. Bekoff stelt dat emoties onmisbaar zijn, wil een diersoort overleven. Kijk hieronder naar een bijzonder afscheidsritueel van een dode ekster in de Canadese plaats Saskatoon:

.
Bronnen:

©AnimalsToday.nl Nina Cohen