Rode wolf meest bedreigde lid van de hondenfamilie 

De rode wolf is ‘s werelds meest bedreigde lid van de hondenfamilie (Canidae). Deze familie bestaat uit 35 soorten, waaronder vossen, jakhalzen en dus ook de rode wolven, die te boek staan als kritieke soort. Naar schatting leven er nu nog 35 rode wolven in het wild, inmiddels minder dan in gevangenschap.

De oudste sporen van rode wolven (Canis rufus) zijn 10.000 jaar oud en zijn gevonden in Florida (VS). In 1771 wordt de rode wolf voor het eerst beschreven door de Engelse naturalist Mark Catesby. In 1851 wordt deze wolvensoort voor het eerst in detail beschreven door de naturalisten John James Audubon en John Bachman. Er is onderzoek naar de diersoort gedaan, maar er is veel onduidelijk over de afkomst. Uit recent onderzoek blijkt wel dat rode wolven een unieke soort zijn.

De rode wolf

De rode wolf heeft zijn naam te danken aan de tint van zijn vacht rondom de snuit, achter de oren en poten. De vacht is bruingeel tot grijsachtig van kleur, met lichtere aftekeningen rond de lippen en ogen. De oren zijn verhoudingsgewijs groter dan die van de grijze wolf en coyote. Qua grootte is hij een kruising tussen grijze wolven en coyotes. Een volwassen wolf kan een lengte hebben van 135 tot 160 centimeter en 23 tot 40 kilo wegen. Rode wolven zijn carnivoren; ze jagen graag op witstaartherten, beverratten, wasberen, konijnen en muizen.
.

Monogame wolven

De wolven leven in groepen. Ze vormen hechte roedels en zijn zeer sociaal. Roedels bestaan doorgaans uit een broedpaar en hun nakomelingen van verschillende jaren. De groep bestaat meestal uit vijf tot acht individuen. Rode wolven vormen een paar voor het leven (ze zijn monogaam) en ze paren gewoonlijk eens per jaar, in de maand februari. De jongen worden in april of mei geboren en goed verstopt in verborgen holen. Deze holen bestaan doorgaans uit holle boomstammen, plekken langs beekoevers of verlaten plekken van andere dieren. Na ongeveer zes weken verlaten de pups het hol. Als ze een jaar oud zijn, dan zijn ze volgroeid. Twee jaar later zijn ze geslachtsrijp.

Oorspronkelijk kwam dit roofdier voor in het gehele zuidoosten van de Verenigde Staten, van Texas tot aan Pennsylvania. Sinds de jaren zestig nam hun aantal drastisch af door de jacht en verlies van habitat. Net als andere wolven werden de dieren op grote schaal bejaagd en vervolgd. In 1960 was er nog maar een kleine populatie over in het zuidwesten van Louisiana en het oosten van Texas. Ze waren toen bijna uitgestorven. Het verlies van deze soort, samen met het uitsterven van de oostelijke poema, had grote gevolgen voor het ecosysteem.
.

Gevangen om uitsterven te voorkomen

Na goedkeuring van de Endangered Species Act in 1973, nam de U.S. Fish and Wildlife Service het initiatief om de wolf te beschermen en begon met het ‘American Red Wolf Recovery Program’. Er werden 400 dieren gevangen, waarvan er 43 als rode wolven werden beschouwd. Hiervan werden er slechts 17 als zuivere rode wolven beschouwd en aangezien er drie niet in staat waren om te fokken, bleven er 14 dieren over voor het fokprogramma. Deze dieren werden meegenomen om tussen 1974 en 1980 een populatie in gevangenschap op te bouwen in Point Defiance Zoo and Aquarium in de staat Washington.

De inspanningen waren succesvol. In 1987 lieten wetenschappers vier paren vrij in het reservaat Alligator River. Een poging in 1992 mislukte toen er een populatie in het Great Smokey Mountains National Park werd vrijgelaten. In dat gebied bleek te weinig voedsel te zijn, waardoor de dieren uit het park trokken om voedsel te zoeken. Door blootstelling aan omgevingsziekte en concurrentie was de wolf ook niet in staat om met succes in dit gebied te blijven. De overgebleven wolven werden toen naar het reservaat in North Carolina gebracht in 1998.

De populatie in dit gebied bereikte in 2006 een hoogtepunt met 130 rode wolven in het wild. Maar de laatste jaren is de populatie weer sterk gedaald door veranderingen in het beheer van het herstelprogramma en de illegale jacht. Inmiddels is het leefgebied van de rode wolven beperkt tot het oostelijke deel van North Carolina en is de soort ernstig bedreigd. In het wild leven nu nog maar 15 tot 20 wolven in het Alligator River National Wildlife Refuge.

Twaalf pups geboren in dierentuin

Het merendeel van de rode wolven leeft in gevangenschap. Onlangs zijn in de North Carolina Zoo (VS) drie nesten van deze ernstig bedreigde rode wolven geboren. Het is de eerste keer in de geschiedenis van het rode wolven-fokprogramma dat een trio van nesten in één lente werd geboren. De geboorte van de nieuwe pups brengt het aantal rode wolven van het in Asheboro gevestigde fokprogramma op 36. Dit is nu de op één na grootste roedel in de Verenigde Staten, na Point Defiance Zoo and Aquarium.

Het eerste nest is van vader Denali en moeder Ayita, met twee teefjes. Het tweede nest dat werd geboren heeft vier pups, twee reutjes en twee teefjes, van vader Solo en moeder Taylor. Het derde nest had maar liefst zes pups, twee reuen en vier teven, van vader Flint en moeder Sassy. Secretaris Reid Wilson van het Department of Natural and Cultural Resources zegt in een verklaring:

“Felicitaties aan de North Carolina Zoo voor het spelen van een essentiële rol in het voortbestaan van deze ernstig bedreigde diersoort. Deze geboortes zijn belangrijk omdat veel van onze wolven, als ze eenmaal volwassen zijn, worden overgeplaatst naar andere fokroedels om te helpen deze soort terug te brengen die bijna is uitgestorven. Wij hopen dat er snel meer rode wolven in het wild geplaatst kunnen worden.”

Rode wolf afhankelijk van mensen

De North Carolina Zoo maakt sinds 1994 deel uit van het herstelprogramma voor de Amerikaanse rode wolf. Sinds het begin zijn er 48 wolven geboren. De dierentuin heeft ervoor gezorgd dat de rode wolf deel uitmaakt van het SAFE (Saving Species from Extinction) programma van de Vereniging van Dierentuinen en Aquaria. Op deze manier neemt deze dierentuin het voortouw bij het behoud van de soort en de groei van de populatie. De soort is nu afhankelijk van het fokken onder menselijke zorg om een gezonde populatie in stand te houden.
.

.
Het is natuurlijk goed dat deze dierentuin een bijna uitgestorven soort in leven houdt. Maar er zit ook een keerzijde aan. Dierentuinen blijven commerciële bedrijven en met de gevangen dieren wordt geld verdiend. Dierentuinen kunnen er ook voor kiezen om opvangcentra te worden om bedreigde dieren te helpen in plaats van dieren te fokken en hier geld mee verdienen. Een dierentuin met alleen maar bedreigde diersoorten, met als doel om dieren te helpen en deze weer in het wild uit te zetten, zou een toekomst kunnen zijn voor de ouderwetse dierentuinen waar dieren dienen als bezienswaardigheid.

Bronnen:

• Good News Network
• National Geographic
• North Carolina Zoo [1, 2]
• Wikipedia
• Lees ook:
  .

Rode wolven in gevangenschap terug naar natuur tegen uitsterven

©AnimalsToday.nl Jane Sauer