Terwijl Judith en ik samen met een van de honden, een angstige/agressieve Mechelse Herder, bezig zijn op ons trainingsveld, horen we ineens een harde knal… Helaas niks bijzonders want we zijn het wel gewend dat er gejaagd wordt, maar niet pal naast ons gedragscentrum/pension.

Jagers - beschoten
Jagers bij ons gedragscentrum/pension

Vervolgens slaat de hagel van het schot van de jager in op de metalen omheining… Nog een schot… En weer een regen van hagel die tegen de metalen platen slaat waar wij pal achter staan. De hond raakt volledig in paniek en ook wij schrikken ons een slag in de rondte. Judith ontfermt zich meteen over de in paniek zijnde hond en ik ren naar buiten om te roepen dat ze moeten stoppen. Ondertussen bel ik de politie, de meldkamer laat weten dat ze direct ter plaatse gaan.

De jagers, volgens de politie jachtopzichters van Staatsbosbeheer, proberen me eerst voorbij te lopen en te doen alsof er niks gebeurd is. Die vlieger gaat niet op! Ik houd me kalm, maar laat wel heel duidelijk merken dat ik het niet zomaar laat gebeuren dat iemand op ons of onze honden schiet. Judith, inmiddels mee naar buiten gekomen, deelt de heren mee dat de politie onderweg is. Op dat moment verandert de sfeer en beginnen de heren ons op niet misverstane wijze duidelijk te maken dat ze niet gediend zijn van onze aanwezigheid. Een van de jagers maakt de opmerking of we niet gewoon werk moeten zoeken in plaats van hun lastig vallen. Ik bijt hem toe dat wij degenen zijn die aan het werk waren, terwijl zij voor hun plezier in het bos aan het ‘spelen’ zijn! Dit stukje realiteitszin valt hem zichtbaar zwaar en de sfeer wordt nog vervelender. En van de jagers klikt zijn wapen dicht, ik kan nu niet meer zien of het wapen wel of niet geladen is, en dat creëert een fors stuk dreiging onze kant op. Dat was natuurlijk ook de bedoeling van de heren! Na ruim een half jaar in oorlogsgebied te hebben gewerkt word ik niet warm of koud van dit soort dreigementen, maar maak ik me wel zorgen om de veiligheid van Judith. En die, die doet gewoon een stap naar voren, pakt haar gsm en maakt een foto! Omdat wij duidelijk niet onder de indruk zijn van de dreiging besluiten de heren om ervandoor te gaan in plaats van gewoon op de politie te wachten. Dat ik voor hun Mercedes Jeep sta maakt de heren weinig uit en met veel gas brengt hij de auto in beweging zodat de bumper tegen mijn been aan duwt. Omdat ik niet wijk, rijden ze vol gas om me heen.

Judith bespreekt met de meldkamer of we achter de auto aan kunnen gaan en wordt daarop direct doorverbonden met de agenten die onderweg zijn. Terwijl ik achter de jagers aan rijd, zorgt Judith dat de agenten weten welke kant we op gaan. Na een lange rit over dijken en polderwegen weet Judith de agenten achter ons te krijgen en maken we plaats voor de politieauto. Kort nadat de agenten ons passeerden, werden de jagers staande gehouden.

Het lijkt allemaal een helder verhaal… maar het vervolg is wel erg onverwacht. De agenten zijn erg bereidwillig en begrijpen erg goed dat we geschrokken maar vooral boos zijn. Ook zien ze de ernst van de zaak in als mensen die een vergunning hebben voor het uitoefenen van een zeer gevaarlijke hobby op openbaar terrein de veiligheidsregels niet in acht nemen. De agenten zijn ook op de hoogte van het feit dat mijn buurman vorig jaar door een jager in het gezicht is geraakt. Omdat de heren echter ontkennen dat ze onze kant op hebben geschoten kunnen de agenten, tot hun eigen frustratie, niets doen! De jagers gaan vrijuit. Er zijn geen onafhankelijke getuigen van het incident! Dit moeten we toch echt even laten bezinken…

Zes kilometer te hard op de snelweg is meteen een boete, maar met een vuurwapen in de richting van personen schieten heeft geen consequenties!? Beide agenten denken erg mee en samen komen we tot de overeenkomst dat de afdeling milieupolitie, de wijkagent en Staatsbosbeheer worden ingelicht. Staatsbosbeheer omdat in ieder geval een van hen een jachtopzichter is van Staatsbosbeheer. Na een bak koffie vervolgen de agenten hun weg en gaan wij verder met de zorg voor alle honden. De geschrokken hond is gelukkig alweer hersteld en krijgt nog even lekker wat extra aandacht. Wordt Vervolgd!

©PiepVandaag.nl Bert van Straten, Pack Leader