Galgoverhaal: Vega, een vrolijke flapuit 

Vorige zomer drong het tot ons door dat onze galga Chula blijer was als er een pleeghond in huis was. En omdat wij, mijn dochter en ik, na een aantal pleeghonden wisten dat wij twee honden goed aankonden, werd de beslissing genomen om een tweede galga te adopteren. En dan wordt het moeilijk.

Chula is een extreem rustige en best angstige hond. Eigenlijk gedraagt Chula zich alsof zij een grote decoratieve kat is. Er lopen ook nog een viertal echte katten in huis, waaronder een Cornish Rex die zich als een hond gedraagt (om de verwarring compleet te maken).

De nieuwe hond moest goed met katten samen kunnen leven en aan de rustige kant zijn (anders kan Chula het niet aan). Wat betreft uiterlijk worden mijn dochter en ik enthousiast over totaal verschillende honden. Dus er kwam een lijst met mogelijke kandidaten. Daarmee waren wij een poosje bezig. Maar op de lijst waren vrijwel geen honden waar wij beiden echt enthousiast over waren.

Daar is ons meisje
Tijdens een gesprek met Carin, steun en toeverlaat van de gastgezinnen, kwam Vega ter sprake. Eigenlijk had ik gebeld over een reu waar wij enthousiast over waren. Maar zijn ‘kan niet met katten’ was zo duidelijk dat zelfs proberen uitgesloten was. Vega zou die avond op de site en Facebook komen. Foto’s en filmpjes werden doorgestuurd, info werd opgevraagd en dit was het meisje voor ons. Haar eerste melding op de site was dat zij geadopteerd was.

Na een aantal weken konden wij haar op gaan halen in Ospel. Altijd een zeer aparte ervaring de honden uit de bus te zien komen. En dit keer voor een hond die bij ons blijft. Vega is een schoonheid. Slank, elegant (ineens komt onze Chula lomp over) met een geinige tekening.

Vega is een heel andere hond dan Chula. Zij is zo vrij en vrolijk. Haar staart maakt overuren (als zij kwispelt slaat zij zichzelf regelmatig tegen de ribben). Vega is veel meer betrokken bij haar mensen en komt regelmatig kijken wat je zoal doet.

Chula is de baas
Chula verwelkomde iedere pleeghond en ook Vega was welkom. Vega accepteert dat Chula de baas is. Dat is vooral te zien bij hun race-momenten. En op de bank. Chula neemt vrijwel alle ruimte in. Vega (op zo’n moment een vouw-Vega) heeft genoeg aan een halve zitplaats. En ook al liggen zij niet klef tegen elkaar aan het is een team geworden. Beide dames zijn sterker geworden.

Bij de eerste contacten met BaasGalgo werd er op gewezen dat Vega het goed deed tijdens de kattentest (het filmpje daarvan was zo lief), dat haar vacht een kruising is tussen kaal, glad- en ruwhaar en dat zij af en toe mankte.

Al snel bleek dat bij meer beweging dat manken toch wel aanzienlijk was. Dus op naar de dierenarts. Tijdens het onderzoek werd duidelijk dat ook deze galga het een en ander was overkomen. Op de röntgenfoto was overduidelijk dat haar polsgewricht een probleem heeft en een behandelplan werd gemaakt. Gelukkig werkte dat prima en na een paar maanden was de pijnstilling afgebouwd en de ontstekingen onder controle.

Perfecte match
En onze dames passen nu nog perfecter bij elkaar. Vega is een vrolijke flapuit. Maar spelen, lopen en rennen kan ze niet onbeperkt. Haar vriendin Chula is nauwelijks van de bank af te krijgen. Spelen? Daar doet zij niet aan. Rennen wel maar niet te vaak. Veel te vermoeiend. Wandelen doet zij, omdat die bazen dat om een of andere vage reden nodig vinden. Omdat Chula zo rustig is, tempert zij het enthousiasme van Vega. De dames letten op elkaar, maar Chula zet de toon.

Vega is onze hond die zich gedraagt als een hond. Zij begroet je als je terugkomt (na 5 minuten of 5 uur afwezigheid), checkt regelmatig wat je aan het doen bent, komt even in de keuken kijken of er een snack of een aaitje te krijgen is, snuffelt de hele tuin af en geniet van aandacht. En aan het einde van de dag nestelt zij zich lekker bij Chula in het gezamenlijke hondenbed.

Tanja

Vega is geadopteerd via Greyhounds In Nood Nederland

Teken de petitie!
50.000 Spaanse galgo’s (windhonden) worden jaarlijks gedood dan wel in de steek gelaten. Podenco’s wacht vaak hetzelfde lot. De massale dump vindt jaarlijks plaats in februari. Spanje is het enige land in Europa waar de jacht met honden toegestaan is, waarbij de hond zelf de prooi opjaagt en doodt. Veel honden worden geadopteerd in Europese landen, maar dit is uiteindelijk geen oplossing voor het probleem. De jacht zelf moet verboden worden. Februari nadert: teken daarom nu de petitie om de Spaanse overheid op te roepen de jacht met galgo’s (en podenco’s) te verbieden!

Klik hier om de petitie te tekenen.

Broken Spirit
Karen Soeters maakte samen met Monique van Dijk Armor en Estefanía Pampín Zuidmeer de documentaire ‘Broken Spirit – The Galgo’s Last Run’, over het lot van de Spaanse galgo. Bekijk de documentaire hieronder:

BROKEN SPIRIT – The Galgo’s Last Run from PiepVandaag on Vimeo.