Op het 400-mijls traject van de Interstate 5 die de San Francisco Bay Area verbindt met Los Angeles, zijn er maar weinig plaatsen van belang. Geplant in de landbouwgrond van de Central Valley, die langs het autoraam voorbij schiet, vallen vooral de borden op van boze boeren, die protesteren tegen de waterbeperkingen opgelegd door de federale regering. Net als elders in de wereld met vergelijkbare problemen, wordt het gebied bezet door te veel mensen met te weinig water om hen en hun activiteiten te ondersteunen – landbouw, steden, zwembaden, golfbanen, enzovoort…

Californië
De Harris Ranch  in Californië | Foto: Erwin Vermeulen

Wanneer je op de I-5 ongeveer halverwege de twee metropolen komt en Coalinga bereikt in de westelijke San Joaquin Valley, kun je met eigen ogen aan de oostkant van de snelweg een van de grote waterverspillers van de staat zien: de koeienvetmesterij van Harris Ranch, want voor de productie van één kilogram rundvlees is 15.000 liter water nodig (Hoekstra en Chapagain, 2008, Globalization of Water: Sharing the Planet’s Freshwater Resources).

De Harris Ranch CAFO (concentrated animal feeding operation) bestaat uit een kale woestijnvloer bevolkt door tienduizenden runderen, die, afhankelijk van het weer, door modder gemixt met urine klotsen of strontverrijkt stof op doen wervelen. Altijd is er de overweldigende stank – meegevoerd door de heersende noordoostelijke wind, als een klap in het gezicht, lang nadat je bent gepasseerd – van deze onnatuurlijke concentratie van uitgebuite individuen.

Californië
Foto: Erwin Vermeulen

De gruwelijke aanblik van deze levende wezens in slavernij kan alleen worden vergeleken met een van de meest kwaadaardige uitvindingen van de mensheid: concentratiekampen. Er wordt regelmatig naar de operatie van Harris verwezen als ‘Cowschwitz’.

Met de industriële revolutie en de uitvinding van de spoorwegen en koelinstallaties werd de grootschalige bio-industrie en lopende band vleesverwerking de standaard bij het produceren van enorme hoeveelheden goedkoop vlees om tussen de kaken van de groeiende bevolking van deze planeet te worden vermalen. Levende wezens gereduceerd tot voorwerpen om te exploiteren, te verbruiken, hun belangen genegeerd.

John Harris is een veebaron, wiens $150 miljoen rundvleesbedrijf bijna een kwart van alle runderen verwerkt die in de staat Californië worden geslacht. Kalveren komen aan bij de vetmesterij van Harris Ranch nadat ze hun eerste acht tot tien maanden hebben doorgebracht op de weiden van partnerboerderijen. Het kamp langs de I-5 in Fresno County bevat op ieder tijdstip ongeveer 100.000 Hereford en Black Angus koeien, om met graan – voornamelijk goedkope, gesubsidieerde, genetisch gemodificeerde maïs – te worden vetgemest in jammerlijke levensomstandigheden, staand ​​in hun eigen uitwerpselen met beperkte toegang tot schaduw of beschutting en geen lichaamsbeweging.

Het onnatuurlijk voedsel ‘maakt’ het vee in ongeveer vier tot zes maanden ‘af’. Onnatuurlijk, omdat herkauwers niet geëvolueerd zijn om graan te verteren. Hun voedsel is gras en dat groeit niet in de ‘feedlots’. Om de voorspelbare gezondheidsproblemen bij de koeien tegen te gaan, wordt routinematig antibiotica aan het voer toegevoegd, wat weer resulteert in resistente ziekteverwekkers die de gezondheid van mens en dier in gevaar brengen.

Het gebeurt allemaal in de naam van winst. Het graanvoer versnelt de toename in gewicht en verkort dus de tijd tussen geboorte en slacht. Langere levens betekenen hogere kosten in voedsel, water, medicijnen en de ruimte die de dieren innemen.

Californië
Foto: Erwin Vermeulen

Harris’ gevangenen worden vervolgens geslacht – slechts ongeveer een jaar oud, op één-twintigste van hun ‘natuurlijke’ levensverwachting – met een snelheid van meer dan 700 ‘koppen’ per dag in het slachthuis van Selma, 45 minuten ten oosten van de ranch. De karkassen worden in stukken gesneden en vormen de steaks in de Safeway supermarktketen. Sinds 1999 wordt het vlees van Harris ook gemarineerd en voorgekookt om instant vleesmaaltijden te vormen zoals stroganoff en stoofschotels. Kleinere stukken vlees worden vermalen tot hamburgers voor fastfood restaurants zoals In-N-Out Burger.

De Harris Ranch is de grootste vleesverwerker aan de Amerikaanse westkust en produceert bijna 200 miljoen pond rundvlees per jaar. Dit is het soort vlees dat wordt gevonden in de meeste supermarkten, restaurants en fastfoodketens en wordt gekocht door een grote meerderheid van de Amerikanen.

Ironisch genoeg heeft de vader van John Harris, Jack, de locatie in de jaren 1930 oorspronkelijk ontwikkeld als een boerderij voor katoen, granen, fruit en groenten. In de daaropvolgende decennia groeide het uit tot het veebedrijf.

Het vee-imperium is divers, opgesplitst in verschillende bedrijfsentiteiten en omvat vee en renpaarden, gewassen van fruit, groenten en noten, veevoer, een driesterrenhotel en een restaurant op het 18.000 hectare grote terrein.

Vanwege watergebrek, hoge energiekosten en slechte prijzen voor de meeste gewassen, is de vleesafdeling nog steeds degene die de winst maakt.

Wanneer je kritiek uitoefent op uitbuitende, groot-geld industrieën, noemen apologeten altijd de positieve invloed op de economieën van de naburige steden en het scheppen van banen. Afgezien van een staatsgevangenis is Harris Ranch de grootste lokale werkgever, met 1500 mensen op de loonlijst. Het argument wordt gepresenteerd alsof economische belangen alles rechtvaardigen, in het geval van Harris, vanuit het oogpunt van dierenrechten, tot slavernij en moord toe.

Californië
Foto: Erwin Vermeulen

Op de website van Harris Ranch staat: “Het land is niet alleen waar we ons vee grootbrengen, het is ook waar onze gezinnen opgroeien.” John Harris, echter, woont zelf allang niet meer in de buurt van de ‘feedlot’ en dus de stank. Vele jaren geleden verhuisde hij ongeveer 50 mijl van de ranch naar een 6000-hectare landgoed met een kasteel-achtig huis langs de Kings River ten oosten van Fresno. Hij vliegt iedere dag naar zijn werk.

Grote bedrijven zoals IBP, ConAgra Foods Inc. en Excel, een dochteronderneming van Cargill, beheersen de vleesindustrie in de VS. Ze runnen ‘megaplants’ in het hele land die enorme hoeveelheden rundvlees kunnen produceren en goedkoop kunnen verkopen met een minimale winstmarge van ongeveer 1%. Het grote geld komt dus binnen door volume, omzet. Samen verwerken deze monsterbedrijven ongeveer 75% van het rundvlees van het land. Harris Ranch is een kleine jongen in vergelijking met deze reuzen, maar vertegenwoordigt dezelfde alles-in-de-naam-van-winst-benadering ten opzichte van de andere levens waarmee we de planeet delen.

De Harris Ranch website spreekt over “rundvlees dat net zo puur en lekker is als de natuur het bedoeld heeft.” Natuurlijk heeft de natuur geen intenties ten aanzien van de smaak van vlees en is er niets natuurlijks of menselijks aan de werking van de vleesindustrie. Het is een industriële activiteit die gepaard gaat met industriële problemen die een aanzienlijke bedreiging vormen voor mens, dier en milieu, zoals oppervlakte water-, grondwater- en luchtverontreiniging.

Hier hoort de uitstoot van broeikasgassen bij. Door herkauwen en vertering genereren koeien methaangas als een bijproduct. Wereldwijd produceert vee jaarlijks ongeveer tachtig miljoen ton methaan, goed voor ongeveer 28% van de wereldwijde methaanemissies uit menselijke activiteiten. Alleen al de VS is verantwoordelijk voor vijf-en-een-half miljoen ton hiervan. De natuur had daarnaast ook niet het ‘plan’ om honderdduizenden grote zoogdieren in een halfwoestijn te drenken.

Tegenwoordig worden zowel verwerkt als rood vlees op zichzelf gezien als schadelijk voor de gezondheid.

Consumentenbewustzijn en wetgeving op het gebied van dierenrechten zijn noodzakelijk om een blijvende verandering te bewerkstelligen.  Verandering die beter is voor onze gezondheid en voor het milieu, maar in de eerste plaats voor de dieren die het slachtoffer zijn van onze soort.

Erwin Vermeulen is fotograaf, hoofd werktuigkundige bij Sea Shepherd en vrijwilliger bij opvangcentrum Wildlife Waystation. Hij woont samen met zijn vriendin Susan, een dove kat, een éénogige kat, een kat met één nier, en twee dove en blinde honden. Hij schrijft regelmatig over de griendenslachting op de Faeröer Eilanden en de dolfijnenslachting bij Taiji.

©AnimalsToday.nl