Op Internationale Tijgerdag, 29 juli, heeft het koninkrijk Bhutan bekend gemaakt dat er 103* tijgers in het wild leven. Het is de eerste keer dat het Himalaya land een officiële nationale telling heeft gedaan.

bengaalse tijger
Foto: Wikimedia Commons

In alle delen van het bergachtige Bhutan zijn met behulp van cameravallen tijgers geteld. Meer dan 70% van Bhutan bestaat uit dichte, afgelegen bossen en zelfs op 4000 meter hoogte komen tijgers voor. De laatste schatting, die minder betrouwbaar is, kwam nog uit op 75 exemplaren.

Van de in totaal dertien ’tijgerlanden’ voeren nu behalve Bhutan, Nepal, India, Rusland en Bangladesh ook tijgertellingen uit. Vorige week maakte Bangladesh bekend dat hier 106 tijgers in het wild leven. Naar verwachting maakt China op korte termijn resultaten van hun eerste survey bekend. Begin dit jaar toonden cameravalbeelden van een Siberische tijgerin en haar twee stoeiende welpen aan dat deze ernstig bedreigde diersoort zich weer vestigt in China.

Dreiging van stroperij
WNF is bezorgd over de overige tijgerlanden, want door gebrek aan actuele wetenschappelijke cijfers is vrijwel niets bekend over de in het wild levende tijgers in Indonesië, Maleisië, Thailand, Myanmar, Laos, Cambodja en Vietnam. Dat is meer dan de helft van alle landen waar nog tijgers voorkomen. Vooral Maleisië en Indonesië zijn volgens het WNF topprioriteit. Hier komen twee ondersoorten van de tijger voor; de Maleise tijger en de Sumatraanse tijger.

Geen wondermiddel
De bossen in Maleisië worden systematisch uitgekamd vanwege de enorme vraag naar tijgerproducten in Azië. Stroperij en illegale handel blijft dan ook de grootste bedreiging samen met verdwijnen van leefgebied en prooidieren. Overheden zijn van cruciaal belang om de vraag naar dit soort producten te stoppen.

“Er is geen wondermiddel. Zo lang de dreiging van stroperij er is zal de tijger onze hulp keihard nodig hebben”, zegt Gert Polet, tijgerexpert van het WNF.

De natuurbeschermingsorganisatie roept de overige tijgerlanden nogmaals op om structureel landelijke tijgertellingen te gaan doen.

“In die zeven landen baseren we ons nu noodgedwongen op grove schattingen. Maar de toekomst van de tijger is in handen van de mens en als we niet precies weten waar tijgers leven dan is het bijna niet te doen om ze effectief te beschermen. De kans is dan levensgroot dat ze uitsterven. Dat moeten we koste wat kost voorkomen”, licht Polet toe.

In 2010 hebben alle dertien ’tijgerlanden’, mede op initiatief van WNF, afgesproken om het aantal in het wild levende tijgers in 2022 te hebben verdubbeld. Sommige landen zullen er snel een tandje bij moeten doen als ze dit doel nog willen halen.

*de marge voor de telling is 83-130 exemplaren

Persbericht WNF.nl