Echte Dierenliefde: Prince en Princes 

Dierenvriendschappen zijn aandoenlijk om te zien. Soms vinden dieren elkaar bij toeval en blijken een ‘klik’ te hebben, waardoor ze graag met elkaar optrekken. In de meeste situaties gaat het echter om onze huis- en tuindieren, die we zelf bij elkaar brengen en die verrassend dol op elkaar kunnen zijn. Onlangs plaatste PiepVandaag.nl een oproep om liefdesverhalen in te sturen, voorafgaand aan Valentijnsdag. In dit verhaal van Suze Steenbergen gaat het over de honden Prince en Princes, die allebei uit Bosnië komen. 

Prince en Princes kwamen beiden uit het dierenasiel in Orasje, Bosnië. Daar hebben ze elkaar nooit ontmoet. Princes woont sinds 2012 bij Suze en haar man Fred, Prince kwam naar Nederland in 2013 om zijn leven in alle comfort af te ronden. Vanaf dat moment waren de twee honden onafscheidelijk.

Dikke vrienden, klein en groot, jong en oud

“Princes woont bij ons sinds 2012. Zij kwam bij ons in de opvang, om uiteindelijk herplaatst te worden. Ik had haar in het asiel gezien in Orasje, Bosnië en vond het een geweldig leuk hondje. Eenmaal op Nederlandse bodem zag ik dat ze mankte. Na onder zoek bleek het van binnen één grote puinhoop te zijn. Operatie is geen optie, dus ze blijft bij ons, genieten van het leven, tot haar lijfje er geen plezier meer aan beleeft. Tot nu toe gaat het goed, maar ze krijgt veel medicatie. Het is een kleine pretletter, ze zet de boel hier regelmatig op stelten. We zijn echt dol op haar, en alle honden hier ook. Ze is één bonk positiviteit. Maar we maken ons wel vaak zorgen, je moet haar constant monitoren, en bepalen wanneer haar geluk stopt. Dat is soms heel zwaar, vooral omdat ze zo verschrikkelijk leuk is.”

“Prince woonde sinds 2005 in het asiel van Orasje, Bosnië. Hij was één van de adoptie-op-afstand honden. Maar van een imposante knuffelreus vond ik hem steeds meer veranderen in een oude hond die moeite had met het leven in het asiel. Ik besloot hem zijn indrukwekkende verleden af te laten sluiten in huiselijke omgeving. 1 december 2013 kwam hij bij ons wonen, en daar heb ik nooit spijt van gehad. Na 3 jaar op straat en 8 jaar in het asiel bleek hij de perfecte huishond, lief tegen alles en iedereen. Maar hij was duidelijk flink aan het inleveren geweest. Mager, stram en zijn ogen waren slecht. Van eentje liet het hoornvlies los door een beschadiging. Maar door alle begeleiding, lekkere hapjes en zachte kussens heeft hij na bijna een jaar in huis het leven in liefde afgesloten.”

Prince en Princes lagen altijd bij elkaar in de mand:

“Vooral als Prince niet lekker was, kroop Princes helemaal tegen hem aan. Soms waste ze zijn oren en zijn snuit. Dan krulde ze zich daarna op onder zijn voorpoten en sliepen ze samen een gat in de dag. Ook buiten was het een koppel. Samen lekker rellen aan de lijn naar andere honden, dan was het echt een team, ik lag altijd in een deuk om die twee. ’s morgens was het altijd feest. Dan legde Prince zijn kop op ons bed en begon Princes te spelen op zijn neus. Dan sprong ze over zijn hoofd, maakte koprollen en gekkigheid. Hij genoot daarvan, dat zag je gewoon. Hij maakte dan grumph-geluidjes en Princes daagde hem uit. Wat een stel. Zo zie je maar, leeftijd telt niet bij echte vriendschap!”

Beide honden kwamen naar Nederland via Stichting Dierenopvang Bosnië (SDB), dat dierenasielen in Bosnië ondersteunt en helpt de zwerfdierenpopulatie op diervriendelijke wijze te beperken. De stichting werkt vooral aan oplossingen ter plaatse en neemt in beperkte mate adoptiehonden mee naar Nederland, die zeer zorgvuldig worden geplaatst.

@PiepVandaag.nl Angelique Lagarde