#GNvdD: Zeldzame waarneming dekenoctopus in Great Barrier Reef 

Een Australische bioloog filmde afgelopen week een dekenoctopus in het Great Barrier Reef. Deze inktvis is extreem zeldzaam en door maar een handvol mensen ooit gezien, omdat het dier voornamelijk voorkomt in de open oceaan.

Dit bijzondere dier werd door de mariene bioloog Jacinta Shackleton in Australië vastgelegd bij de kust van Lady Elliot Island:

“Toen ik het voor het eerst zag, dacht ik dat het een jonge vis met lange vinnen kon zijn, maar toen het dichterbij kwam, realiseerde ik me dat het een vrouwelijke dekenoctopus was en ik had een overweldigend gevoel van vreugde en opwinding.”

De vrouwtjes hebben een regenboogkleurige ‘deken’ die zij kunnen uitvouwen om groter te lijken en zodoende vijanden af te schrikken. Wat ook opmerkelijk is, is dat zij deze cape kunnen loslaten. Als dat niet voldoende is om van een bedreiging af te komen kan de dekenoctopus ook nog inkt spuiten. Als last resort dragen zij tentakels bij zich van giftige kwallen zoals Portugese oorlogsschepen, waarvoor het dier zelf immuun is.
.

.
Interessant is ook dat de vrouwtjes tot wel 2 meter lang kunnen worden, terwijl de mannetjes gemiddeld maar 2,4 centimeter(!) zijn. Dit extreme verschil tussen de seksen valt evolutionair te verklaren, aldus mariene bioloog James B. Wood van de Universiteit in Texas, die meer dan twintig jaar geleden een mannelijk exemplaar aantrof:

“Meerdere generaties kleine mannetjes kunnen geproduceerd worden in de tijd die het zou kosten om een groter mannetje voort te brengen.”

Niet alleen qua formaat is het oneerlijk verdeeld. Wanneer een mannelijke dekenoctopus kans ziet om te paren vult hij een tentakel met sperma en presenteert deze aan het vrouwtje, waarna hij een zekere dood tegemoet drijft. Het vrouwtje bewaart deze vervolgens in een lichaamsholte, totdat zij gereed is om eitjes te leggen. Dan wordt de tentakel ‘als een tube tandpasta’ uitgeknepen.

Hoewel Shackleton eerder andere zeldzame dieren heeft waargenomen, waaronder een adelaarsrog en melanistische reuzenmanta, is het zien van de dekenoctopus een van haar favoriete ervaringen aller tijden:

“Het is onbeschrijfelijk om er een in het echt te zien, ik was zo gefascineerd door de bewegingen, het was alsof het met een vloeiende cape door het water danste. De levendige kleuren zijn gewoon zo ongelooflijk, je kunt je ogen er niet vanaf houden.”

Eerder werd de dekenoctopus waargenomen in de Lembeh-zeestraat in Indonesië en bij de Filipijnen. Volgens de Great Barrier Reef Foundation zijn dekenoctopussen nomadische wezens. Ze zijn continu onderweg en rusten nooit op de zeebodem. Dat maakt de waarneming extra bijzonder.
.

.
Bronnen:

• BNNVARA
• The Guardian
• The Guardian/TouTube
• National Geographic [1, 2]
• Nu
• USA Today/YouTube

©AnimalsToday Juliëtte Ronteltap