Ofir Drori vecht voor de wilde dieren in Afrika 

De 40-jarige Ofir Drori werkte al jaren als journalist in Oost-Afrika, toen hij op het idee kwam om een NGO (niet-gouvernementele organisatie) te beginnen om misdaad tegen wilde dieren te bestrijden: LAGA. Die organisatie groeide uit tot het EAGLE Network, dat staat voor Eco Activists for Governance and Law Enforcement, een coalitie van NGO’s in negen landen die regeringen helpen om de handel en stroperij in wilde dieren hard aan te pakken.

Wat is het?
Ofir zelf noemt het een ‘nieuwe generatie non-profit’, die zich niet focust op onderwijs of beleid, maar op de rechtshandhaving.

“Om de wet in Afrika af te dwingen, moet je eerst vechten tegen alle corruptie die je tegenkomt.”

Hoe werkt het?
Undercoveronderzoekers van EAGLE infiltreren in criminele netwerken om bewijsmateriaal te verzamelen en daarna werkt het team samen met de rechtshandhaving om arrestaties te verrichten. Dan neemt het juridische team van EAGLE het over om ervoor te zorgen dat de arrestaties ook daadwerkelijk leiden tot vervolgen en veroordelingen. En als laatste publiceert het mediateam de veroordelingen om anderen af te schrikken.

Afrika
Ofir Drori zag in april 1976 het levenslicht in Israël. Zijn ouders gaven hem niet zomaar een naam: ‘Ofir’ was in de oudheid een land in Afrika waar koningin Sheba van Ethiopië edelstenen en goud vandaan haalde en die naar koning Solomon in Israël bracht. Zijn achternaam ‘Drori’ betekent ‘mijn vrijheid’. Op jonge leeftijd droomde Ofir al van Afrika. Toen hij eindelijk zijn 18e levensjaar bereikt had, vertrok hij om te reizen in Afrika. Hij verdwaalde in het oerwoud en werd gevonden door de Masai-stam. Hier bleef hij een tijd en dat veranderde zijn hele levensloop.

Van journalist naar activist
Een activist is Ofir niet altijd geweest.

“Jarenlang was ik een avonturier die zwierf door de uitgestorven delen van Afrika. Soms te paard, op een kameel, met een kano of gewoon te voet. Ik leefde met de gemeenschappen daar en probeerde te leren van hun cultuur.”

Als fotojournalist schreef hij voornamelijk over mensenrechtenkwesties in de conflictgebieden in Afrika.

“Ik was bezig met een artikel over de Sharia en het stenigen van vrouwen in het noorden van Nigeria. De stad had muurschilderingen van Osama Bin Laden met stickers van roze hartjes eromheen. Toen mijn gastheren mij vertelden dat ze gecontacteerd waren om mijn dood te coördineren, ben ik naar Kameroen gegaan…”

Daar berichtte Ofir over de handel in ‘bushmeat’ van gorilla’s en chimpansees en transformeerde geleidelijk van journalist in activist.

“Driekwart van dat artikel was makkelijk om te schrijven. Ik bracht tijd door met de chimpansees en gorilla’s, zag hoe erg ze op mensen lijken, zag hoe het vlees openlijk werd verkocht en zag hoe de autoriteiten steekpenningen verzamelden en deelnamen aan de handel. Een decennium lang was er geen enkele vervolging voor criminele activiteiten tegen wilde dieren in bijna heel Centraal- en West-Afrika. Toen ik zocht naar de helden in het hele verhaal, vond ik een ander probleem: een beschermde wereld van verspilling en ineffectiviteit. Deze wereld zou zich op het belangrijkste obstakel moeten richten, namelijk de handhaving van de wet.”

Babychimpansee
Tijdens zijn onderzoek kwam Ofir meerdere handelaars tegen die hem een babychimpansee probeerden te verkopen. Zo ontmoette hij een weesje dat de ‘bushmeat’ handel had overleefd, maar het dier was ziek, misbruikt en stond op het punt om te overlijden.

“De wildlife autoriteiten wilden mij niet helpen. Ze vroegen me alleen maar om smeergeld en het kwam er uiteindelijk op neer dat ze me een andere babychimpansee probeerden te verkopen. Ik was vastbesloten om het weesje te redden. Ik blufte door te zeggen dat ik werkte voor een grote, nieuwe NGO die corruptie bestrijdt en dat ik ervoor zou zorgen dat ze in de gevangenis zouden belanden. Het werkte. Ik maakte de baby los en strekte mijn armen uit; hij klom tegen me aan en gaf me een dikke knuffel. Ik noemde hem Toekomst omdat dat was wat ik hem wilde geven.”

Na het redden van Toekomst, voelde Ofir zich verplicht om te blijven en te proberen een verschil te maken.

LAGA (Last of the Great Apes)
In 2002 richtte Ofir de organisatie LAGA op. Het doel was duidelijk: strijden tegen de illegale handel in onder andere ivoor, chimpansees en gorilla’s in Kameroen.

“In het begin was het lastig om bondgenoten te vinden, terwijl er elke dag vijanden bij kwamen. De illegale handel in dieren vult heel veel zakken. Maar een jaar later hebben we het voor elkaar gekregen om iemand veroordeeld te krijgen voor wildlife crime.”

LAGA groeide snel en kreeg steeds meer medestanders.

“We kregen steeds meer handelaars achter de tralies, maar dit hield ook in dat er een aantal eisen werden gesteld als we wilden uitbreiden.”

Ofir zocht naar verschillende modellen van uitbreiding en besloot uiteindelijk door te gaan met het LAGA concept en hier andere NGO’s in te betrekken. Na de aanmelding van het achtste land, hebben we alles geherstructureerd en werden we het EAGLE Network.”

In meer dan 80% van de arrestaties en rechtbankzaken speelt corruptie nog steeds een rol. Ofir probeert hun werk hierdoor niet te laten beïnvloeden.

“Het is óns werk. Corruptie is veruit de meest belangrijkste factor om rechtshandhaving te voorkomen. Lobbyen, integriteitstrainingen en het creëren van anti-corruptiemiddelen bleken allemaal niet geschikt. We hebben een meer actieve rol nodig in de samenleving. Activisme is daarbij ons wapen. Afrikaanse activisten die vechten om hun natuurlijke erfgoed te bewaren zien corruptie als een ziekte die hun toekomst vernietigt. Het zijn dappere, jonge mensen en hun overtuiging is ons wapen tegen de maffia die handelt in wildleven en de corruptie die het versimpelt. Ze zien hun arbeid niet als werk, maar als een missie.”

Meer weten?
Check de facebookpagina’s van EAGLE Network en LAGA.

Bronnen: National Geographic, LAGA, Gorillastichting ©PiepVandaag.nl Sophie Janssen