Loombandjes, wie heeft er nog nooit van gehoord? De gekleurde elastiekjes zijn immens populair onder schoolkinderen. Armbandjes, schildpadjes, maar ook kledingstukken worden door de schooljeugd geknoopt. De rage van het knopen heeft echter ook zijn mindere kanten. WasteConnect, een Engels consultancybureau, maakt zich erg zorgen en noemt de looms een ‘ecologische tijdbom’.

Loombandjes
Foto: Carrie A. [CC-BY-2.0, via Wikimedia Commons
De Nederlandse middenstand is maar wat blij met de verkoop van de elastiekjes. Zij zijn momenteel niet aan te slepen. Voor een paar euro heb je een zak met 1.000 elastiekjes. Niet alleen de Nederlandse jeugd is gevallen voor het knopen, maar wereldwijd doet de jeugd aan ‘knopen’.

Toch is, na uitgebreid onderzoek, gebleken dat de elastiekjes niet zo onschuldig zijn als de vrolijke kleurtjes elastiekjes doen vermoeden. Volgens WasteConnect zijn de looms gemaakt van niet-recyclebaar plastic en siliconen en slingeren veel elastiekjes rond op straat en in het water. Omdat de looms niet oplosbaar zijn, worden de elastiekjes een steeds groter probleem voor het milieu.

“Alle plastic die in onze zee belandt, is per definitie schadelijk voor het zeeleven”, aldus de Stichting De Noordzee.

De stichting kan nog niet vertellen of de loombandjes schade berokkenen aan de Noordzee, maar zij maakt zich wel erge zorgen hierover.

“Je ziet de bandjes al op straat rondzwerven. Als zij ook in zee belanden, doordat mensen ze verliezen tijdens het zwemmen, betekent dat niet veel goeds. Nu al bestaan delen van de oceanen uit ‘plastic soep‘, gebieden waar plastic door stromingen bijeenkomt. Overal drijft plastic, als vermicelli in de soep”, aldus de stichting.

Gelukkig is de laatste tijd meer aandacht gekomen voor plastic in het water. Milieuorganisaties maken zich allanger zorgen om de almaar groeiende berg plastic in de oceanen. Boyan Slat, een 20-jarige student aan de Technische Universiteit Delft, denkt hier nu een oplossing voor te hebben gevonden. Zijn uitvinding bestaat uit een installatie met drijvende armen, met een lengte van 100 kilometer en drie meter hoog, in de vorm van een ‘V’. Dankzij de stromingen komt het plastic vanzelf naar de punt van de ‘V’. De drijvende armen worden op een strategische plek aan de zeebodem vastgezet. Zo kan een groot gedeelte van het plastic worden opgevangen en door schepen naar het vasteland worden gebracht en hier worden gerecycled.

Voor het onderzoek is nog veel geld nodig. Na de persconferentie, op drie juni jongstleden, begon een nieuwe uitdaging voor Slat. Binnen 100 dagen, via crowdfunding, minimaal 2 miljoen dollar binnenhalen voor verder onderzoek. Deze week kwam het bericht dat het geld binnen is. Meer dan 38.000 organisaties en particulieren hebben een donatie gedaan en binnen 98 dagen 2.154.282 dollar bijeengebracht. Nu kan ‘The Ocean Cleanup‘, het bedrijf van Slat beginnen met het bouwen en testen van prototypes, om uiteindelijk de definitieve installatie te kunnen bouwen. Over zes jaar kan de eerste installatie dan aan zijn werk beginnen: het opruimen van plastic. Daarnaast is het belangrijk om meer te doen aan preventie: zorgen dat er niet nog meer plastic in zee belandt.

Bron: OneWorld.nl ©PiepVandaag.nl Walter Eijndhoven