Terwijl de ene na de ander Olympische medaille door topsporters in verschillende klassementen wordt binnengesleept in Pyeongchang, gaan de wreedheden in de hondenvleesindustrie onder de rook van de Olympische fakkel ook op de negende dag van de spelen ongehinderd door.

hondenhel
De hondenhel onder de rook van de Olympische Fakkel | Foto: Humane Society International

Internationale media-aandacht voor hondenvleesconsumptie
Door intense wereldwijde media-aandacht voor de bloedspannende strijd tussen internationale topsporters komen ook de duistere en onderbelichte wreedheden in het land aan het licht. Wreedheden die binnen de gebruiken en waarden van het land niet als zodanig erkend worden, maar over de landsgrenzen des te meer walging en weerstand oproepen.

Filemon Wesselink  stond volop in de spotlights toen hij voorafgaand aan de Olympische Spelen tijdens zijn bezoek aan schaatser Kai Verbij aangaf graag een broodje hond te willen proberen.  In het BNN-programma Try  Before You Die zocht hij vijf jaar lang naar extreme dingen die je voor het einde van je leven geprobeerd moet hebben. Een van de dingen op zijn bucketlist was het eten van hondenvlees. Na een stormvloed van kritiek deelde de presentator, die dagelijks verslag doet van de Spelen, op 9 februari middels een Tweet mee zich te hebben verdiept in de Zuid-Koreaanse hondenindustrie en daarmee af te zien van dit ondoordachte idee.

Hoewel dit voornemen van Filemon te verafschuwen is, heeft het er wel toe geleid dat de omstreden hondenvleesconsumptie des te meer mensen over de hele wereld bewust maakt van de dagelijkse praktijken in Zuid-Korea. In de aanloop naar de Olympische Spelen in Seoul in 1988 heeft de Zuid-Koreaanse leider Chun Doo-whan in 1984 besloten tijdelijk de verkoop van hondenvlees te verbieden, teneinde wereldwijde negatieve kritiek te voorkomen. Het organiseren van de Olympische Spelen is uiteraard bij uitstek de ideale gelegenheid je land te promoten en het aanzien ten opzichte van overige werelddelen te verbeteren.

Gebrekkige wetgeving
Door controversiële wetgeving in Zuid-Korea vallen honden – zowel zwerfhonden als gestolen huisdieren – die ten prooi vallen aan de markt voor hondenvlees tussen wal en schip. Tussen 1975 en 1978 hadden honden de legale status van livestock en vielen hun rechten onder de Livestock Processing Act of 1962, wat inhield dat de overheid toezag op hygiënische slacht en de verwerking van vlees. In 1991 werd in Zuid-Korea de eerste Animal Protection Law aangenomen. Artikel 7 stelt dat het slachten van honden voor consumptiedoeleinden niet verboden is. Wel verbiedt het  doden van dieren op brute wijzen en het doden van dieren in openbare ruimtes zoals de straat of in het zicht van andere dieren van hetzelfde soort. Echter, als gevolg van gebrekkige wetgeving vindt er geen controle plaats op de omstreden dog farms, waardoor het slachten van de honden naar wens kan worden uitgevoerd, mits dit dus uit het zicht van de buitenwereld plaatsvindt.  De markt van hondenvlees brengt volgens het International Aid for Korean Animals naar schatting jaarlijks $2 miljard op. Reden te meer voor de toch al corrupte overheid om een oogje dicht te knijpen.

hondenhel
Protest tegen hondenvleesconsumptie tijdens Olympische Spelen | Foto: CARE – Coexistence of Animal Rights on Earth

Tradities
Het eten van hondenvlees wordt gezien als een aloude en diepgewortelde Koreaanse traditie. Koreanen schijnen te geloven dat het vlees beter is naarmate de hond meer geleden heeft. Alvorens op sadistische wijze om het leven te worden gebracht door de keel door te snijden, de poten af te hakken of levend te worden gekookt, verbrand, gemarteld of levend gevild, hebben de dieren al een extreme lijdensweg door onvoorstelbare angst en pijn achter de rug. Onder andere omdat men gelooft dat het goed is voor het uithoudingsvermogen en de mannelijkheid.

Positieve tendens
Vooral onder de jongere generaties Zuid-Koreanen worden honden steeds meer gezien als gezelschapsdieren en ‘man’s best friend’. Uit een poll van Gallup in Korea in 2015 bleek dat nog maar 20 procent van de Zuid-Koreaanse mannen in de leeftijd van 20 tot 30 het jaar daaraan voorafgaand hondenvlees hadden geconsumeerd, tegenover 50 procent van de mannen tussen 50 en 60 jaar.

Het eten van hondenvlees gebeurt in de meeste huishoudens ook niet, het wordt veelal geserveerd in restaurants.
Al decennialang strijden verschillende dierenrechtenorganisaties voor het bannen van hondenvlees van het menu en het sluiten van dog farms. En met succes. In november 2017, met de Winterspelen in het zicht, hebben vrijwilligers van Humane Society International 170 honden gered van een beruchte dog farm in Namyangju. Deze farm is één van de naar schatting 17.000 in Zuid-Korea die gezamenlijk verantwoordelijk zijn voor het fokken van jaarlijks zo’n 2.5 miljoen honden voor consumptie. Humane Society International heeft sinds de oprichting 3 jaar geleden 1.222 honden van 10 verschillende farms bevrijd. Nara Kim van HSI zegt:

“De meeste mensen in Zuid-Korea hebben geen idee over afschuwelijk deze dog farms zijn, en wat door mentale en fysieke misère de dieren moeten ondergaan.”

Ook zij geeft aan een afname in de consumptie van hondenvlees waar te nemen. Andere organisaties die zich onvermoeid blijven inzetten  voor de sluiting van de hondenvleesindustrie in Zuid-Korea zijn Coexistence of Animal Rights on Earth (CARE), International Aid for Korean Animals (IAKA), Korea Animal Protection and Education Society (KAPES), Animal Arirang, World Protection for Dogs and Cats in the Meat Trade, CGAON en In Defense of Animals.

Ook een aantal Olympische topsporters trekt zich het lot van deze dieren erg aan. Freestyleskiër Gus Kenworthy adopteerde tijdens de Olympische Spelen in Sotsji vier jaar geleden een moederhond en haar pups en zoekt ook ditmaal de publiciteit op om aandacht te vragen voor het gruwelijke hondenleed in Zuid-Korea. Kunstschaatsster Meagan Duhamel adopteerde vorig jaar een Koreaans hondje en wil dat wederom na deze Spelen doen.

Help mee!
Wereldwijd is de belangstelling als ook de afschuw groot. Wil jij helpen een vuist te maken tegen deze gruwelijke industrie, zodat er een einde komt aan de nachtmerrie waarin de Zuid-Koreaanse honden leven? Dat kan! Zeg nee tegen hondenvlees en teken de petitie.

Bronnen: Korean Dogs, TIME, Wikipedia, People, Daily Mail ©AnimalsToday.nl  Rianne Kingma