De olifantenhaak is een wreed stuk gereedschap om olifanten te dwingen te gehoorzamen, bijvoorbeeld voor het uitvoeren van kunstjes in het circus. De Amerikaanse staat Californië heeft het gebruik van de olifantenhaak daarom verboden.

olifantenhaak
Jonge olifant bij Ringling Bros met olifantenhaak en touwen | Foto: Sam Haddock/PETA

Het is nog wachten op een verbod op (wilde) dieren in het circus in Californië, maar het verbieden  van de olifantenhaak is een begin. Nadat de dieren murw gemaakt zijn en hun wil is gebroken wordt de olifantenhaak blijvend gebruikt om pijn toe te dienen, waardoor het dier de trainer blindelings gehoorzaamd, uit angst voor de pijn.

Macht
De olifantenhaak is een stok met aan het eind een of twee gebogen scherpe haken en vaak ook een scherpe punt in het verlengde van de stok. De olifant wordt door stevig in zijn huid te prikken gedwongen om te doen waarvoor hij is getraind, ter vermaak van het publiek. Hiermee heeft de trainer macht over het dier. Wanneer de haak stevig wordt gebruikt kan de olifant gemene verwondingen oplopen, nog los van de geestelijke schade die ze erdoor ondervinden.

olifantenhaak
Olifantenhaak | Foto: muzina_shanghai/Flickr

Ook tijdens de training van de circusolifanten is het gebruik van de haak een van de belangrijkste manieren om de dieren te dwingen de opdrachten van de trainer uit te voeren. Daarnaast worden de olifanten voortdurend vastgeketend met kettingen en/of touwen om hun poten, waardoor ze op den duur niet meer de neiging hebben om er vandoor te gaan. En zo wordt hun geest gebroken en zijn deze majestueuze, intelligente en gevoelige dieren de slaven van de circusindustrie.

Voorbeeld
De wet, die helaas niet unaniem werd aangenomen, zal op 1 januari 2018 in werking treden. Amerikaanse dierenactivisten hopen dat andere staten het voorbeeld van Californië snel zullen volgen. In 2014 verbood de stad Los Angeles ook al het gebruik van dit martelwerktuig. Maar een algeheel verbod op het inzetten van wilde dieren in circussen zou natuurlijk nog mooier zijn.

Bron ©PiepVandaag.nl Bart van Riel