Ze kronkelen, gillen en happen naar adem. In nieuwe undercoverbeelden van dierenactivist Joey Carbstrong, opgenomen in een Britse slachterij, is te zien hoe het leghennen vergaat in een CO₂-gaskamer. Wat je ziet is pure paniek. De dieren proberen te ontsnappen, springen uit de kratten, vallen meters naar beneden en sterven pas minuten later. Na een doodsstrijd die allesbehalve pijnloos is.
Je ziet hier leghennen die na anderhalf jaar economisch afgeschreven zijn. Na een kort leven van intensieve eierproductie – zo’n 300 eieren per jaar, veel meer dan hun lichaam aankan, eindigen ze hier in de gaskamer. Toch krijgen ze het keurmerk RSPCA Assured opgeplakt: diervriendelijk, verantwoord en met zorg behandeld.
Nederland volgt stilletjes
Ook in Nederland wint CO₂-verdoving terrein. De sector stapt steeds vaker af van het elektrische waterbad en kiest voor deze methode, onder het mom van ‘diervriendelijk verdoven’. Net als in Engeland krijgt ook hier vlees uit deze slachterijen gewoon een keurmerk: Beter Leven, toegekend door de Dierenbescherming.
.
.
Maar hoe diervriendelijk is een methode waarbij de dieren bij bewustzijn in ademnood raken, hun bloed verzuurt en ze in blinde paniek om zich heen slaan? Bij varkens is al veel vaker aangetoond dat CO₂- bedwelmen niet diervriendelijk is. Oud-landbouw minister Staghouwer gaf in 2022 al aan te willen stoppen met deze manier van bedwelmen van varkens. Dat voornemen is echter nooit doorgezet.
CO₂-verdoving allesbehalve vredig
Een inkoppertje: als CO₂-gas niet diervriendelijk is voor varkens, net als voor mensen, dan is het dat ook niet voor kippen en andere dieren die zuurstof in de lucht nodig hebben om te overleven. Medewerkers van Eyes on Animals, die in Nederland slachterijen met gasverdoving bezochten, zagen kippen duidelijke stresssignalen vertonen. In hun rapport staat:
“Tijdens onze bezoeken aan slachterijen die gebruikmaakten van gasverdovingssystemen zagen we dieren stresssignalen vertonen, zoals schudden met het hoofd, diepe ademhaling en onrust die circa 30-50 seconden aanhielden.”
Experts noemen het een aversieve dood: pijnlijk, stressvol en allesbehalve vredig. Dat bevestigen de beelden van dierenactivist Joey Carbstrong, die als schokkend ervaren kunnen worden:
.
Zorgwekkende signalen
Jenny L. Mace, docent dierenwelzijn aan de University of Winchester, schreef in een analyse van de beelden dat de meest zorgwekkende signalen de hoge kreten, ademnood, botsingen en het uit de kratten vallen van dieren waren:
“Zonder gebruik van een aanzienlijk minder aversief gas (of mengsel), is het moeilijk te begrijpen hoe deze methode een waardig alternatief kan zijn voor het eerdere – ook al controversiële – systeem van onderdompeling in water met elektrische verdoving,”
Volgens haar veroorzaakt CO₂ ademhalingsnood, en is het misleidend om het gas als een verdovingsmiddel te omschrijven, gezien de heftige stressreacties die het oproept. Ze concludeert dat er geen sprake is van incidenten:
“Dit is geen incident met een ‘rotte appel’, maar standaardpraktijk die binnen de wet valt.”
.
Diervriendelijk slachten bestaat niet
Het is tijd om te erkennen: diervriendelijk slachten bestaat niet. Dit zijn geen excessen of misstanden, maar standaardpraktijken. Uitgevoerd binnen de contouren van de wet. Soms is dat essentieel, maar in dit geval een morele schandvlek. Een dier wil niet dood. Dat alleen al maakt slachten per definitie niet diervriendelijk. De wijze waarop deze kippen hun laatste uren beleven maakt het extra wrang: de stress, pijn en angst tijdens het vangen, transporteren, uitladen, ‘verdoven’ met CO₂ en doden. Er is niets zachts, niets vriendelijks aan.
Zolang winst zwaarder weegt dan welzijn, plakt de sector gerust een Beter Leven-label op de verpakking en de consument wordt verblind met mooie verhalen. Geen romantisch boerenleven, maar een systeem dat keer op keer laat zien hoe dieren slechts productiemiddelen zijn. Die uit het zicht blijven tot en met hun dood, zolang het label aan de buitenkant maar netjes oogt, blijft de pijn van CO₂ -verdoving bij kippen en andere dieren verhuld.
Bronnen:
- Eyes on Animals (pdf)
- The Independent
- Joey Carbstrong/YouTube
- Varkens in Nood [1, 2]
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl Mariska van Geelen
