Drie jaar geleden is Robinson de baviaan gestrand op een eiland in de Zambezi Rivier in Zimbabwe. Ondanks reddingspogingen door toeristen en hulpkreten van z’n familie woont hij er nog steeds.

baviaan
Baviaan Robinson

Vroeger was Robinson het alfa-mannetje van de groep bavianen die leefde in de bomen rondom het Ruckomechi kamp. Hij had een reputatie als brutale dief die bedreven was in het stelen uit de toeristententen langs de oever van de rivier. Hij had een harem aan vrouwtjes en veel jongen. Zoals de lokale bevolking zegt: “Het leven was goed.”

Totdat hij drie jaar geleden op het eiland strandde. Niemand weet hoe de 8 jaar oude beerbaviaan daar terecht gekomen is. Sommigen zeggen dat hij in de rivier sprong toen hij vluchtte voor leeuwen of een luipaard. Anderen beweren dat hij uit een boom viel. Maar het is ook mogelijk dat hij simpelweg lopend is overgestoken tijdens het droge seizoen, terwijl de rivier zeer laag stond.

Inmiddels woont het magere, grijs wordende mannetje er al drie jaar geïsoleerd. Z’n staart sleept hij moedeloos achter zich aan. Hij leeft op een schamel dieet van gras, wortels en af en toe een ei van een vogel. ’s Avonds komt z’n familie aan de overkant naar de oevers en roept hem, alsof ze hem vragen weer thuis te komen. Maar de Afrikaanse Alcatraz is omringd door enorme krokodillen en een ontsnappingspoging zou het einde betekenen.

De Natuurpark en Wildlife Management Autoriteiten van Zimbabwe sluiten elke reddingsoperatie uit met het argument dat men de natuur op z’n beloop moet laten. Maar de toeristen zijn het daar niet altijd mee eens. Zo is er recent een poging gedaan om Robinson te redden. Een boot gevuld met bananen werd aangemeerd aan het eiland om de baviaan over te halen aan boord te gaan. Het plan was om vervolgens de boot te laten afdrijven, in de hoop dat Robinson’s angst voor water groter zou zijn dan zijn angst voor mensen. Maar het werkte niet. Safarigids Honest Siyawareva vertelt:

“Hij kwam, stond lang naar de boot te kijken, maar liep toen doodleuk weg. Wie weet heeft zijn lange gevangenschap hem genezen van z’n criminele neigingen.”

De baviaan zal niet altijd veilig op het eiland kunnen blijven wonen. Stroomopwaarts ligt de Kariba Dam en als de sluizen geopend moeten worden vanwege een zwaar regenseizoen, zal het eiland onderlopen. Het is tot nu toe Robinson’s redding geweest dat de autoriteiten doodsbang zijn om de sluizen te openen. De dam verkeert namelijk in gevaarlijke staat. In 1959 is hij gebouwd op een destijds solide basalten onderlaag. De afgelopen 50 jaar zijn echter de fundamenten van de dam aangetast doordat de stroom water uit de overlaat een enorme krater heeft uitgesleten in het onderliggende basalt. Technici waarschuwen nu dat de gehele dam zal instorten als de noodzakelijke reparaties niet snel worden uitgevoerd.

Een tsunami-achtige muur van water zal dan door de Zambezi vallei stromen en binnen acht uur de grens van Mozambique bereiken. Daar zou de Cahora Bassa stuwdam overstromen en de waterkrachtcentrale die verantwoordelijk is voor 40% van de elektriciteitsproductie van zuidelijk Afrika worden uitgeschakeld. Naast de enorme vernietiging van natuur in het gebied schatten de Zambezi Rivier Autoriteiten dat het leven van 3,5 miljoen mensen op het spel staat.

Hoe dan ook, vroeg of laat zal Robinson ofwel verdrinken ofwel moeten zwemmen. Tot die tijd verschijnen de bavianen nog steeds in de avonduren aan de oever van de Zambezi Rivier waar ze contact zoeken met hun oude leider. Soms komt hij even tevoorschijn. Dan zit hij en luistert een tijdje, om vervolgens weer te verdwijnen in het riet. Wellicht weet hij dat zijn gevangenis net zo veilig is als elke andere plek.

Bron ©PiepVandaag.nl Esther van der Spek