Nieuw onderzoek van journalist Tom Knudson toont aan dat het vangen van rode lynxen voor de bontindustrie ‘booming business’ is in Amerika. Voor de vacht van een rode lynx wordt zo’n 1.000 dollar (920 euro) betaald. Het vangen van de lynxen gebeurt volgens Knudson, senior verslaggever voor Reveal, op een verschrikkelijke manier. Het is een wrede industrie waar nog prehistorische vallen worden gebruikt.

Rode lynx - bobcat
Rode lynx of bobcat | Foto: docentjoyce [CC BY 2.0], via Wikimedia Commons
Rode lynxen leveren voor pelsjagers de hoofdprijs op. Een jas van hoge kwaliteit lynxenbont levert al snel zo’n 150.000 dollar (138.000 euro) op. De rode lynxensoort an sich wordt door het jagen niet bedreigd, maar volgens Knudson is de mishandeling die gepaard gaat met deze jacht een groot ethisch probleem.

De stalen vallen met gekartelde randen, die door de pelsjagers worden gebruikt, klappen dicht zodra een dier er met zijn poot in komt. Het dier lijdt veel pijn en kan alleen door de jager worden bevrijd. Dat kan soms wel dagen duren. In de tussenliggende tijd kan de lynx zijn gestorven door verhongering, uitputting of opgegeten zijn door een ander roofdier. In sommige gevallen is de rode lynx zo wanhopig dat hij probeert zijn poot er af te kauwen of zich los te wringen. Daarnaast worden met de vallen ook heel veel andere dieren gevangen waarvoor de vallen niet zijn neergelegd. Hierdoor zijn ze volgens Knudson net zo kwalijk als landmijnen.

De vallen die door de pelsjagers in Amerika worden gebruikt zijn vanwege hun wreedheid al in zo’n 80 landen verboden. In tegenstelling dus tot Amerika, waar het niet eens verplicht is om elke 24 uur de val te checken. In Amerikaanse staat Nevada hoeft een pelsjager maar eens in de vier dagen zijn val te checken. Hierdoor voeren de meeste dieren die in zo’n val terechtkomen een gigantische doodstrijd. En in het geval de lynx nog niet dood is, kiezen de jagers meestal niet voor de meest humane dood: een kogel. Door een kogel kan immers de pels met bloed worden besmeurd en dat levert de jager minder dollars op. Daarom kiezen de meeste jagers er voor om de lynx te wurgen, wat natuurlijk zeer onwenselijk en onethisch is.

“Zelfs laboratoriumratten worden humaner behandeld dan de dieren die terechtkomen in een Amerikaanse val”, aldus dierenarts T. Winston Vickers.

De bestemming van de pelsen van de rode lynxen wekt de verbazing bij Knudson, deze komen namelijk terecht op de Chinese en Russische markt. Ook hangen er jassen van lynxenbont in dure winkels in Europa. Elk jaar worden er zo’n 50.000 rode lynxen gedood om te eindigen als bontjas. In Amerika is bont volgens Knudson, vanwege zorgen om het welzijn van dieren, uit de mode is geraakt.

Al in de jaren ’90 werd het gebruik van de wrede vallen in de Europese Unie verboden. Doordat er in Amerika nog geen verbod is komt het bont dat met deze vallen is gevangen toch op de Europese markt terecht. Hetgeen onwenselijk is. Naast Amerika, mag de val ook nog worden gebruikt in Canada.

Amerika heeft met de Europese Unie een vrijwillige overeenkomst gesloten op grond waarvan de landen ‘best practice’ standaarden ontwikkelen om het vangen van dieren middels een val diervriendelijker te maken. Maar zoals gezegd, de afspraken zijn op vrijwillige basis. De Amerikaanse staten mogen altijd nog zelf bepalen of ze zich aan de afgesproken standaarden houden.

Wat ook zorgen baart is dat je niet in elke staat een cursus of opleiding moet hebben gevolgd voordat je vallen mag uitzetten. Vanwege de hoge opbrengsten per pels leidt dit er toe dat zeer onervaren mensen uit jagen gaan.

Het vangen van lynxen en andere dieren kan een stuk humaner. In plaats van de stalen gekartelde vallen kunnen de pelsjagers ook vallen gebruiken met een rubberen rand. Nog beter zou het zijn als er geen vallen, maar vangkooien worden gebruikt. Maar het allerliefst zien we natuurlijk dat er geen enkel dier wordt gevangen of gedood voor zijn bontvacht.

We maken ons in het westen ernstig zorgen over de olifanten en neushoorns die er in Afrika worden illegaal gestroopt. Het vangen van dieren met behulp van vallen zoals dat in Amerika, een westers land, plaatsvindt en ook nog eens legaal is, is eigenlijk net zo inhumaan te noemen als de olifanten- en neushoornstroperij. En zeg nou zelf wie, heeft er tegenwoordig nog een bontjas van 150.000 dollar nodig om zich warm te houden?

Bron: National Geographic ©PiepVandaag.nl Lianne Raat