Britse dierenrechtenactivist Jay Tiernan van campagne Stop the Cull is veroordeeld tot een voorwaardelijke celstraf van zes maanden, voor het verstoren van de dassendoding (cull). Hij gaf geen gehoor aan een gerechtelijk bevel dat tegen hem was uitgevaardigd op verzoek van de boerenbond NFU (National Farmers Union); de rechter legde hem daarom minachting voor de rechtbank ten laste. Naast de voorwaardelijke celstraf moet Tiernan een bedrag betalen dat kan oplopen tot 55.000 pond (73.430 euro).

activist
©Yves Adams, Vilda natuurfotografen

De overtredingen die de 44-jarige Tiernan volgens de rechtbank begaan heeft variëren van het filmen van jagers die dassen doden en het uploaden van de video op YouTube, tot het betreden van privégrond. Ook het dragen van een T-shirt met de tekst ‘FCK NFU’ wordt hem niet in dank afgenomen. Verder zou hij verzuimd hebben details over het gerechtelijk bevel te delen met andere demonstranten.

Tiernan is stomverbaasd over de hoge straf die hem is opgelegd:

“Toen ik jonger was zat ik in het Britse leger. Ik geloofde dat we in Engeland rechten hebben en vrij zijn. Het enige wat ik heb proberen te doen is aandacht vragen voor iets dat naar mijn mening verkeerd is. Een straf als deze beïnvloedt niet alleen dierenrechtenactivisten, maar iedereen. Als mensen zich niet kunnen uitspreken, is dat een verdraaiing en corruptie van de wet en rechten.”

De dierenbeschermer is echter niet van plan om te stoppen met actievoeren tegen de dassendoding, nu en in de toekomst, hoewel hij wellicht zijn werkwijze zal moeten aanpassen.

“Ze proberen me tot zwijgen te brengen. Dat zal ze niet lukken.”

De NFU is blij met de opgelegde straf en hoopt dat het een waarschuwing is voor andere demonstranten, dat ‘dergelijk gedrag tegenover personen die niets illegaals doen niet wordt getolereerd’.

Mensen die tegen de dassendoding protesteren doen dit om verschillende redenen. Tiernan:

“Voor mij is het simpel: als veganist vind ik dat alle dieren vrij in het wild horen te leven. Het doden van dassen om op de een of andere manier koeien te ‘redden’ die voor zuivel- en vleesproductie worden gebruikt, is pervers. De melkkoe leeft al een kort, miserabel leven van maar een jaar of vijf, terwijl ze wel vijfentwintig jaar oud kan worden. Dat koeien worden gedwongen tot een cyclus van zwangerschap en scheiding van hun kalveren is al erg genoeg. Maar dat een iconisch, geliefd wild zoogdier wordt uitgeroeid, met als rechtvaardiging dat koeien daardoor een paar maanden langer melk kunnen produceren, is wat mij betreft een gruwel.”

Volgens de rechter die Tiernan veroordeelde, Sir David Eady, is de activist een goed mens. Bij geen van de overtredingen kwam geweld of beschadiging van eigendommen voor en Tiernan heeft zijn verontschuldigingen aangeboden in de rechtszaal. Toch heeft Tiernan volgens hem de overtredingen bewust begaan en hiermee het hof geminacht, wat leidde tot de veroordeling. Mogelijk is er wel ruimte om de straf op te schorten.

Om rechtszaken te kunnen betalen die het gevolg zijn van protestacties tegen de dassendoding is inmiddels een crowdfundingsactie opgezet via GoFundMe.

Al enkele jaren houdt de dassendoding de verhitte gemoederen in Groot-Brittannië bezig. De das is een beschermde diersoort onder de Protection of Badgers Act 1992 en het doden van het roofdier is dan ook illegaal. Er is echter een vergunning uitgegeven door English Heritage voor het massaal afmaken van dassen om de verspreiding van rundertuberculose tegen te gaan. Voornamelijk boeren en (conservatieve) politici hebben het gemunt op de das: zij beschouwen dit wilde dier als de zondebok. Volgens de huidige plannen duurt de dodingsperiode in totaal tien jaar, waarbij 130.000 dassen moeten worden gedood. Lang niet elke das is drager, geschat wordt dat zeker 75% van de dassen geen tbc heeft. Ook andere dieren kunnen de ziekte verspreiden. Daarnaast wordt de ziekte voornamelijk overgedragen van rund op rund. Tegenstanders van de dassendoding (het merendeel van de Britse bevolking) pleiten voor vaccinatie van dassen. Dit gebeurt weliswaar op kleine schaal, maar de doding gaat verder gewoon door. Zo is het plan om dit jaar in de voorzomer te starten met  de jacht, in plaats van in het najaar. Op deze manier worden meer dassen, waaronder jongen, gedood.

Dominic Dyer van Care for the Wild zegt over de cull:

“De dassendoding is inhumaan, onwetenschappelijk en pure geldverspilling. De kosten lopen op tot zo’n € 6.500 per gedode das, een onvoorstelbaar bedrag dat door de belastingbetaler wordt betaald.”

Bronnen: The Guardian, BBC, Stop the Cull ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde