Karen’s blog: Jagersvereniging geeft geen barst om milieu, dierenwelzijn of biodiversiteit 

‘Jagersvereniging is in beroep gegaan tegen de beslissing op bezwaarschrift van Gedeputeerde Staten van de Provincie Noord-Brabant.’ Toen ik dit las dacht ik dat het zou gaan om een zaak tegen de Jagersvereniging, waarin deze jagende mensen die er plezier aan beleven om dieren te doden, eindelijk een keer geen toestemming hadden gekregen om hun hobby over de ruggen van dieren uit te oefenen.

Maar niets is minder waar. De club ging in beroep tegen een uitspraak waarin een aantal organisaties de gelegenheid heeeft gekregen om de populatie verwilderde katten via diervriendelijke sterilisatieacties onder controle te houden c.q. terug te brengen.

De jagersvereniging beroept zich daarbij op het feit dat ze belanghebbende zouden zijn omdat een dergelijke sterilisatieactie hun belangen direct treft. Ik heb het een aantal maal gelezen en het staat er echt: ‘Het besluit treft de vereniging en zijn leden rechtstreeks’. Veel gekker moet het niet worden in dit land. Tegenwoordig is het dus zo dat als je dieren beschermt je degenen die deze dieren wil doden in hun belang treft.

De argumentatie hierbij is dat het uitzetten van katten grote negatieve ecologische gevolgen zou hebben en dat dit niet los kan worden gezien van het duurzaam beheer van populaties in het wild levende dieren, de bestrijding van schadeveroorzakende dieren en (daar hebben we hem) de uitoefening van de jacht.

Hiermee wordt eindelijk ook door deze club erkend dat de jacht iets geheel anders is dan duurzaam beheer van populaties, want anders had dit niet als een afzonderlijk item hoeven te worden opgenomen, maar dat terzijde.

Het gaat mij meer om de brutaliteit waarmee deze club elke ander methode om een populatie dieren diervriendelijk onder controle te krijgen per definitie steeds maar weer aanvecht, om vooral aan hun eigen behoefte om dieren af te kunnen blijven schieten, te kunnen blijven voldoen. Het gaat hen niet (vooral niet) om daadwerkelijk de oorzaak van het probleem op te lossen, maar om zoveel mogelijk te kunnen blijven schieten.

De veroorzaker van elk probleem is altijd de vos, de kat, roofvogels of wat dan ook, maar altijd iets wat leeft en wat afgeschoten kan worden. Ik heb deze club nog nooit betrapt op een zinnige bijdrage die daadwerkelijk een probleem fundamenteel aanpakt.

Ook in dit geval wordt alle munitie gericht op de Gedeputeerde Staten die het lef heeft gehad om een diersoort zomaar te laten leven en misbruiken ze de achteruitgang van weidevogels en andere diersoorten (niet duidelijk welke dat dan zijn) als argument om verwilderde katten hiervan als veroorzaker aan te wijzen.

Gemakshalve gaan ze voorbij aan het bewezen feit dat de achteruitgang met name komt door de intensieve landbouw en de hiermee gepaard gaande verschraling van gebieden, gebruik van allerlei pesticiden in de landbouw en de klimaatverandering.

Ze vergeten ook weer gemakshalve natuurlijk dat de intensieve veehouderij met name verantwoordelijk is voor de achteruitgang van 80 procent van de insecten, dat deze afname een gigantische achteruitgang van de vogelstand tot gevolg heeft gehad en dat dit niets, maar dan ook helemaal niets van doen heeft met een paar katten die verwilderd zijn.

Ik ga verder niet eens in op de argumenten van de Jagersvereniging. Het simpel aangeven dat de TNR-methode wetenschappelijk ter discussie zou staan zonder enige onderbouwing is het uitkramen van pure populistische onzin. Dit terwijl men weet of zou moeten weten dat de TNR-methode een vele jaren met succes uitgevoerde en beschreven methode is, waarmee een populatie zwerfdieren in bepaalde gebieden onder controle kan worden gehouden, mits op de juiste wijze uitgevoerd.

De RSPCA heeft complete protocollen hiervoor opgesteld en heeft ook aangetoond dat deze methode wel degelijk werkt, en ook de Nederlandse Dierenbescherming heeft TNR-teams.

Wat in ieder geval niet werkt, en dat is ook overal aangetoond, is het simpelweg afschieten van zwerfdieren, zoals met enige regelmaat nog steeds helaas gebeurd in bepaalde landen.

De door de Jagersvereniging opgeworpen vragen aangaande de onderbouwing geldt natuurlijk ook omgekeerd: Is het doden van zwerfkatten dan wel een wetenschappelijk methode, dubbelblind graag,  om het aantal weidevogels weer op peil te krijgen? Wat zijn verwilderde katten, of is het elke kat die buiten loopt? Wat is dan de nulstand waar ze zo graag naar verwijzen? Waar is het wetenschappelijke bewijs dat de verwilderde katten de veroorzakers zijn en dus niet de intensieve landbouw, en ga zomaar door. Sterker: er is zelfs onderzoek dat aangeeft dat katten de populatie van andere roofdieren zoals de rat terugdringt en daardoor juist meehelpen de populatie van bepaalde weidevogels op peil te houden.

De enige conclusie die ik kan trekken is dat deze jagersvereniging geen barst geeft om milieu, dierenwelzijn of biodiversiteit, laat staan om ecologische gevolgen van hun handelen.

©AnimalsToday.nl Karen Soeters