Ingezonden brief: Het maakt geen reet uit hoe mooi of lelijk een hond is (deel 1) 

Al jaren liep ik met de wens in het buitenland vrijwilligerswerk voor dieren te doen. Toen ik rond de zomervakantie hierover aan het nadenken was, bedacht ik het me ineens: “Natuurlijk! Ik wil naar Rudozem Street Dog Rescue in Bulgarije! Ik volg ze al jaren via Facebook en het lijkt me geweldig de oprichters te ontmoeten en de honden te helpen.”

RSDR is opgericht door een Brits gezin, dat de vele Bulgaarse straathonden redt en veiligheid biedt. Ik las op hun site dat je als vrijwilliger vooral honden aandacht gaat geven. Wandelen, knuffelen, zelfvertrouwen geven, trimmen, wassen… LET’S GO!

Pas toen het plan rond was, realiseerde ik me dat ik daar een hond kan uitkiezen om te adopteren. We wilden namelijk een hond gaan adopteren, dus perfect! Extra spannend dus: in Bulgarije vrijwilligerswerk doen én mijn toekomstige hond ontmoeten.

Hoe kunnen mensen toch zoveel pups op de wereld laten komen, als er zó veel honden baas- en thuisloos zijn? Ze willen allemaal zó graag...

Knappe honden
Voor vertrek had ik nog geen idee wie het ging worden. Wel had ik al bepaalde knappe honden op het oog. Eenmaal daar kregen we een rondleiding van oprichter Tony, waarna we even moesten bijkomen. Wát een hoop honden. Stuk voor stuk proberen ze je aandacht te trekken, in de hoop dat je ze mee naar buiten neemt voor een knuffel en wandeling. Je kunt maar één (hooguit twee) honden tegelijk mee naar buiten nemen en er zijn er 200. Je kunt ze nooit allemaal de aandacht geven die ze verdienen. Dat was heel confronterend en overweldigend. Hoe kunnen mensen toch zoveel pups op de wereld laten komen, als er zó veel honden baas- en thuisloos zijn? Ze willen allemaal zó graag.

Ik merkte al snel dat de meeste honden ontzettend lief, mensgericht en aanhankelijk zijn. Honden uit het buitenland krijgen snel de stempel “die hebben een rugzakje, je weet niet wat ze hebben meegemaakt, zijn hele moeilijke honden”. Veel honden zijn als pup bij RSDR gekomen, waardoor ze alleen maar liefde hebben gekend. Ook veel volwassen binnengebrachte honden leren door RSDR mensen vertrouwen en draaien helemaal bij. Dit zijn stuk voor stuk honden die een baasje verdienen en het goed zouden doen in een gezin.

Maar hij is zo mooi…
In het begin van onze werkvakantie was ik erg gefocust op mijn favorieten: de honden die ik qua uiterlijk erg leuk vond. Deze honden waren helaas erg bang. Het leek mij een mooie uitdaging om die angst bij ze weg te nemen, maar ik werd gewaarschuwd dat dat voor een eerste eigen hond misschien een iets te grote uitdaging was. Maar hij is zo mooi! Zucht…

Later werd de riem van een kortharig, witblond teefje in mijn handen gedrukt. Niet mijn type, maar ik wil zoveel mogelijk honden aandacht geven. Niet alleen degene die mij leuk lijken. Samen met mijn vriendin en haar toegewezen hond liepen we een eindje. We gingen even in het gras zitten.

Met haar pretbekkie kwam ze op me af, gooide haar (iets te dikke) lijf tegen me aan, nodigde me uit voor een knuffelbeurt en lebberde mijn gezicht af.

Verliefd
En toen gebeurde het. Ik werd verliefd. Zoey (toen nog ‘Drika’) verkocht zichzelf aan me, alsof haar leven er vanaf hing. Met haar pretbekkie kwam ze op me af, gooide haar (iets te dikke) lijf tegen me aan, nodigde me uit voor een knuffelbeurt en lebberde mijn gezicht af. Mijn vriendin werd er zelfs emotioneel van, omdat dit zo duidelijk een match was. Het was de eerste hond waarmee ik overduidelijk van twee kanten een klik had.

En weet je? Honden worden vanzelf superknap, als je elkaar goed leert kennen en hun geweldige karakter naar boven komt.

De dagen erna heb ik toch nog flink getwijfeld. Zoey is een prachtige hond, maar gewoon niet mijn type. Kortharig en effen, saaaai! Maar ze had mijn hart al gestolen. Ik kon niet meer terug. Nog nooit realiseerde ik me zo duidelijk dat uiterlijk er écht niet toe doet. Iedereen vraagt ook welk ras Zoey is. Geen idee. En als ik het wel zou weten, wat dan? Wat zou het geweldig zijn als mensen minder afgaan op uiterlijk en meer gaan kijken naar karakter. Ga gewoon naar een asiel en laat het gebeuren. Laat de hond jou kiezen, in plaats van andersom. Grote kans dat jullie vrienden voor het leven worden. En weet je? Honden worden vanzelf superknap, als je elkaar goed leert kennen en hun geweldige karakter naar boven komt.

Knuffelkont
Nu is ze een half jaar bij ons en we zijn helemaal gek op haar. Zoey gelukkig ook op ons. Ze is nog steeds die knuffelkont die ze daar was. Ze had wel erg moeite met haar nieuwe omgeving (veel vliegtuigen, snelweg op de achtergrond, veel mensen) en was heel onzeker. Maar ja, can you blame her? Na 3,5 jaar in the middle of nowhere tussen de honden is dit wel even anders. Ze heeft al enorme stappen gezet en we zijn supertrots op haar!

Ze miste haar hondenvrienden
Toch bleef ik het idee hebben dat Zoey haar hondenvrienden miste. Van 24/7 tussen de honden naar 24/7 tussen de mensen is voor haar moeilijker dan we hoopten. We lieten een 2e hondje logeren, om te zien of dat haar helpt. En wat bleek? Ze fleurde he-le-maal op. Niet meer onzeker, maar speels en vrolijk!

In deel 2 vertel ik hoe Zoey’s soulmate Ted bij ons is gekomen. Natte ogen en kippenvel gegarandeerd! Hou Animals Today in de gaten!

Hond adopteren?
Ook zo’n geweldige hond adopteren? Op de site van RSDR Nederland kun je zien welke honden er allemaal beschikbaar zijn (ook pups). Kijk hier voor de teefjes, en kijk hier voor de reutjes.

Simone Hervij is grafisch ontwerpster bij haar eigen bedrijf SuperTiny

©AnimalsToday