Je ziet het onder meer op de menukaart bij het afhaalrestaurant op de hoek: speenvarken. Geen varken maar een biggetje van hooguit twee tot zes weken jong. Een dier dat nog moedermelk hoort te drinken, een babyvarken dus. Maar deze speenvarkens zijn de afvallers, de zwakke, de misvormde biggen die niet meekunnen met hun sterke broers en zussen. Ze worden niet vetgemest, want dat loont niet. In plaats daarvan belanden ze aan het spit, op de BBQ of op tafel met een appel in hun mond.

Elk jaar gaan in Nederland 250.000 tot 500.000 piepjonge biggen naar de slacht. Waarom? Omdat ze niet ‘perfect’ genoeg zijn. Een navelbreuk, te kleine ribben of een huidaandoening zijn al redenen om ze af te schrijven. Volgens de varkensboeren zijn ze ongeschikt om op te groeien tot slachtrijp gewicht, maar tóch goed genoeg om direct te doden als ‘slachtbig’. Deze dieren zijn niet ‘perfect’ omdat ze niet voldoen aan ‘de wens van uniformiteit’, aldus varkensarts Arie van Nes:
“Het hele slachtproces is ingericht op de grootte van een varken, die er altijd hetzelfde uitziet. Doordat alle varkens dezelfde lengte en grootte hebben, kunnen veel processen geautomatiseerd worden.”
Een kort leven als speenvarken, een lange lijdensweg
Nederland is een van de grootste varkensvleesproducenten van Europa, met 12 miljoen varkens per jaar. Maar er is nauwelijks vraag naar speenvarkens in ons eigen land. Dus wat gebeurt er met deze jonge dieren? Ze gaan levend op transport, soms dagenlang, naar landen als Kroatië, Spanje en Italië om daar alsnog geslacht te worden. Het transport naar de slachterij duurt vaak tot 22 uur, maar de totale reis kan veel langer zijn. Na het ophalen van de biggen op de boerderij gaan ze naar verzamelplaatsen, waar ze soms uren tot dagen moeten wachten. De omstandigheden daar zijn erbarmelijk, denk aan hittestress, koudestress en vechtpartijen door overvolle hokken en het samenvoegen van dieren van verschillende boerderijen.
.
Mengen onbekende varkens in slachthuis na 15 augustus beboet
Biggen in de vee-industrie: een kansloos bestaan
Het leven van een big lijkt sowieso op een meedogenloze computergame, maar dan zonder winnaars. Van de miljoenen biggen die in Nederland jaarlijks ter wereld komen haalt een schrikbarend aantal de eindstreep niet. Elk jaar sterven meer dan 5 miljoen biggen nog voordat ze slachtrijp zijn. Ze worden doodgeboren, vertrapt, verhongeren of sterven omdat ze te zwak zijn om te overleven. Dit zijn biggen die nog niet eens de slachtleeftijd van een speenvarken halen.

De varkensindustrie streeft naar maximale ‘productie’: steeds meer biggen per worp. Zeugen worden zo gefokt dat ze extra tepels hebben om meer jongen te voeden. Maar met grotere worpen stijgt ook het aantal biggen met een te laag geboortegewicht. Deze kleintjes zijn kansloos, want te zwak, te licht, kortom, ze zijn niet rendabel voor de varkenshouder. Wat er met deze biggen gebeurt, blijft een taboe. Maar de realiteit is gruwelijk. Op varkensbedrijven worden de zeer zwakke biggen vaak met brute kracht gedood door ze tegen een muur of hokrand te slaan. Dit is geen uitzondering en zeker geen strafbaar feit. Dit is volledig legaal. De Europese wet staat toe dieren onder de 5 kilo buiten het slachthuis te doden met een ‘krachtige en nauwkeurige slag op de kop’.

Plofbiggen
Halen de biggen de eindstreep wel, dan volgt na ongeveer zes maanden de slacht. Dan zijn het uit de klauwen gegroeide biggen van zo’n 115 – 120 kilo. Van nature kunnen ze wel 15 tot 20 jaar oud worden. Slechts 1 procent van deze dieren mag buitenlucht en modder ervaren; de biologische varkens. De rest leeft hun korte leven in overvolle, smerige en stinkende stallen. Hun staarten worden afgeknipt en hun tanden afgeslepen. Dierenwelzijnsorganisaties wijzen al jaren op de misstanden, maar de industrie draait door, gedreven door winst in plaats van welzijn. Varkens worden gezien en gebruikt als producten, niet als levende wezens. Of ze nu na zes weken aan het spit belanden of na zes maanden in de slachterij; hun lot staat vanaf de geboorte vast.
Bronnen:
- Animals Rights
- Eyes on Animals (petitie)
- Keuringsdienst van Waarde | KRO-NCRV
- NOS
- Pig Business
- Varkens in Nood [1, 2]
- Volksrant
- Lees ook op AnimalsToday:
.
Documentaire SAM een integere liefdesverklaring aan het varken
©AnimalsToday.nl Mariska van Geelen