Geliefd stinkdier Buddy zwierf ruim drie maanden lang op straat, maar werd afgelopen week in een dorp verderop teruggevonden. Fijn voor deze familie, maar is het houden van een stinkdier eigenlijk een goed idee?
Stinkdier Buddy verdween op 21 februari van de familieboerderij van Emily Tilbrook, in het Britse Suffolk. Hij had een tunnel gegraven en ontsnapte van het terrein. Emily vreesde dat haar ongewone huisdier dood was, want de boerderij ligt vlak naast een drukke snelweg. Toen kreeg ze ineens een telefoontje van een echtpaar een dorpje verderop. Het echtpaar vermoedde namelijk dat de inmiddels in Suffolk beroemde Buddy in hun tuin in een bramenstruik zat. De familie Tilbrook was enorm blij om Buddy weer terug te zien.
“Buddy is gewoon een schatje. Ik dacht niet dat ik hem ooit zou vinden.”
Stinkdieren zijn leuke, grappig uitziende dieren. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Emily op slag verliefd werd op Buddy toen ze hem in 2023 zag. Het diertje woont sindsdien op de landbouwgrond van het gezin en eet hij alles, van gekookte kip en bessen tot wormen en groenten. Hoewel hij erg schuw is en bang is voor harde geluiden, heeft hij volgens Emily een goede band opgebouwd met haar en haar partner. Na zijn verdwijning haalde ze daarom alles uit de kast om het dier weer te vinden. Een enorme zoekactie werd gestart, en uiteindelijk werd Buddy aangetroffen en weer teruggebracht naar zijn ‘huis’.
Is Buddy weer thuis?
De vraag echter of Buddy de boerderij als thuis ziet, is een heel andere. Stinkdieren zijn niet geschikt om te worden gehouden als huisdier. Stinkdieren dragen nare, op mens overdraagbare ziektes met zich mee. Daarnaast stellen ze specifieke eisen aan hun leefomgeving, voedsel en gedrag. Van nature eten ze vooral dierlijk voedsel, zoals insecten, larven en kleine zoogdieren als muizen of jonge vogels. Maar stinkdieren zijn ook opportunisten en eten vooral wat ze tegenkomen. Dat maakt dat ze in een huisdiersituatie snel verkeerd eten. Zo geven mensen een stinkdier vaker plantaardig voer, en soms zelfs menseneten. Stinkdieren die uit een huishouden komen, zijn dan ook vaak veel te vet.
Zo ook stinkdier Buddy in Suffolk. Zoals zijn eigenaar zegt, was Buddy aan de forse kant toen hij verdween en kwam hij ‘erg ondervoed‘ weer terug. Het zou zo maar kunnen dat Buddy zich in de drie maanden van zijn avontuur beter heeft gevoed, meer heeft bewogen – en een leukere tijd heeft gehad, maar dat vertelt het verhaal niet.
Een stinkdier gedraagt zich ook niet als huisdier
Want ook qua gedrag past een stinkdier niet bij het huishouden van de mens. Een stinkdier leeft weliswaar solitair, maar is vooral ’s nachts wakker. Overdag zoekt hij een schuilplaats en laat zich niet zien. In de natuur gaat het stinkdier als het donker wordt op pad in een bos of op een vlakte. Daar leeft hij zich uit in urenlang jagen en voedsel zoeken. Dit gedrag kan hij niet vertonen in een huis of bench. Met als gevolg dat het stinkdier zich gaat vervelen en beschadigend of stereotiep gedrag gaat vertonen.
Is Buddy nu beter af?
Dus hoe fijn het voor de familie Tilbrook ook is, en hoe ruim Buddy’s verblijf op de boerderij ook is, een stinkdier is geen huisdier. De poging van Buddy om te ontkomen, is helaas voor hem mislukt. Het zou fijn zijn als de familie uit liefde voor hun huisdier besloten om Buddy af te staan en over te dragen aan verantwoordelijke opvang in een gebied waar hij kan rondstruinen en leven als een stinkdier. Dan zou dit verhaal werkelijk een goede afloop krijgen.
bronnen:
©AnimalsToday Sophie Jongma
