Een asiel voor vissen, want ‘elke vis heeft een zieltje’ 

Het dierenasiel kennen we allemaal voor huisdieren als honden, katten en knaagdieren. Vissen vind je er niet of nauwelijks. Terwijl vissen ook worden gehouden als huisdier. Wat gebeurt er met vissen als iemand er niet meer voor kan of wil zorgen? Danny Stolk vroeg dit zich ook af en begon zo’n tien jaar geleden een vissenasiel. Zijn asiel voor vissen heeft inmiddels 3000 bewoners.

Voor zover bekend heeft Danny Stolk het enige asiel voor vissen in Europa. Hij begon klein in Delft en is ondertussen verhuisd naar een groter onderkomen in Sliedrecht en runt het samen met een groep vrijwilligers. Het vissenasiel biedt opvang aan zo’n 3000 vissen.

Vissen levend door wc gespoeld

In Nederland worden ongeveer zestien miljoen siervissen gehouden. Van goudvissen alleen al worden er per jaar zo’n vijf tot tien miljoen verkocht. Dat is ontzettend veel. Als je weet dat een goudvis met een goede verzorging wel 20 tot 40 jaar oud kan worden, dan kan je je terecht afvragen waar al deze vissen blijven. Helaas sterven ze vaak jong. Door een slechte verzorging of men wil ervan af en spoelt ze levend door de wc of dumpt ze in de sloot. Het zijn letterlijk wegwerpartikelen geworden. Het feit dat er ‘maar’ 3000 vissen in het asiel verblijven, is schrijnend als je weet hoeveel er per jaar verkocht worden.

Rondjes zwemmen

Danny weet als geen ander hoe tragisch de situatie is voor vissen. Het is te makkelijk om een vis te kopen. Vaak wordt er zonder enige kennis of uitleg door de verkoper, een vis als huisdier aangeschaft. Vissen, zoals elk (huis)dier, hebben specifieke zorg nodig. Zorg die bij hen past. Nog steeds zie je bijvoorbeeld goudvissen in ronde kommen rondzwemmen bij mensen thuis. Een goudvis zal hier niet oud in worden en zeker niet gelukkig. In Duitsland is het houden van een vis in een ronde kom zelfs al verboden. En terecht; het is dierenmishandeling.

Kleine visjes worden groot

Het komt ook voor dat vissen veel groter worden dan verwacht. Twee jongemannen uit België kwamen deze week langs bij het vissenasiel met twee vissen van de soort pangasius (reuzenmeerval) Deze waren veel groter geworden dan verwacht en ze hadden er geen ruimte voor in hun aquarium. Gelukkig wisten ze van het bestaan van het vissenasiel af. Terwijl ze daar waren, adopteerden ze een aantal kleinere vissen, waar ze wel ruimte voor hadden thuis. Zij waren oprecht blij dat ze een onderkomen hadden gevonden voor hun vissen. Deze vissen hadden geluk.

Een vissenasiel? ‘Elke vis heeft een zieltje’

Voor Danny is het duidelijk wat er moet gebeuren om het leven voor vissen te verbeteren. Het begint met het besef dat vissen wel degelijk gevoel hebben en ook pijn en angst kunnen ervaren. Men is aangeleerd dat vissen geen gevoel hebben. Niet is minder waar. Als je dit eenmaal door hebt, dan is het moeilijker om onzorgvuldig met dit dier om te gaan. Vrijwilliger René Gode:

“Mensen worden opgevoed met het idee dat een vis geen gevoel heeft, geen pijn. Maar als wij hier de temperatuur drastisch zouden veranderen, zie je dat gauw genoeg aan die beestjes. Zeer spijtig dat mensen zo denken.”

Dat vindt ook Danny:

“Er zit ook gewoon een zieltje in.”

Hij wil meer voorlichting over de verzorging van vissen:

“Het zou mooi zijn als je een soort examen moet afnemen, voordat je een dier, welk dier dan ook, in huis neemt. Het is te makkelijk om een dier aan te schaffen zonder dat je er iets vanaf weet of dat je er goed over na hebt kunnen denken.”

Ook al zorg je nog zo goed voor je dier, toch kan het soms noodzakelijk zijn dat je een ander onderkomen moet zoeken. Dan is er het asiel voor vissen van Danny. Hiervoor is meer bekendheid nodig zodat men Het Vissenasiel ook weet te vinden. En het zou helemaal mooi zijn als er meerdere vissenasielen bij zouden komen.

Het asiel voor vissen

Samen met zijn team runt Danny het asiel vrijwillig. Ze houden het draaiende met behulp van donaties en de inzet van vrijwilligers. Danny heeft een eigen transportbedrijf en doet het asiel ernaast. Binnenkort verwacht hij de ANBI-status te krijgen. Dit zal helpen met meer donaties, omdat men weet dat het een betrouwbare plek is. Ook is het cruciaal dat mensen vissen adopteren bij het asiel en niet kopen in de dierenwinkel. Danny en zijn team delen maar wat graag hun kennis. Deze vissen verdienen allemaal een groot gouden aquarium. Meer informatie vind je hier.

Bronnen:

• AD
• Sophia-Vereeniging
• Vissenbescherming [1, 2]
• Lees ook op AnimalsToday:
  .

Asiel voor vissen

©AnimalsToday.nl Mariska van Geelen