Hun lot: slacht of gevangenschap

250 dolfijnen die in paniek de baai in worden gedreven, baby’s die tevergeefs in de chaos bij hun moeders proberen te blijven, wanhopige oudere en jonge familieleden die wreed uit elkaar worden gehaald, angstig roepend. Onder hen een opvallende baby, een witte tuimelaar die inmiddels uit zee en bij zijn moeder vandaan is geroofd om tentoongesteld te worden. De vele dolfijnen, gevangen tussen netten en de kust, vechten voor hun vrijheid en hun leven: ze verliezen de strijd. De vissers en dolfijntrainers van Taiji, Japan, tonen hun meedogenloosheid tijdens een van de grootste vangsten van walvisachtigen in jaren.

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

Elke keer als de Cove Guardians van Sea Shepherd, die gedurende het jachtseizoen in Taiji verslag doen van de gruwelijke behandeling van kleine walvisachtigen, vissersboten aan de horizon zien verschijnen, hopen ze dat de vissers onverrichter zake huiswaarts keren. Tot hun grote schrik was de groep dolfijnen die op vrijdag 17 januari richting de baai werd gedreven juist extreem groot.

De vissers dreven een kolossale groep van zo’n 250 tuimelaars richting Taiji en stuurden ze met netten in vijf groepen de baai in, om ze daarna in twee groepen gevangen te houden. Ondertussen werden 4 slanke dolfijnen, die de vissers een paar dagen eerder hadden gevangen, per vrachtwagen vervoerd richting Osaka. Hun bestemming is onbekend.

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

Sea Shepherd deed in 2003 voor het eerst verslag van de slachting in Taiji. Alex Cornelissen, Sea Shepherd-kapitein, was erbij. Hierna volgde meer media-aandacht, waaronder de spraakmakende documentaire ‘The Cove’ van Ric O’Barry, voormalig dolfijntrainer en sinds jaren bevlogen dierenrechtenactivist.

Cornelissen geeft aan dat de vangst meestal bestaat uit groepen van tussen de 5 en 40 dolfijnen. 250 dieren op één dag in de ‘Killer Cove’ is dan ook een historisch dieptepunt.

Gevangenschap of slacht

Zaterdagochtend (Japanse tijd) begon het selectieproces. De angstige dieren probeerden de langsvarende trainers en vissers te ontwijken en terug te keren naar hun familieleden, maar konden niet anders dan hun onzekere lot afwachten. Zeker 25 van de mooiste dolfijnen, waaronder de bijzondere albinobaby, werden weggevoerd of apart gehouden, ongetwijfeld op weg naar een leven van gevangenschap in een dolfinarium ergens ter wereld. Op zondag ging de schifting verder. Vissers wikkelden dolfijnen in netten en brachten ze naar de kust waar trainers de dieren inspecteerden. Nog eens 15 dieren werden uitgekozen voor dolfinaria. Eén dier kwam bij de ruwe behandeling om het leven.

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

De overgebleven 200 dieren, te oud of niet mooi genoeg volgens de dolfijntrainers, zullen waarschijnlijk maandag worden gedood door middel van een metalen staaf die in hun ruggengraat wordt gedreven of door verdrinking, waarna ze aan hun staart naar de verwerkingsboot worden gesleept, ontdaan van hun ingewanden, om in het slachthuis te eindigen.

Cornelissen, die in 2003 in Taiji aanwezig was, weet dat de frustratie van de Sea Shepherd Cove Guardians enorm groot is.

‘Je wilt iets doen, de dieren redden, maar het kan niet. De Cove Guardians kunnen iedere dag geconfronteerd worden met een bloedbad, dat is buitengewoon moeilijk voor ze. Dit is een van onze zwaarste campagnes.’

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

Witte baby boegbeeld voor tragedie

De kleine albinodolfijn, door de dierenbeschermers liefkozend ‘Angel’ genoemd, zal hoogstwaarschijnlijk de meeste centen opleveren. Het kalfje, zich vast niet bewust van zijn witte kleur, werd als eerste weggeroofd van zijn moeder en overgebracht naar het Taiji Whale Museum. Hier zullen toeristen zich aan hem vergapen en dolfijnvlees in de cadeaushop kopen. Na de vangst bleef zijn gefrustreerde moeder naar hem zoeken, om daarna onder water te verdwijnen en niet meer boven te komen. Of het jonge dier zonder zijn moeder levensvatbaar is, zal de tijd uitwijzen, maar deze kans is klein.

Dit weekend is een petitie opgestart om Angel vrij te krijgen. Hoewel het dier vast in het wild niet alleen kan overleven, zonder zijn moeder en familie en omdat het een albino is, zou een zeereservaat van een dierbeschermingsorganisatie een betere optie zijn dan het Whale Museum.

Het ene moment vrij in de oceaan, een paar uur later in gevangenschap. Dit zijn de eerste beelden van Angel en enkele andere dolfijnen in het Taiji Whale Museum: 

In 2006 was Ric O’Barry getuige van de vangst van een andere bijzondere dolfijn, met 4 vinnen in plaats van 2. Ook deze dolfijn werd tentoongesteld in het Taiji Whale Museum, waar het dier na 6,5 jaar gevangenschap overleed.

Dolfinaria financieren bloedbad

Zoals Sea Shepherd-vrijwilliger en PiepVandaag-columnist Erwin Vermeulen al vaker beschreef, komt de halfjaarlijkse drijfjacht niet voort uit traditie (de dekmantel waarmee Japan de jacht op walvisachtigen vergoelijkt), maar uit geldelijk gewin. Weliswaar worden vele dolfijnen en bruinvissen op een gruwelijke manier gedood, geslacht en opgegeten, maar de voornaamste drijfveer is de verkoop van de mooiste dieren aan dolfinaria.

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

‘Dolfijnen leveren tussen $20.000 – $50.000 op en zijn dus zeer winstgevend’, aldus Cornelissen.

Soms blijkt voor een dolfijn zelfs $150.000 neergeteld te worden.

Cove Guardian Melissa Sehgal zegt in een interview met Jane Velez-Mitchell:

‘Mensen die aquaria en shows met walvisachtigen ondersteunen, dragen bij aan het bloedbad in Taiji. Ze zijn net zo schuldig als de vissers.’

Ook Cornelissen vindt dat bezoekers geen excuus meer hebben, ook al worden ze voorgelogen door mariene parken en dolfinaria. Er is zoveel goed gedocumenteerde informatie te vinden, dat niemand kan zeggen dat hij of zij niet weet welke ellende achter de kunstjes schuilt.

‘Geen enkel dier hoort zo behandeld te worden, als slaaf. Dit valt niet goed te praten en moet direct stoppen. Mensen moeten niet meer gaan!’

Niet alleen de Japanse dolfinaria en aquaria nemen de getraumatiseerde dolfijnen uit Taiji af. De dieren worden de hele wereld overgevlogen, naar landen in Azië, het Midden-Oosten en Zuid-Amerika, waar velen voortijdig zullen sterven. Sommige dolfinaria, zoals het Dolphin Bay in Dubai, durven zelfs te beweren dat de optredende dolfijnen, waarmee je ook kunt zwemmen, mede voor educatie- en conservatiedoeleinden worden gehouden.

Beroofd van hun elementaire recht, vrijheid, en ver van hun familie worden ze de rest van hun leven in een klein bassin vastgehouden om kunstjes te vertonen voor publiek dat hun eigen dagje uit belangrijker vindt dan het welzijn van de dieren waarvoor ze klappen.

‘Wat ik het meest storend vind, is dat dolfinaria het lef hebben om te zeggen dat deze dieren zich prettiger voelen in gevangenschap dan in de oceaan. Ter vergelijking: alsof mensen het meer naar hun zin zouden hebben in de bajes dan daarbuiten.’

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

Geen repercussies

Een kleine troost is dat deze wrede praktijken dankzij de Cove Guardians direct wereldkundig worden gemaakt. Geen land kan zeggen dat de misdadige manier waarop Japan deze gevoelige dieren behandelt niet bekend is. Helaas kijkt de wereld toe en laat Japan zijn gang gaan.

Volgens Cornelissen zijn weliswaar veel landen tegen de wrede dolfijnjacht, maar willen ze hun economische belangen niet op het spel zetten. Handel is belangrijker dan dolfijnen.

Zelfbewustzijn

Steeds duidelijker wordt dat walvisachtigen een bewustzijn hebben dat vergelijkbaar is met dat van mensen, wat betekent dat hun beleving (zoals van geluk en verdriet) zeer waarschijnlijk ook vergelijkbaar is.

Cornelissen: ‘Mijn ervaring met walvisachtigen is dat zij een hoog bewustzijn hebben. Ze zijn heel sociaal en hun familieband is zo sterk, dat ze zelfs niet vluchten als ze de kans krijgen, omdat ze hun familie niet achter willen laten. Wellicht is hun sociale band zelfs sterker dan die van mensen. Onderzoekers hebben echter de laatste jaren meer onderzoek gedaan naar de manier waarop deze dieren ons kunnen vermaken, dan hoe ze in hun natuurlijke omgeving met elkaar omgaan. Gelukkig wordt hier steeds meer over bekend.’

dieptepunt
Foto via Sea Shepherd

Operation Infinite Patience

Zo’n 20.000 dolfijnen en bruinvissen worden jaarlijks gedood in Japanse wateren, waarvan ongeveer 2.000 in Taiji. Sinds 2010 voert Sea Shepherd Conservation Society campagne in Taiji. Deze campagne luistert naar de naam Operation Infinite Patience. Zes maanden lang reizen de Cove Guardians uit verschillende delen van de wereld, waaronder Nederland, naar Taiji om live verslag te doen van de gruwelpraktijken ter plaatse.

Sea Shepherd is vooralsnog één van de weinige organisaties die het gehele jachtseizoen ter plaatse actief is met als doel het bloot- en vastleggen van de gewelddadige praktijken; het afslachten van talrijke groepen dolfijnen en het vangen en doorverkopen van dolfijnen ten behoeve van de wereldwijde entertainment industrie. De door de Cove Guardians verzamelde beelden, zowel video’s  als foto’s, worden dagelijks wereldwijd verspreid, onder andere via websites en sociale media. Op deze wijze legt Sea Shepherd bloot wat anders verborgen blijft.

Er moet een einde komen aan deze wrede dolfijnjacht. Teken ook deze petitie van Save Japan Dolphins.

Volg de actuele gebeurtenissen in de baai van Taiji via live stream van Sea Shepherd en via Facebook.

Bronnen: Sea Shepherd< en Dolphin Project

©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde