Onze zeeën en oceanen zitten vol met (plastic) afval. En dat is een groeiend ecologisch en economisch probleem voor eilandstaten, zo verklaart Bradnee Chambers, secretaris van het VN-verdrag voor de bescherming van migrerende diersoorten (CMS), naar aanleiding van de Internationale Dag van de Biologische Diversiteit.

Plastic soep - Amsterdam afval
Plastic soep – Amsterdam | Foto: Odi Busman

Tijdens de Internationale Biodiversiteitsdag afgelopen 22 mei stelden de Verenigde Naties (VN) dit jaar de eilanden centraal. Afgelegen eilanden zijn vaak rijk aan diverse flora en fauna en regelmatig zijn er unieke endemische soorten te vinden. De eilanden zijn van levensbelang als tussenstops voor migrerende soorten en als broedplaatsen voor zeevogels. Chambers:

“De toename van zeeafval werpt een schaduw op die diversiteit. Biologische diversiteit betekent harmonie. Ze kan een duurzaam levensonderhoud garanderen en incentives creëren om diersoorten te beschermen. Maar die harmonie dreigt verbroken te worden.”

De oceanen liggen vol met petflessen, plastic zakken, netten en ander weggegooid visgerei en dit spoelt allemaal aan op de stranden van verschillende tropische eilanden. Chambers:

“Slechts een klein deel van dit afval komt van de eilanden zelf. Het meeste is afkomstig van het land en komt in de zee terecht via riolen. Het overige afval komt van passagiersschepen, vrachtschepen en vissersboten. De bemanning gebruikt de oceaan vaak als een gigantische vuilbak. Veel afval zinkt naar de bodem, maar een deel ervan wordt door de wind en de golven over de hele aardbol verspreid.”

“Kleine eilandstaten hebben te weinig plaats om stortplaatsen in te richten en beschikken niet over de middelen om het enorme probleem op te lossen dat aan hun voordeur aanspoelt. Volgens het principe van ‘de vervuiler betaalt’ zouden de verantwoordelijken voor de productie van al dat afval ook verantwoordelijk moeten gesteld worden voor een correct beheer ervan.”

Walvis- en vogeltoerisme creëren veel banen, maar door de vervuiling dreigen de eilanden (eco)toerisme mis te lopen. Chambers:

“Het totale aantal internationale reizigers bedroeg in 2012 voor het eerst meer dan één miljard. Daardoor is toerisme één van de belangrijkste bronnen van deviezen wereldwijd, vooral voor ontwikkelende landen zoals kleine eilandstaten.”

Afval is volgens Chambers een bedreiging voor lokale bedrijven en de werkgelegenheid en hij is van mening dat de problematiek op internationaal niveau moet aangepakt worden:

“Eén van de fascinerende elementen van de Convention on Migratory Species (CMS) is dat ze zich richt op dieren die landen en zelfs continenten verbinden. Veel soorten zijn bedreigd en hun behoud vereist internationale maatregelen. Hetzelfde geldt voor zeeafval, al gaat het hier om een minder graag geziene ‘migrerende soort’. We zullen ons best doen om deze soort uit te roeien.”

De Convention on Migratory Species (CMS) werd in 1979 getekend en inmiddels hebben meer dan 100 landen zich erbij aangesloten.

Bron: De Morgen ©PiepVandaag.nl  Monique van Dijk Armor