Misschien zijn er toeristen die zich er nog steeds niet van bewust zijn hoeveel leed er schuil gaat achter dat ‘onschuldige’ olifantenritje dat ze maken tijdens hun vakantie. Maar van de lijdensweg die deze olifanten doorstaan vanaf hun gevangenschap herstellen de dieren nooit meer. Gebroken geesten, voor altijd.

Olifantenritjes
Foto via Pixabay

“Toeristen kunnen denken dat activiteiten als het rijden op een olifant geen kwaad kan”, zegt Dr. Jan Schmidt-Burbach, senior dieren- en veterinaire adviseur bij World Animal Protection (WAP), “maar de harde waarheid is anders. Het breken van de geesten van de olifanten is een ware martelgang. Het contact van de olifanten met mensen gaat gepaard met grof geweld en extreme wreedheid.”

Elk jaar weer

Het is niet precies bekend hoeveel olifanten deze kwelling elk jaar ondergaan, maar de illegale vangst van jonge dieren is de grootste bedreiging voor de olifantenpopulatie in Aziatische leefomgevingen. Welk jaar gebeurt het weer. De jonge dieren worden bruut weggerukt bij hun moeder. Om de dieren vervolgens volgzaam te maken, maken de dierenbeulen gebruik van vele vormen van geweld tegen de jonge, kwetsbare dieren. De zogenaamde ’training’ bestaat uit constante fysieke mishandeling, waar ook uithongering en het wakker houden van de dieren in krappe kooien deel van uitmaakt.

Geen vraag, geen aanbod

Zodra er geen vraag meer is naar tamme olifanten, zullen deze misdadige praktijken snel minder worden. Het is immers de vraag die deze gruwelijke misstanden in stand houden. De toeristische sector vraagt naar tamme olifanten, net zoals in veel landen nog olifanten moeten werken in circussen en in de entertainment-industrie. En zolang mensen geld kunnen verdienen over de ruggen van deze dieren, zullen er individuen blijven die zich hieraan schuldig maken. Het vangen van wilde olifanten is illegaal, maar zodra het dier zich in gevangenschap bevindt en ’tam’ is, gelden de wetten voor wilde olifanten niet meer. Een ritje op een olifant is dus niet onschuldig, het is geen vrolijk vakantievermaak, het is het gebruiken van een mishandeld, gebroken dier. En nee, de geestelijke en lichamelijk wonden helen nooit. Zelfs niet als het dier geluk heeft en een beter leven krijgt. Eenmaal gebroken, kan de geest nooit meer volledig worden hersteld.

Bron: TheDodo.com ©PiepVandaag.nl Lydia Zittema