Na ruim een eeuw afwezigheid is de blauwe draak opnieuw waargenomen in warme Spaanse wateren. Wetenschappers linken de aanwezigheid van dit tropisch dier aan de hoge temperaturen van de Middellandse Zee. De aanwezigheid van deze kleine zeeslak heeft voor de afsluiting van verschillende Spaanse stranden gezorgd. Aanraking met dit weekdier kan namelijk voor ernstige huidirritaties zorgen.

Blauwe draak op Spaanse kusten door warme Middellandse Zee
Blauwe draak op Spaanse kusten door warme Middellandse Zee | Foto: Sylke Rohrlach via Wikimedia Commons

Anders dan de naam doet denken, is de blauwe draak (Glaucus atlanticus) een kleine zeeslak die over het algemeen slechts voor lichte huidirritaties kan veroorzaken. Een steek van dit weekdiertje is te vergelijken met die van een kwal. Maar het draakje geeft een gevaarlijke indruk, doordat het zich voedt met het zeer giftige welbekende Portugese oorlogsschip (Physalia physalis).

Waarnemingen

Deze zomer is de blauwe draak voor het eerst sinds 1916 opnieuw waargenomen in de warme wateren van de Middellandse Zee. Afgelopen woensdag zag een zwemmer twee exemplaren op de stranden van Vivers in Guardamar del Segura (Alicante). Als gevolg hiervan was het strand tot de volgende dag gesloten voor zwemmers. Hetzelfde gebeurde op het strand van Santa Bárbara in La Línea de la Concepción en op de stranden van La Garita en Famara op Lanzarote. Lokale overheden vragen om de aanwezigheid van de zeeslak te melden.

#Chismógrafo Por qué los dragones azules están apareciendo en nuestras costas y cómo protegerte dozz.es/u_2sm9

[image or embed]

— ESdiario (@esdiario.com) 30 juli 2025 om 21:19

Warme Middellandse Zee

De aanwezigheid van de blauwe draak is in verband gebracht met de temperatuurstijging in de Middellandse Zee, die eind juni de 28 graden overschreed, met thermische afwijkingen van vijf graden. Koralen sterven, mosselen worden levend gekookt en zeegras verbrandt tot op de wortels. Wetenschappers waarschuwen dat complete ecosystemen verloren dreigen te gaan.

Hittegolf in de Middellandse Zee bedreigt het zeeleven

Verlaten stranden

Volgens José Luis Sáez, burgemeester van Guardamar del Segura heeft de lokale authoriteit direct na het spotten van twee blauwe draken het protocol geïmplementeerd en de rode vlag gehesen. Eveneens werd er een bewakingsapparaat geplaatst, maar er werden geen andere exemplaren aangetroffen. Toch blijft men waakzaam, want in dit gebied komen ook de zogenaamde gebakken ei-kwal (Cotylorhiza tuberculata) en het Portugese oorlogsschip voor.

Ook in Cádiz werd de rode vlag gehesen als waarschuwing nadat er 6 exemplaren werden gespot op het strand van Santa Bárbara in La Línea de la Concepción. Een ander exemplaar werd aangetroffen op het strand van Canet de Berenguer in Valencia, en op Mallorca werd een er een waargenomen in diep water, vlak voor de kust van het Tramuntana-gebergte.

Volgens Juan Lucas Cervera, hoogleraar biologie aan de Universiteit van Cádiz en expert op het gebied van zeeslakken, is het sluiten van stranden voor drie of vier exemplaren een overdreven reactie op de aanwezigheid van het weekdiertje, omdat er geen wetenschappelijk bewijs is dat zij enig gevaar vormen. Cervera:

“De blauwe draak veroorzaakt met uitzondering slechts kleine verwondingen; ze zijn bepaald niet te vergelijken met een Portugees oorlogsschip, een staatkwal waarmee de blauwe draak zich voedt en dat een veel groter aantal netelcellen in zijn lange tentakels draagt.”

Blauwe draak moeilijk te spotten

De blauwe draak leeft in de wateren van de Noord- en in de Zuid-Atlantische Oceaan en in mindere mate in de Stille Oceaan. Ze drijven aan het wateroppervlak en laat zich meevoeren door de stroming. Anders dan andere zeeslakken, kan deze soort zich goed camoufleren in het blauwe zeewater. Er zijn ongeveer 300 soorten zeeslakken waargenomen in Spanje; deze leven meestal in de getijdenzone of bevinden zich op een grotere diepte. De terugkeer van de blauwe draak in de Middellandse Zee is daarom een bijzondere vondst. Cervera:

“Ze drijven met hun gezicht naar boven, zoals wanneer we ons dood houden, om zich te camoufleren met de blauwe kleur van de zee, en aan de onderkant zijn ze wit, zodat ze vanaf de bodem opgaan in het zonlicht. Dit is een verdedigingsstrategie.”

Bron:

©AnimalsToday.nl Jennie Cools

Gerelateerde berichten