Een Spaanse dierenrechtenorganisatie heeft deze week schokkende beelden vrijgegeven van de omstandigheden in de Spaanse visindustrie. Spanje is de grootste producent van gekweekte vis binnen de Europese Unie, met naar schatting 254 miljoen vissen per jaar. Het gaat daarbij vooral om regenboogforellen en zeebaarzen. De beelden tonen hoe deze dieren onder erbarmelijke omstandigheden worden gehouden en behandeld in kwekerijen verspreid over het land.
Jaarlijks worden wereldwijd naar schatting 1.000 miljard vissen gevangen en gedood, waarmee de visserij de sector is met het grootste aantal dierlijke slachtoffers. Toch is de visindustrie een grote blinde vlek als het gaat om dierenwelzijn: er zijn maar héél minimale regels opgesteld voor vissen. Dat komt deels doordat vissen ‘anders’ zijn dan landdieren. Ze leven onder water, maken weinig geluid en hun leed is moeilijker te herkennen voor mensen. Ook werd lange tijd gedacht dat vissen geen pijn kunnen ervaren. Maar intussen is de wetenschap daar glashelder over: vissen voelen wel degelijk pijn, angst en stress.
Leed regenboogforellen
De videobeelden van AnimaNaturalis España tonen in detail het leven van regenboogforellen in een Spaanse kwekerij. Duizenden vissen worden samengeperst in overvolle bassins en voortdurend blootgesteld aan stress, zuurstoftekort en fysieke verwondingen. Ze worden ruw verplaatst met netten of vacuümbuizen, alsof het levenloze objecten zijn. Wat je ziet, is een leven dat ononderbroken ellendig is. Hoewel de vissen geen geluid kunnen maken, kun je wel degelijk hun schreeuw om hulp zien in de video.
Ook wordt uitgelegd hoe vissen aan hun einde komen. Veel mensen weten dit namelijk niet precies. In viskwekerijen worden vissen vaak gedood via thermische shock: ze worden levend ondergedompeld in ijs of ijswater, tot wel negentig minuten lang. Dit veroorzaakt extreme hypothermie en verstikking, terwijl de vissen gedurende een groot deel van die tijd bij bewustzijn blijven. Hun kieuwen falen vervolgens langzaam door de kou. Deze methode is goedkoop en houdt de vissen ‘vers’, maar is buitengewoon wreed voor de dieren zelf.
Elektrische verdoving
Als alternatief wordt soms elektrische verdoving toegepast. Hoewel dat op papier humaner klinkt, blijkt in de praktijk dat de apparatuur vaak slecht is afgesteld. Het gevolg hiervan is dat veel vissen slechts half buiten bewustzijn raken en nog bij kennis blijven tijdens het strippen en villen van hun lichaam. Dat betekent dat zij bij volledige bewustzijn worden geslacht, wat een regelrechte schending van de Europese Slachtverordening (Verordening (EG) nr. 1099/2009) is, waarin staat dat dieren geen “vermijdbare pijn, spanning of lijden” mogen ondergaan.
Juridische status van vissen in Europese Unie
Sinds het Verdrag van Lissabon (2009) erkent de Europese Unie dat dieren wezens zijn met gevoel. Toch vertaalt zich dat amper naar de werkelijkheid. Er zijn nauwelijks welzijnsregels voor aquacultuur en de bestaande verordeningen worden zelden nageleefd of gehandhaafd.
Dat is onbegrijpelijk en getuigt van een gedateerd beeld over vissen. Naast het wetenschappelijke bewijs voor pijnperceptie, tonen onderzoeken aan dat vissen complexe sociale relaties onderhouden, kunnen leren, herinneringen hebben en zelfs speels gedrag vertonen. Ze zijn geen gevoelloze objecten, maar individuen met bewustzijn en belangen.
Hervorming regels viskwekerijen
Het punt dat AnimaNaturalis wil maken met het onderzoek naar de behandeling van regenboogforellen is duidelijk. Vissen hebben dringend wettelijke bescherming nodig. De Spaanse organisatie roept met de campagne op tot hervorming van de Europese regelgeving voor vissen. De organisatie vraagt mensen haar petitie te ondertekenen, zodat Brussel wordt aangespoord tot strengere regels, betere handhaving en hopelijk een rechtvaardiger behandeling van deze miljarden individuen.
Bronnen:
- CIWF
- Wakker Dier
- Eurogroup for Animals
- AnimaNaturalis
- Lees ook op Animals Today:
©AnimalsToday.nl Femke Oosterbaan Martinius
1 Comment
Comments are closed.
Wij mensen verzinnen wat om om dieren zo goedkoop mogelijk en op de meest wrede wijze om te zetten tot een ‘product’. Te walgelijk voor woorden. Alleen de mens is tot het ergste in staat.