Wat doe je als je een zeehond of bruinvis aantreft op het strand? Een zeezoogdier in nood heeft professionele hulp nodig, schakel daarom altijd deskundigen in en neem onderstaande maatregelen in acht.

zeezoogdier
Zeehond vondeling | Foto: Jerry Meijs

Soms nemen mensen, wellicht met de beste bedoelingen, een verkeerde beslissing die rampzalig kan uitpakken. Een Amerikaanse vrouw in de staat Washington besloot onlangs een zeehondpup in een boodschappentas mee naar huis te nemen, omdat ze ten onrechte dacht dat het dier door zijn moeder was achtergelaten. Een woordvoerder van National Oceanic and Atmospheric Administration (NOAA), dat zich bezighoudt met meteorologie en oceanografie:

“Ze nam het dier mee naar huis en realiseerde zich toen dat ze niet wist hoe ze ervoor moest zorgen. Daarop nam ze contact op met het Westport Aquarium, waar vrijwilligers uit ons netwerk werkzaam zijn.”

Beambten van het agentschap van Fish and Wildlife hoopten het jonge dier terug te brengen naar het strand, maar de zeehond was erg lethargisch en er was zo veel tijd verstreken dat men besloot dat euthanasie het beste was.

Waar moet je op letten
Het komt geregeld voor dat zeezoogdieren langs onze kust aanspoelen. De kans dat je een bruinvis of een zeehond aantreft is het grootst. Een gestrande walvisachtige is een noodsituatie, schakel direct hulp in!

Het begin van de zomer is het geboorteseizoen van de gewone zeehond. De pups worden aan land geboren en zwemmen meteen met de moeder mee. Slechts sporadisch blijft het jong op het strand als moeder gaat jagen. Door verschillende oorzaken kunnen moeder en jong van elkaar gescheiden raken, zoals verstoring door aanwezigheid van mensen of door scheepvaart, slechte weersomstandigheden, vechtpartijen (bijvoorbeeld een zeehond die een moeder met pup lastig valt) of zwakke pups die worden achtergelaten. Grijze zeehondenpups worden in de winter geboren en blijven een week of 3 op het droge liggen om gezoogd te worden en te verharen. Moederzeehond zie je meestal niet, maar ze komt geregeld langs om haar jong te voeden.

Jonge zeehonden, huilers, kunnen alleen niet overleven en moeten zo snel mogelijk naar een zeehondenopvangcentrum worden overgebracht.

Huiler zeehond | Foto: Jerry Meijs
Huilerzeehond | Foto: Jerry Meijs

EHBZ’er Jerry Meijs:

“Een gezonde zeehond zal altijd het water in vluchten als hij je ziet, doet hij dat niet of pas heel laat, bel dan de EHBZ. Al is het maar voor de veiligheid. We rijden liever voor niets dan te laat. Zie je een pup alleen op het strand, bel dan ook altijd de EHBZ; we kunnen het dier dan op z’n minst observeren. Ook komt het helaas voor dat mensen huilers van de grijze zeehond het water in jagen “omdat hij daar thuis hoort” maar ze beseffen niet dat ze het dier kunnen verdrinken. Dat kunnen we voorkomen als we het dier onder waarneming hebben.”

Vind je een levend zeezoogdier, neem dan de volgende maatregelen:

Bruinvis of dolfijn:

  • Blaasgat: Een bruinvis of dolfijn haalt adem met het blaasgat op zijn hoofd. Als er water of zand in het blaasgat komt kan het dier verdrinken of stikken. Duw het dier daarom nooit terug en leg het altijd plat op de buik.
  • Koelen: Een bruinvis of dolfijn op het strand krijgt het snel te warm. Koel het dier met water en natte doeken en zorg voor schaduw.

Zeehond:

  • Zeehonden mogen juist niet nat gemaakt worden, dit kan funest voor ze zijn.
  • Zeehonden zijn roofdieren en kunnen flink bijten, kom daarom niet te dicht in de buurt.

Voor alle zeezoogdieren geldt:

  • Het dier kan zeer waarschijnlijk niet meer zwemmen door ziekte of verzwakking, probeer het daarom niet terug te duwen of jagen in zee.
  • Rust: Een zeezoogdier op het strand schrikt snel. Loop rustig, houd andere mensen, kinderen en honden op afstand.
  • Schakel hulp in en zorg voor het dier tot deskundigen ter plaatse zijn. Bel SOS Dolfijn (06-46656601) of neem contact op met de plaatselijke EHBZ. Medewerkers uit het netwerk van Eerste Hulp bij Zeezoogdieren zijn werkzaam langs de gehele kust. Op de website Zeezoogdieren.org vind je de noodnummers in Nederland.

Vind je een zeezoogdier dat helaas al is overleden, meld de vondst dan bij de EHBZ en, als het een walvisachtige betreft, op de website walvisstrandingen.nl.

Bronnen: SOS Dolfijn, Zeezoogdieren.org ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde