In West-Australië heeft een familie een exemplaar van de pluizige Lamarckdromia beagle aangetroffen, die was aangespoeld op het strand van Denmark. Dit is een krab die er zacht uitziet en een spons draagt als hoofddeksel.

Unieke ‘pluizige’ krab met sponshoed ontdekt in West-Australië
Unieke ‘pluizige’ krab met sponshoed ontdekt in West-Australië | Foto (Lamarckdromia beagle): Colin McLay/WA Museum

De bijzondere naam van de krab komt van het schip waarmee Charles Darwin over de wereld voer. Dit schip heette de HMS Beagle, dat in 1831 te water ging met deze passagier aan boord, om zijn onderzoekswerk te verrichten. De soort behoort toe aan de dromiidae familie, ook wel bekend als sponskrabben. De kreeftachtigen in deze familie gebruiken zeesponzen en manteldieren als bescherming, door de dieren op maat te knippen met hun scharen en hen vervolgens als hoed te dragen. Dr. Andrew Hosie, curator van kreeftachtigen en wormen in het Western Australian Museum:

“De spons of het manteldier blijft gewoon groeien en vormt zich naar de vorm van de rug van de krab. Het zal zich nooit vasthechten […] en vormt een mooie kap die vrij goed aansluit op de bovenkant van de krab.”

Volgens deze onderzoeker hebben sponskrabben zelfs speciale achterpoten, die erop zijn aangepast om de beschermende ‘hoeden’ te dragen. Dat komt overeen met de manier waarop heremietkreeften een schelp dragen als bescherming. De spons of het manteldier is bedoeld als camouflage tegen mogelijke jagers, zoals octopussen en andere krabben. Daarnaast zorgen sponzen ook voor een chemisch afschrikmiddel. Sommige stoffen in sponzen zijn schadelijk en de meeste roofdieren zouden daardoor geen spons opeten enkel om bij een krab te komen.

Unieke ‘pluizige’ krab met sponshoed ontdekt in West-Australië
Extra pluizig | Foto (Lamarckdromia beagle): Colin McLay/WA Museum

Waarom de krab zo pluizig is, valt moeilijker te verklaren. Andrew Hosie:

“De spons of het manteldier dat deze krabben bij zich dragen zou ze alle camouflage moeten bieden die ze nodig hebben. Ik verwacht dat de extra pluizige poten de omtrek nog meer aan het zicht onttrekken.”

Volgens de onderzoekers is het niet ongebruikelijk dat er nieuwe soorten worden ontdekt in West-Australië:

“De hoeveelheid van dingen waarvan we niet weten dat we ze in Australische wateren hebben, is nog steeds erg groot.”

Bronnen:

©AnimalsToday.nl Juliëtte Ronteltap