Noorwegen is van plan om zijn olieboringen uit te breiden in voorheen ongerepte gebieden van het Noordpoolgebied. Critici menen dat het plan om te boren in de velden bij Svalbard een bedreiging vormt voor het kwetsbare ecosysteem.

Noorwegen
Noorwegen op zoek naar olie in onaangetast Arctisch gebied | Foto: Pixabay

Risky business

De gebieden waar Noorwegen de olieboringen wil laten uitvoeren liggen veel noordelijker in het noordpoolgebied dan de concessies die de Amerikaanse president, Donald Trump, deze maand voor Alaska heeft aangekondigd. Experts menen dat boren in Svalbard zowel qua milieu als qua winstgevendheid als riskant wordt beschouwd.

Ilan Kelman, hoogleraar in risicomanagement, veerkracht en globale gezondheid aan de UCL en Agder University in Noorwegen, zegt dat er niet zoiets bestaat als veilige olie-uitgraving in Arctische omstandigheden. Hij ging hier nog verder op door:

“Ongeacht de veranderingen in de omgeving, het noordpoolgebied is een zeer kille, woeste plek. Er kan veel misgaan, en als er iets misgaat … dan kan het voor lange tijd grote schade aanrichten.”

De ontkieming van een decennialang proces

Helge Ryggvik, een olie-historicus aan de Universiteit van Oslo, zegt dat de tactische zet van Noorwegen het gevolg is van de situatie waarin de olie-industrie zich bevindt, een crisis die is verergerd tijdens de coronavirus-pandemie. Hij zei verder dat:

“Toen de regering van premier Erna Solberg aankondigde dat de leaseveiling zou doorgaan, was dit het hoogtepunt van een decennialang proces dat Noorwegen langzaam maar zeker verder naar het noorden heeft doen bewegen in de zoektocht naar meer olie.”

 

Noorwegen heeft de verwachte zuidelijke grens van oceaan-ijs bepaald in juni, ook wel bekend als de “ijsrand”. Dit gebied ligt ten zuiden van Svalbard. Olie-exploratie ten noorden van de ijsrand is niet toegestaan.

Ryggvik zei over de ijsrand:

“In het recente compromis met betrekking tot de ijsrand, waardoor het gebied opnieuw in kaart is gebracht, nadert Noorwegen de absolute limiet van waar olie-exploratie door andere landen zou worden geaccepteerd.”

rendieren
© Yves Adams, Vilda natuurfotografen

Geblinddoekt beleid

WWF, Friends of the Earth Noorwegen, Greenpeace en Nature & Youth stuurden de Noorse regering maandag een open brief. In de brief wezen ze erop dat de regering tussen 2002 en 2019 al vergunningen had verleend in gebieden waar het ministerie van Milieu, het Noorse Poolinstituut en het Instituut van Zeeonderzoek exploratie voor hadden afgeraden.

Frode Pleym, hoofd van Greenpeace in Noorwegen is geshockeerd door de voorgestelde grootschalige olieboringen. In een interview met The Barents Observer zegt ze hierover:

“De overheid heeft al alle kennis over de globale klimaatcrisis en kiest er bewust voor om alle adviezen van experts te negeren. Ze kiezen ervoor om de Arctische wateren te openen voor olie. Met deze bekendmaking laat de overheid zien dat het compleet blind is voor de werkelijkheid en dat het ervoor kiest doof te zijn voor klimaatwetenschap.”

“Gezien het feit dat we nog niet over de technologie beschikken om olielekkages in een Arctische omgeving op te ruimen, heeft het echt geen zin om daar door te gaan met offshore-extractie”, aldus Kelman.

Erlend Jordal, een politiek adviseur bij het Noorse ministerie van olie en energie, zei dat “een brede parlementaire meerderheid het grootste deel van de Barentszzee meer dan 30 jaar geleden open voor olie-exploratie stelde. De uitzondering is de zuidoostelijke Barentszzee, die in 2013 met brede parlementaire consensus werd geopend na een akkoord met Rusland over de maritieme lijnen die in die zee werden getrokken. In Noorwegen hebben we een lange geschiedenis en ervaring met solide en veilige petroleum activiteiten in de Barentszzee. We hebben de strengste gezondheids- en veiligheidsvoorschriften ter wereld en een proactief beleid voor co-existentie met de visserij en andere partijen die de zee gebruiken.”

Einde eindige energiebron nog niet in zicht

Volgens het Svalbard-Verdrag, dat ondertekend is door 46 staten, heeft Noorwegen de soevereiniteit over het eiland met enkele voorwaarden. Het regelt de militarisering van de archipel en staat alle ondertekenaars toe om daar commerciële activiteiten te ontplooien, hoewel tot dusver alleen Rusland en Noorwegen dit hebben gedaan. Als soevereine staat is Noorwegen echter verantwoordelijk voor het milieu en zou daarom bij elke oliewinning zijn vetorecht kunnen toepassen.

Kelman gaf hierbij aan dat:

“Als Noorwegen het wilde, konden ze hier een standpunt innemen. We weten dat fossiele brandstoffen een eindige bron zijn, dus hier moeten we ons van af zien te krijgen. Noorwegen en andere landen hebben nu de mogelijkheid om hun gebruik en winning van fossiele brandstof te verminderen. Door naar de toekomst te kijken, zou Noorwegen zijn soevereine recht kunnen uitoefenen op de oliewinning in het gebied en het beter kunnen maken voor de mensen.”

Bronnen:

©AnimalsToday.nl Roy Geers