De opvangen puilen uit. Veel opvanghouders zijn aan het einde van hun latijn, hun energie is opgebrand. Van vrije dagen en vakanties om even op adem te komen en bij te tanken is meestal geen sprake. Daar is geen tijd en ruimte voor. Want de opvangen stromen vol met konijnen van mensen die wel op vakantie gaan, maar met hun konijn in hun maag zitten.“Kunnen we ons konijn met spoed naar de opvang komen brengen?” Ook zijn er veel mensen uitgekeken op hun huisdier. 

konijnenopvangcentra
Konijnenopvangcentra stromen vol | ©Angelique Lagarde

Konijnen worden niet alleen op het laatste moment gebracht vanwege de geplande vakantie. Veelgehoorde redenen om afstand te doen zijn onder meer: de kinderen zijn op het konijn uitgekeken. Of er is geen tijd meer voor. Of er wordt verhuisd en er is geen plek meer voor een konijn. Of een vreselijke allergische reactie op konijnen heeft ineens de kop opgestoken.

Te makkelijk aan te schaffen, te weinig voorlichting
Het is een zotte situatie. Aan de ene kant is het aanschaffen van een konijn zo makkelijk, via een dierenwinkel, via Marktplaats, via een fokker. Aan de andere kant wordt een konijn nog makkelijker van de hand gedaan dan het diertje werd aangeschaft. En ondanks alle voorlichting die door diverse organisaties al jarenlang wordt gegeven, blijft het gemakzuchtig gedrag toch groeien. Zonder nadenken aanschaffen, en zonder wroeging weer lozen.

Er zijn uitzonderingen
Natuurlijk zijn er uitzonderingen, waar een konijn wordt weggedaan omdat het echt niet anders kan. Bij echte allergie bijvoorbeeld, nadat alles en alles was geprobeerd wat niet lukte en het dier toch weg moet, wat met veel verdriet gebeurt. Of de eigenaar gaat emigreren en het konijn kan niet mee, ook tranen. Of de eigenaar overlijdt. En meer van die soort redenen. In zulke situaties is een opvang de enige redding.

Helaas is er vaker sprake van gemakzucht
Maar vaker zijn er gevallen van ‘geen zin meer in’, ‘kinderen zijn er op uitgekeken’, ‘nestje laten komen en kan de kleintjes niet kwijt’, ‘ik wil nu liever een hond’, ‘ik moet met vakantie en een konijnenpension is te duur’. Deze mensen bezoeken met bosjes een opvang, en zijn dan boos als er afstandsgeld moet worden betaald want “Het is toch zeker je werk!” Geen moment wordt er dan bij stilgestaan dat de opvang vrijwilligerswerk is, dus ONbetaald. Dat opvangen gestart worden door mensen die konijnenleed niet meer konden aanzien, en uit de goedheid van hun hart de konijnen een onderdak boden. Dat de meesten van hen er een baan naast hebben, om de opvang financieel draaiende te kunnen houden. De opvang, die dus wel grotendeels vol zit met konijnen van eigenaars zonder een greintje verantwoordelijkheidsgevoel.

Dweilen met de kraan open
Een opvang hebben is geen hobby. Het is constant de brokken van anderen lijmen, maar vooral: continu dweilen met de kraan open. Dit werk legt zowel mentaal, als fysiek, als financieel een zware druk op een opvanghouder. En zolang de mentaliteit van de consument niet verandert, zal het alleen maar erger worden. Te veel eigenaars vinden het te makkelijk om hun konijn weg te doen.

Opvangen zitten barstensvol
Verschillende opvangen spelen met het idee om maar geen afstandskonijnen meer aan te nemen, sommige opvangen nemen al geen afstandskonijnen meer aan, omdat het met geen mogelijkheid meer lukt. Omdat ze uit hun voegen barsten, de werkdruk niet meer aankunnen. De echte noodgeval-konijnen blijven wel geholpen. Gevaar is dan wel dat, als afstandskonijnen niet meer worden aangenomen, al die onverantwoordelijke eigenaars het dumpen van konijnen explosief zullen laten groeien. Onder het mom van “Ik kon toch niet anders?” wijzen ze dan naar de opvangen als schuldigen voor hun eigen schandelijke gedrag.

Dumpen van konijnen 
Het dumpen van konijnen is al een landelijk probleem, maar het kan altijd nog een tandje erger en een opvang wil daar op geen enkele manier aan bijdragen dus “breng het konijn dan maar, desnoods zet ik hem hier in de huiskamer”.

Oplossing
Is er uitkomst mogelijk in deze schijnbaar uitzichtloze situatie? Eerlijk gezegd zouden een paar eenvoudige regels al een wereld van verschil kunnen maken:

  1. Dierenwinkels moeten geen konijnen meer verkopen, maar altijd verwijzen naar een opvang. Hierdoor zal de uitstroom uit opvangen enorm vergroten.
  2. Alle verkoop van konijnen via internet (en met name Marktplaats) moet verboden worden.
  3. Het houden van konijnen mag alleen onder strikte voorwaarden, er moet dus regelgeving komen voor het houden van konijnen. Alleen bewuste consumenten zullen hierdoor overgaan tot het aanschaffen van konijnen. En bewuste consumenten zullen er alles aan doen om hun konijn te kunnen houden, hierdoor zal de toeloop op de opvangen enorm verminderen. Ook het dumpgedrag wordt hiermee de kop ingedrukt.

Tja. Zolang dierenwinkels, gemeentes, en vooral de overheid weigeren om mee te werken gaat het niet lukken.

Maryo van den Berg, Stichting KonijnenBelangen