Een donderslag bij heldere hemel: ‘indien jullie binnen 1 maand niet voldoen sluiten we het asiel!’

Eind april wandelde een inspecteur binnen om onze installaties te keuren, geen enkel probleem, alles was netjes en iedereen aan het werk. Hij werd door ons rondgeleid en alles wat hij vroeg en wilde werd hem bezorgd, alles ging goed. Er waren kleine dingetjes die moesten worden aangepast, de honden zagen er goed uit volgens hem. We dachten dat alles goed ging tot hij ons vertelde dat we ons oude gedeelte, dat momenteel het enige gedeelte is dat we nog hebben, volledig aangepast moest worden. De muren en de wanden, de omheiningen, ook moeten we in elk pad elektriciteit en lampen aanbrengen, ook is het verplicht een nachtwaker te hebben, die de honden in het oog moet houden tijdens de nachten.

asiel Mijas
Foto: ACE

We vertelden de man dat we volop bezig waren met aanpassingen, maar dat alles zijn tijd (en geld) nodig had, maar daarop kregen we antwoord dat we 30 dagen de tijd kregen, en als we dat niet klaar hadden hij de refugio zou sluiten….

Ik dacht dat de grond onder mijn voeten weg zakte en herhaalde de vraag om ons meer tijd te geven, maar die krijgen we dus niet. Hoe we dat gaan klaar krijgen in 30 dagen, weet ik niet, hier is iedereen van slag en zitten we dus met onze handen in ons haar. Als we eind mei niet voldoen aan hun eisen gaan zij onze refugio sluiten.

17.600 honden gered
Sinds 1999 zijn wij actief in het voormalige dodenstation in Mijas, waar wekelijks alle honden werden afgemaakt, waar de lijken in 4 meter diepe putten werden gedumpt in plastic zakken, en de stank van de rottende lijken hing. Langzaamaan en met veel geduld en heel veel geld hebben we het dodingsstation kunnen overnemen. Er was niets van voorzieningen, niets, alles wat er is hebben wij stapje voor stapje verwezenlijkt. 17.600 hondenlevens hebben we er tot nu toe gered, dankzij onze vrijwilligers en dankzij ons dagelijkse harde werk, onze volle overgave aan deze missie die ons levenswerk werd.

Tegenwoordig wordt er niet meer zonder medische reden geëuthanaseerd en dit sinds 2008 vanaf het ogenblik dat het dodenstation onze refugio werd, NOOIT hebben we ook maar enige hulp gekregen van de gemeente, noch van de overheid. Toen we jaren geleden zonder water zaten werden de gemeentelijke tuinen rijkelijk gesproeid, maar wij moesten ons water kopen om onze straathonden in leven te houden, nooit hebben we hulp gekregen, toch hebben we altijd getrotseerd, wetende dat duizenden euro’s dagelijks worden gegeven aan de befaamde dodingsstations, waar wij als zijnde NGO moeten betalen voor elke hond die we willen redden.

Voor hen is het grote business, voor ons een passie, een doel, wij willen deze onschuldige honden een nieuwe kans geven, zij verdienen op grote schaal veel en heel veel geld aan deze straathonden. Wij kopen hen vrij, maar dan begint pas de zorg… want het is niet te beschrijven hoe wij deze dieren in onze handen krijgen.

We staan voor een dilemma, 1 maand hebben we de tijd… indien we dan niet klaar zijn, staat ons de vreselijkste nachtmerrie voor ogen. Het kan toch niet waar zijn? Alle hulp is zeer welkom! Blijf op de hoogte via onze Facebookpagina.

Wat doet ACE?
ACE zet zich in om zwerfhonden die zijn mishandeld of gedumpt in Zuid-Spanje te redden uit dodingstations en door middel van adoptie een kans op een leven in een fijn gezin te geven. Daarnaast zetten we ons ter plekke in voor betere wetgeving, uitvoering en controle hiervan, zetten castratieprogramma’s op en geven we educatie over verzorging en omgang met dieren op plaatselijke scholen.

Fabiënne Paques en Manon Goldenbeld, Animal Care España (ACE)

© PiepVandaag.nl