Volgens nieuw onderzoek overleven koraalriffen in het noordelijk gedeelte van de Rode Zee niet alleen een stijging van zeven graden Celsius, maar gedijen ze er zelfs goed bij. De resultaten van het onderzoek in Eilat zijn een welkom bericht tussen de steeds bekendere sombere beelden van de, dankzij klimaatverandering, gebleekte en afstervende koraalriffen in de wereld. Nu wordt er gehoopt dat de bevindingen van het onderzoek misschien kunnen gaan helpen met het waarborgen van de bestendigheid van koraal in de toekomst.

Rode Zee
Hittebestendige koralen in de Rode Zee bieden hoop | zlatkarp Flickr via Compfight cc

De bijzondere stabiliteit van de koralen uit de Golf van Aqaba, een strook water die uit de Rode Zee steekt omgeven door Jordanië, Israël, Saoedi-Arabië en Egypte, werd geobserveerd in een koraalonderzoekslab van het Interuniversitair Instituut voor Mariene Wetenschappen aan de Golf van Akaba in Eilat, Israël. Zelfs toen de temperaturen werden verhoogd tot zeven graden, overleefde het koraal in het experiment. “Ze toonden zelfs verbeterde fysiologische prestaties bij hogere temperaturen”, zei Maoz Fine, de professor in de mariene wetenschap die het onderzoek leidde. Koraalriffen in de Golf van Akaba blijken dus ‘tevreden’ te zijn met de stijgende temperaturen.

Evolutionaire selectie

Fine merkte al dat er iets duidelijk anders was aan de koraalriffen van de Rode Zee toen hij in 2005 terugkeerde naar Israël na onderzoek naar riffen in Australië, waar koralen grotendeels verbleekt waren. Veel van de koraalsoorten in de Golf van Akaba zijn door die evolutionaire selectie en migratie gevormd, in een gebied waar het water tijdens de laatste ijstijd heet, zout en onleefbaar was. Het onderzoek leidt naar een overtuigende mogelijkheid: dat een groot aantal koralen langs het 4000 km lange Rode Zee-rif op unieke manier bestand is tegen de klimaatcrisis.

Herstelprojecten

De mogelijke gevolgen voor andere koraalriffen in de wereld worden nog bestudeerd door de onderzoekers, maar er wordt gehoopt dat het onderzoek kan helpen bij herstelprojecten. In zulke initiatieven worden levende koralen die in een laboratorium zijn gekweekt verplant naar stervende riffen, om zo het herstel van het rif te stimuleren en het weer gezond te maken. Het overplanten van sterke koraalsoorten naar andere riffen, waar het zoutgehalte en lokale ecosysteem van microben anders is, heeft tot nu toe nog niet goed gewerkt, maar wetenschappers hopen nu om uit te kunnen zoeken hoe Rode Zee-koralen extreme omstandigheden overleven, en hoe die informatie vervolgens gebruikt kan worden om de evolutie van soorten in andere zeeën te kunnen sturen door ze voor die kwaliteiten te selecteren.

Toekomstplaatje

Het onderzoek staat nog maar in de kinderschoenen, wetenschappelijk-ondersteunde evolutie kost veel tijd en er is steeds meer watervervuiling in de regio alsmede een gespannen politieke situatie, maar hoe dan ook zeggen wetenschappers: politiek en wetenschappelijk gezien hangt er veel af van dit onderzoek. “Dit is waarschijnlijk onze laatste kans [wereldwijd] om een groot koraalrifecosysteem te redden dat over 50, 60, of 100 jaar goed zou kunnen functioneren,” zei geochemist Anders Meibom tegen de BBC.

“Het is een schat. Iedereen heeft er een gemeenschappelijk belang bij om het te behouden ─ niet alleen in de Rode Zee.”

Rode Zee
Koralen in de Rode Zee | Foto: Pixabay

Kwetsbaar

Koraalriffen, die enkele van ’s werelds rijkste ecosystemen vormen, ondergaan regelmatig massale verbleking als gevolg van abnormaal hoge oppervlaktetemperaturen van het water en verhoogde verzuring, beide gevolgen van wereldwijde opwarming. Het proces van verbleking ─ het resultaat van een uitdrijving van de microscopische algen die de koraal ondersteunen ─ maakt het koraal kwetsbaar voor sterfte. Volgens informatie die in februari jongstleden aan het Ocean Sciences Meeting 2020 werd gepresenteerd, zouden er rond 2100 bijna geen koraalriffen meer bestaan.

Bronnen:

©AnimalsToday.nl Femke van Iperen