‘Geadopteerde’ wilde mustangs VS naar de slacht 

Overbevolking van wilde paarden – mustangs – vormt een probleem in de Verenigde Staten. Daarom heeft de verantwoordelijke federale organisatie Bureau of Land Management (BLM) in 2019 een zogenaamd adoptieprogramma voor wilde mustangs in het leven geroepen. Hierbij ontvangt de adoptant 1000 dollar en in ruil daarvoor geeft hij het wilde paard een ‘forever home’. Duizenden adoptanten meldden zich aan en het BLM spreekt van een succes. Maar de werkelijkheid blijkt anders. Particulieren strijken de 1000 dollar bonus op en brengen het paard naar de slacht. BLM weet dit, maar zo blijven de handen van deze overheidsinstantie schoon. Een walgelijk staaltje witwaspraktijken van de overheid.

Amerika kampt in het westen van Noord-Amerika met een enorm overschot aan beschermde, wilde mustangs en ezels. Een deel van deze dieren wordt gevangen uit het wild, omdat ze het gebied overbegrazen en daarmee schade aanrichten aan het ecosysteem. In feite echter, hebben de mustangs steeds minder ruimte door het vee dat wordt gehouden in hetzelfde gebied. De gevangen mustangs worden gehouden in grote paddocks en slijten daar hun leven. Maar dat is een kostbaar verhaal voor de overheid, dus kwam ze met dit ‘lumineuze’ idee: 1000 dollar bonus voor iedereen die een mustang adopteert en een mooi thuis geeft.

Foute bedoelingen

Je hoeft geen geleerde te zijn om te kunnen bedenken dat deze regeling veel mensen aantrekt met foute bedoelingen. En zo geschiedde. Veel paarden worden ‘geadopteerd’ om vervolgens, zo snel als wettelijk mogelijk, op de veiling te worden doorverkocht als slachtpaard. Een dubbele bonus dus voor de ‘adoptant’. De grote verliezer is het wilde paard.

Een voorbeeld. De 73-jarige Gary Kidd, in het bezit van een kleine boerderij in de staat Arkansas, had geen ervaring met ongetrainde, wilde mustangs. Maar toen hij hoorde van het adoptieprogramma schreef hij zich in voor zoveel mogelijk paarden. Zo ook zijn vrouw, dochters en schoonzoon. Ze streken 20.000 dollar op. In een telefonisch interview beweert Kidd dat de paarden lekker in de wei staan te genieten. In werkelijkheid waren de dieren al lang weg. Volgens de gegevens zijn de door Kidd geadopteerde mustangs terechtgekomen op een veiling in Texas, die veelal wordt bezocht door zogenaamde ‘kill buyers’. Het lot van de dieren laat zich raden.

‘Witwassen’ mustangs

Kidd is niet de enige. Duizenden ‘adoptanten’ zagen hun kans schoon en vrachtwagens vol paarden werden gedumpt bij slachtveilingen, zodra ze de poet binnen hadden. Een programma dat in het leven is geroepen om wilde paarden te beschermen, subsidieerde in werkelijkheid hun ondergang. Brieanah Schwartz, advocaat voor de belangenorganisatie American Wild Horse Campaign heeft er geen goed woord voor over:

“Dit is het ‘witwassen’ van paarden door de overheid. Ze noemen het adopties, maar weten dat de paarden naar de slacht gaan. Maar op deze manier krijgt het BLM geen vieze handen.”

Het bureau ontkent uiteraard in alle toonaarden. Het geeft aan dat de overheid van alle adoptanten eist dat zij een verklaring ondertekenen, waarin zij beloven dat de paarden niet worden doorverkocht aan slachthuizen of handelaren. Maar een woordvoerder zegt dat het bureau geen bevoegdheid heeft om deze overeenkomsten te handhaven, of om de paarden op te sporen als ze eenmaal van eigenaar zijn gewisseld.

Opgejaagd

Ooit zwierven er miljoenen wilde paarden door Noord-Amerika. Maar in het begin van de 20ste eeuw werden ze bijna allemaal opgejaagd, gevangen en geslacht en verwerkt tot kunstmest en hondenvoer. Toen ze in 1971 met de zogenaamde Wild Free-Roaming Horses and Burros Act een beschermde status kregen, waren er nog minder dan 20.000 over. Deze wet moest wilde paarden en ezels beschermen tegen de jacht en de slacht en ervoor zorgen dat ze een permanente plek kregen op het land in het westen. Maar de overgebleven kuddes groeiden sneller dan de overheid had voorzien.

Op dit moment leven er 100.000 wilde paarden in het westen, volgens het Bureau drie keer zoveel als het gebied aankan. Omdat BLM ook verantwoordelijk is voor het behoud van het gebied, vangt ze jaarlijks duizenden mustangs. Deze dieren worden gehouden in gevangenschap, in troosteloze paddocks. Op dit moment leven er meer dan 51.000 wilde paarden onder deze omstandigheden. Een dure aangelegenheid voor de overheid, want de dieren moeten uiteraard gevoerd worden. Het adoptieprogramma, waarbij de adoptant 1.000 dollar per paard krijgt, is gebaseerd op het idee dat 1.000 dollar minder is dan de 24.000 dollar die een paard in zijn leven kost in overheidshanden. Het is duidelijk dat het BLM van de paarden af moet.

Geldzoekers

De bonus van 1.000 dollar heeft de voorheen slapende adoptiemogelijkheden nieuw leven ingeblazen. Het aantal paarden dat is ‘geadopteerd’ en het overheidssysteem heeft verlaten is bijna verdubbeld. Het BLM noemt het dan ook een succes:

“Een win-winsituatie voor alle betrokkenen, waarbij dieren een thuis hebben gevonden bij families die voor ze zorgen en van ze zullen genieten in de jaren die komen.”

Carol Walker, een fotografe die de wilde kuddes van Wyoming vastlegt, heeft het van nabij meegemaakt. In februari kwam ze aan bij een evenement in Rock Springs (Wyoming) en zag een rij van trailers van bijna een kilometer lang. Toen de poorten opengingen, haastten de mensen zich om zich in te schrijven voor de adopties, zonder zelfs maar een blik te werpen op de mustangs:

“Die mensen waren daar niet omdat ze om de paarden gaven. Ze waren daar omdat ze om het geld gaven.”
.

In vrijheid geboren

Gelukkig zijn er ook mensen die zich het lot van de wilde mustangs oprecht aantrekken. Zo ook Candace Ray van de organisatie Evanescent Mustang Rescue in Dallas. Toen ze 24 jonge mustangs op foto’s van een veiling voorbij zag komen, is ze gelijk een inzamelingsactie begonnen op Facebook om de dieren te kunnen redden. Alle dieren waren klein en schichtig. Aan de brandmerken in hun nek kon ze zien dat ze in vrijheid waren geboren in Nevada, Utah en New Mexico. Op de eigendomspapieren waren de namen van de adoptant die de paarden had verkocht met een stift zwartgemaakt. Door de papieren tegen het licht te houden werden de namen van de eerdergenoemde Kidd-familie leesbaar…

Geboortecontrole als mogelijkheid

Al tientallen jaren waarschuwen overheidscontroleurs en wetenschappelijke adviseurs het BLM om af te stappen van het vangen van de wilde paarden en in plaats daarvan de populatie te beheren door middel van geboortecontrole door toedienen van anticonceptiemiddelen. Maar het BLM is nooit van koers veranderd. Celeste Carlisle, een lid van de adviesraad van het ‘wilde paardenprogramma’ en bioloog voor de wilde paardenopvang Return to Freedom, dringt aan op alternatieven:

“We staan op een punt van maken of breken. We moeten dingen omdraaien, of het zal resulteren in een ramp.”
.

Bron:

• New York Times

©AnimalsToday.nl