Erwin Vermeulen: Monterey Bay’s rode krabben stranding 

Monterey Bay’s rode krabben stranding en de veranderingen die warmer zeewater kan brengen.

In de derde week van mei 2016 spoelden op het langgerekte strand van Del Monte Beach in Monterey in het Amerikaanse Californië, honderdduizenden rode krabben aan. Er bestaat niet echt een Nederlandse naam voor deze 13 centimeter lange kreeftachtige en de Nederlandstalige Wikipedia houdt de Latijnse naam pleuroncodes planipes aan. Ik zal ze hier voor het gemak ‘rode krab’ noemen.

Deze krabben hebben een voorkeur voor warm water en houden zich normaliter op langs de kust van het Mexicaanse schiereiland Baja California verder naar het Zuiden, maar tijdens El Niño weerspatronen duiken ze ook op andere plekken op. De volwassen dieren leven op het continentale plat, maar de planktonische larven worden, waneer ze vrijkomen, meegesleurd naar open zee door de Californische Golfstroom. Een tegenstroom op grotere diepte brengt ze uiteindelijk weer thuis.
De rode krabben vormen waarschijnlijk de meest numerieke wezens van hun formaat in deze wateren en bezetten daarmee een zelfde niche als bijvoorbeeld krill in Antarctica. Ze vormen de basis van de voedselketen en zijn prooi voor tonijnen, zwaardvissen en haaien, grijze walvissen, blauwe vinvissen en voor zeeschildpadden. Op het strand voorzien ze zeevogels, zoals meeuwen, van uitbundige hoeveelheden voedsel dat verder in El Niño jaren voor hen maar spaarzaam beschikbaar is.

In 1859 werden de rode krabben voor het eerst gezien tijdens een grote stranding in Monterey Bay. Andere jaren waarop warme stromingen tijdens El Niño fenomenen deze dieren naar Monterey brachten waren 1959, 1969 en 1982-83. Daarna keerden ze dertig jaar lang niet terug tot oktober 2015.

De strandingen volgen mogelijk op het zwermen van de rode krabben voor de paring of doordat zeestromen de krabben te dicht bij voor hun onbekende kusten dragen. Naast de meistranding, verschenen er ook rode krabben in Monterey gedurende oktober en december 2016 en opnieuw in 2017, op 6 januari bij Fisherman’s Shoreline Park en op 9 maart op het strand van Lovers Point in Pacific Grove.

De locale dierenbevolking lijkt niet zo bekend te zijn met deze bezoekers. Toen ik een paar maanden na de meistranding in de baai arriveerden waren de rode krabben nog altijd aanwezig, maar in de uren die ik doorbracht met het gade slaan van de vissende zeeotters vingen dezen vele soorten krabben, maar negeerden de opvallende rode exemplaren op het groengeelbruine kelpwier.
In tegenstelling daarmee werden in de dagen rondom de mei stranding, zeker 20 blauwe vinvissen waargenomen in de wateren rondom het nabijgelegen Moss Landing. Deze walvissen slokken voornamelijk grote hoeveelheden krill naar binnen, maar in Baja eten ze de rode krabben en het is goed mogelijk dat ze hun voedsel naar het noorden zijn gevolgd.

De laag warm water die de rode krabben naar Monterey bracht verhinderd de opwelling van voedselrijk kouder water vanuit de diepte die normaal tijdens de lente en zomer in Monterey Bay plaatsvindt.

Als gevolg hiervan leverden het commerciële zeekat seizoen dat in April geopend was, geen vangsten op. De visserlui dienden helemaal naar de grens tussen Californië en Oregon te reizen om iets te vangen en de prijzen voor zeekat liepen op. De rode krabben werden echter recentelijk ook in de wateren van Oregon gezien.

Het verschijnen van de rode krabben is een indicatie dat warm subtropisch water zich naar midden Californië toe dringt. Het wordt beschouwd als een zeldzaam, maar natuurlijk oceanografisch verschijnsel en niet als een door de mens veroorzaakte verstoring, maar het geeft ons een voorbeschouwing van mogelijke effecten en gevolgen voor waneer de zeewater temperaturen verder blijven stijgen. Als de rode krabben frequenter gaan verschijn in noordelijker streken – en dat deden ze het afgelopen jaar – kan dat een indicatie zijn voor door mensen veroorzaakte klimaatverandering.

© Animals Today Erwin Vermeulen