“Waarom nemen jullie de hondenbaas die afstand doet, altijd zo in bescherming?” Een vraag die ons afgelopen week bereikt. Een vraag waarachter frustratie schuilgaat. Frustratie over het leed dat honden (on)bedoeld wordt aangedaan. Frustratie die hoog oploopt, omdat dieren kwetsbaar zijn. Frustratie die wij als geen ander begrijpen.  

Boos  worden helpt niet - Sieneke Groenman
Boos worden helpt niet | Foto: Sieneke Groenman

Boos worden helpt niet, bewegen wel

Maar wij geloven niet dat boos worden helpt. Wij geloven dat het helpt om mensen te bewegen. Bewegen tot betere besluiten. Besluiten in het belang van de samenleving, henzelf en… de honden. Beweging begint ergens. Soms bij boos worden. Vaker bij een andere emotie. Beweging is goed. Beweging kan er voor zorgen dat er kwartjes vallen als het gaat over het houden van een huisdier.

Kwartjes vallen omdat er plek vrijkomt, omdat ze door iemand in beweging worden gebracht, omdat een vangnet wegvalt of juist de veiligheid daarvan wordt geboden, waardoor iemand ze een zetje durft te geven.

Waar landt het kwartje?

En als een kwartje valt, dan hopen we dat het landt in een bed van kennis. Kennis over wat het vraagt om een hond te houden. Wat een hond nodig heeft. Weten wat een dier vraagt, is stap één als je er goed voor wilt zorgen.

Tyson zoekt thuis

Neem het verhaal van Tyson. Tyson’s baasjes zijn op zoek naar een nieuw thuis voor hem. Zijn baasjes: een jong gezin, bestaand uit vader, moeder en dochter van vijf maanden. Wonend bij opa in huis. Die woning wordt onbewoonbaar, waardoor het gezin verhuist naar oma. Bij oma is echter onvoldoende plek voor het gezin en dus ook voor Tyson. Tyson is een flinke jongen, die weinig opvoeding heeft gehad. Als gevolg trekt hij met zijn veertig kilo spierkracht aan de lijn. Hij heeft het ook niet zo op andere honden en gaat dan flink uit zijn plaat. Dat maakt uitlaten voor moeder (met kinderwagen en zelf vijftig kilo wegend) onmogelijk. Vader laat uit, als hij niet werkt. Om genoeg geld te verdienen werkt vader veel. Als vader niet kan uitlaten, plast Tyson in huis. Vanwege het ruimtegebrek bij oma, woont Tyson tijdelijk bij een kameraad van vader. Maar die kan slechts tot het einde van de maand op hem passen. Terug naar oma kan niet. Dat huis puilt al uit. Bijkomend probleem is dat Tyson een knieblessure heeft. Die geopereerd moet worden. De eerste operatie kost 750 euro. De dierenarts voorspelt dat binnen een jaar een tweede gelijksoortige operatie nodig is voor de andere knie. Dat geld is er niet in het jonge gezin. Het gezin is intens verdrietig omdat ze zelf ook inzien dat ze Tyson niet kunnen bieden wat hij nodig heeft… Hadden ze dat maar eerder ingezien.

Op het juiste moment kennis activeren

Voor dit gezin is het net zo frustrerend als voor onze organisatie dat ze niet eerder hebben beseft wat het zou vragen een hond te houden. Boos worden helpt niet. Op tijd kennis hebben en die boven emotie stellen, als je op het punt staat een hond te kiezen, wel.  Daarom is er nu een nieuwe campagne. Een campagne die mogelijk is gemaakt door het Ministerie van Economische Zaken en wordt gedragen door Alpha (Nederlandse vereniging van gedragstherapeuten voor honden), Koninklijke Hondenbescherming, LICG (Landelijk Informatiecentrum Gezelschapsdieren), O&O (Nederlandse vereniging voor instructeurs in hondenopvoeding- en opleiding), RvB (Raad van Beheer op Kynologisch gebied in Nederland). Een campagne die inzichtelijk maakt wat een hond vraagt. Omdat boos worden niet helpt, maar kennis activeren wel. Helpen? Deel de infographic en houd begin van het jaar de kanalen van bovengenoemde organisaties in de gaten voor een kennisanimatie over ‘wat een hond vraagt’.

Boos worden helpt niet

Ineke van Herwijnen, directeur Hondenbescherming ©PiepVandaag.nl