Bontindustrie kost de EU-burger jaarlijks miljoenen

Bont wordt steeds minder populair, een trend die de industrie duidelijk voelt in de portemonnee. Positief nieuws voor de dieren, maar de sector, die langzaam richting de afgrond beweegt, wordt tevergeefs overeind gehouden door 446 miljoen euro aan steun. De EU-burger betaalt.

Uit een kostenberekeningsrapport blijkt dat de bontindustrie zwaar drukt op de Europese economie. De studie keek naar verschillende domeinen van de industrie, zoals publieke gezondheid, milieu en werkgelegenheid, en richt zich op vier dierensoorten: nerts, vos, wasbeer en chinchilla. In totaal ontvangt de sector jaarlijks 446 miljoen euro aan steun, terwijl de industrie volgens de berekeningen de EU-economie 9,2 miljoen euro verlies oplevert. Milieu-econoom en auteur van het rapport, Griffin Carpenter, legt uit:

“Bij dit soort onderzoeken kijken we meestal of een sector meer economische waarde oplevert dan dat deze kost aan milieu- of sociale schade. De bontindustrie is een sector die start vanuit een verliesgevende positie. Dat had ik nog niet eerder gezien.”

Deze negatieve waarde komt onder andere door de hoge milieukosten van 226 miljoen euro per jaar. Denk dan aan kosten door bijvoorbeeld de introductie van invasieve uitheemse soorten in de Europese natuur, vervuiling en lokale overlast. Daarnaast vertegenwoordigt de sector minder dan 0,003 procent van de Europese banen. Ter vergelijking: dit is ongeveer even veel als de videotheeksector. De EU-burger krijgt dus niet veel terug voor de hoge kosten die hij betaalt.

Hoge kosten én gezondheidsrisico’s voor de EU-burger

De industrie brengt bovendien grote risico’s voor de volksgezondheid met zich mee, onder andere door de mogelijke uitbraak van pandemieën. Pelsdierhouderijen vormen een groot risico voor ziekten die van dier op mens kunnen overspringen. Volgens het rapport kost het voorkomen van zulke ziektes jaarlijks 211 miljoen euro. En worden er enorme aantallen dieren preventief gedood om verspreiding te voorkomen. En dit zijn nog maar de kosten om een uitbraak te voorkomen. De impact van een daadwerkelijke pandemie is lastig te berekenen, maar gaat gepaard met zowel extreme financiële gevolgen als gevolgen voor dieren-en mensenlevens. Dat hebben we met COVID al kunnen ervaren.

En dit gaat allemaal alleen nog maar over randverschijnselen, hoe vreselijk en ingrijpend ook. Het dierenleed zelf komt daar nog bij. Denk aan het opsluiten van dieren in stressvolle omstandigheden, zonder enige mogelijkheid tot natuurlijk gedrag. In 2024 ondergingen 6,3 miljoen dieren in de Europese Unie dit lot, waarna ze een nare dood wacht, enkel en alleen omdat mensen hun vacht willen dragen.

Bont levert altijd dierenleed op

Eerder werd het Europees Parlement door een rapport van de Europese Autoriteit voor Voedselveiligheid (EFSA) al geïnformeerd dat dierenleed altijd onderdeel zal zijn van pelshouderijen. Dit advies volgde op het burgerinitiatief Fur Free Europe, dat door meer dan 1,5 miljoen EU-burgers werd ondertekend om een bontvrij Europa te realiseren.

Industrie is niet levensvatbaar

Volgens Carpenter verkeert de sector al jaren in financieel slecht weer. De prijzen van bont liggen lager dan de productiekosten. Zonder steun van buitenaf is de bontindustrie volgens hem niet langer levensvatbaar.

Het rapport toont aan dat het aantal pelsdierhouderijen in de EU in het afgelopen decennium met 73 procent is afgenomen. Daarnaast werken verschillende landen aan uitfaseringsprogramma’s, waardoor de productie naar verwachting binnen drie jaar nog eens met 15 tot 20 procent zal afnemen

Europese Commissie is aan zet

Het is goed nieuws dat de bontindustrie flink afneemt. Toch blijft men het geld van de Europese burger erin pompen. De sector veroorzaakt torenhoge milieukosten, risico’s voor de volksgezondheid en is verantwoordelijk voor het dierenleed van miljoenen pelsdieren. Europarlementariër en Bulgaarse politicus Kristian Vigenin zegt hierover:

“De schijnbare winsten van de bontsector verhullen duizelingwekkende verborgen kosten, voor de volksgezondheid, biodiversiteit, dierenwelzijn en het klimaat. Dit rapport geeft ons nog meer reden om wetgeving te eisen die ervoor zorgt dat geen enkele handel mag profiteren van wreedheid en ecologische schade binnen de interne markt.”

De Europese Commissie zal uiterlijk in maart 2026 reageren op het rapport.

Bronnen: