Paarden die alleen staan, zien er niet altijd uit alsof ze ongelukkig zijn. Je kunt ze grazend of rustend aantreffen, waardoor het lijkt alsof ze niets tekortkomen. Toch is langdurige eenzaamheid funest voor het welzijn van een paard. Paarden zijn van nature sociale dieren en voelen zich het veiligst in een kudde.
Het leven van gehouden paarden is niet helemaal te vergelijken met dat van (semi-) wilde paarden. Steeds meer mensen proberen hun paard zo natuurlijk mogelijk te houden; in een groep met veel vrije beweging, schuilmogelijkheden en gezonde voeding. Een hele positieve ontwikkeling! Helaas is het niet mogelijk om de natuur volledig na te bootsen.
Waarom paarden niet graag alleen staan
In het wild leven paarden in familiegroepen en gehouden paarden worden willekeurig bij elkaar gezet. Je ziet daardoor in die laatste groep vaker stress, onrust of zelfs agressief gedrag, maar dat betekent niet dat een gehouden paard beter af is in zijn eentje.
Nieuw paard in de groep
Sommige stallen gooien een nieuw paard meteen in een groep, onder het mom van ‘laat ze het zelf maar uitzoeken’. Dit gaat meestal niet zonder slag of stoot en geeft onnodig veel stress. Beter is het om het nieuwe paard de eerste weken apart te zetten, maar wel in de buurt van de groep. Eerst op afstand en later aan de andere kant van het hek, zodat ze kunnen snuffelen. Vaak zie je op een gegeven moment dat alle paarden ontspannen in elkaars buurt kunnen zijn. Dan kan het hek open en is er nauwelijks onrust als het nieuwe paard de groep betreedt.
Verlatingsangst
In de natuur zijn paarden zelden alleen. Hengsten verlaten weliswaar hun kudde als ze een jaar of 2-3 zijn, maar sluiten zich vaak aan bij een groepje andere ‘bachelors’. Alleen maak je tenslotte weinig kans tegenover een roofdier. Het leven van gehouden paarden wordt gecontroleerd door de mens. En zelfs als mensen welzijn hoog in het vaandel hebben, kan dit onbedoeld voor stress zorgen. Veel paarden kampen met verlatingsangst. Zodra een maatje uit de kudde gehaald wordt, raakt het achtergebleven paard in paniek. Ook het paard dat weggaat, kan verlatingsangst hebben. Dat is soms ook de reden dat een paard de trailer niet in wil; hij wil niet alleen weg.
Afspenen
Vanuit de natuur bezien is het niet raar dat paarden zich onveilig voelen in hun eentje. Tel daarbij op dat gehouden paarden regelmatig van hun maatje(s) gescheiden worden en dan heb je een recept voor verlatingsangst. Wat minder bekend is en ook moeilijker 1-op-1 te herleiden, is dat veel veulens te vroeg bij hun moeder worden weggehaald. Ook gebeurt het zogenoemde ‘afspenen’ soms te abrupt, waarbij moeder en veulen niet de tijd krijgen om rustig te wennen aan hun scheiding. Dit is een traumatische gebeurtenis, voor zowel veulen als moeder, die resulteert in een ontregeld zenuwstelsel, veel stress en de ontwikkeling van verlatingsangst.
Hengsten
In Nederland staan met name hengsten veelal solitair. Vaak krijgen deze dieren het stempel ‘gevaarlijk’, omdat ze heftig gedrag kunnen vertonen. Hengsten die geen sociaal contact hebben, ervaren vaak veel stress. Als je zo’n dier uit zijn stal haalt, heb je een soort bom in je handen die elk moment kan ontploffen. Hormonen spelen hier ook een rol, zeker als er merries in de buurt zijn. Er zijn gelukkig inmiddels plekken waar men de hengsten wel sociaal contact laat hebben met andere paarden en deze dieren tonen veel minder ‘ongewenst’ gedrag dan hun geïsoleerde soortgenoten.
Schijnbare rust
Een paard dat rustig alleen op de wei staat, kan de illusie wekken dat hij geen maatje nodig heeft. De kans is echter groot dat dit paard zich heeft neergelegd bij zijn situatie.. Dit kan zelfs leiden (lijden) tot ‘aangeleerde hulpeloosheid’; het paard heeft geleerd dat het geen zin heeft om zich te uiten en doet dat dus niet meer.
Paarden horen niet alleen te leven. Ze horen zich veilig te voelen, te spelen, samen te rusten en vriendschappen te sluiten. Laten we toewerken naar een wereld waarin geen enkel paard meer alleen staat.
.
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl Paula van de Geest
